Την Τετάρτη 9 Ιουνίου, είχαμε επισημάνει από τούτη τη θέση το εξής: σε σχέση με το γεγονός ότι την προηγούμενη μέρα, την Τρίτη 8 Ιουνίου, για πρώτη φορά ο Γιώργος Παπανδρέου είχε αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο δημοψηφίσματος: «Τώρα, μα σπρώχνοντας, μα βρίζοντας, μα εκβιάζοντας, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ θα υποταχθούν τελικά και θα δώσουν την ψήφο τους στο «Μνημόνιο 2». Όμως ο Γολγοθάς δεν τελειώνει εδώ. Αυτό πια το έχουμε καταλάβει όλοι καλά. Ε, μετά το «μεσοπρόθεσμο» ακολουθεί καλοκαιράκι. Μπάνια, διακοπές, γενική χαλάρωση, θα μπαλωθούν οι τρύπες από τη δόση (τώρα που έδωσε και ο Ομπάμα «εντολή» στη Μέρκελ να βοηθήσει την Ελλάδα), θα επέλθει νηνεμία. Από το φθινόπωρο όμως, πάλι στα ίδια θα βρισκόμαστε. Πάλι οι ίδιες συζητήσεις θα γίνονται, πάλι τα ίδια διλήμματα και οι ίδιοι εκβιασμοί θα πέφτουν στο τραπέζι. Οπότε, τότε, βγάζει από το… μανίκι του το δημοψήφισμα ο πρωθυπουργός για να κερδίσει χρόνο».
Αυτά, όπως προαναφέραμε γράφτηκαν στις 9 του μηνός, καθώς είχε γίνει σαφές ότι η νύξη περί δημοψηφίσματος - μάλιστα μετά το είχε πει ευθέως και ο Πεταλωτής - δεν αφορούσε βεβαίως (!) στο «μεσοπρόθεσμο» αλλά έμενε ανοιχτή για επόμενη φάση.
Δέκα μέρες μετά, δηλαδή, προχθές Κυριακή 19 του μηνός και από του βήματος της Βουλής ο Γιώργος Παπανδρέου ζήτησε δημοψήφισμα το φθινόπωρο! Από τις 9 μέχρι τις 19 βεβαίως μεσολάβησαν και όλα εκείνα τα κωμικοτραγικά της περασμένης εβδομάδας, αλλά αφού τελικώς διεσώθει ως πρωθυπουργός παρότι αυτοβούλως είχε θέσει εαυτόν υπό παραίτηση, και περάσαμε στην «επόμενη φάση» η οποία είναι ακριβώς η… προηγούμενη, την κωμικοτραγικών γεγονότων, ήρθε, πολύ σύντομα να επιβεβαιώσει την πρόβλεψη. Ότι δηλαδή τι; Ότι άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο του δημοψηφίσματος ακριβώς για να το έχει το φθινόπωρο σε χρεία, προκειμένου να το χρησιμοποιήσει ως το «τελευταίο του χαρτί», πριν από τις πρώρες εκλογές, που ούτως ή άλλως είναι αναπόφευκτες. Κερδίζοντας έτσι λίγο ακόμη χρόνο, και ελπίζοντας σε τι άλλο; Σε ένα… θαύμα. Γιατί το Δεκαπενταύγουστο, σύμφωνα με «ασφαλείς πληροφορίες», σκοπεύει να κάνει σχετικό τάμα στη Μεγαλόχαρη! Όπως είπε, σκέπτεται τη «διενέργεια δημοψηφίσματος το φθινόπωρο για την «προώθηση των μεγάλων αλλαγών που έχει ανάγκη η χώρα, στο πολιτικό σύστημα αλλά και σε άλλους θεσμούς όπως η Δικαιοσύνη».
Δηλαδή… «πιασ’ τ’ αυγό και κούρευτο»! Πόσες «μεγάλες αλλαγές» δηλαδή μέχρι τώρα τι υποτίθεται ότι κάνει; «Μικροεπιδιορθώσεις» στο παλιό κουστουμάκι; Πόσες φορές πια, φρονεί ότι μπορεί να μας… πάρει τα μέτρα; Και όχι βεβαίως για «κουστουμάκι» αλλά για το μέγεθος της κάσας που θα μας υποβοηθήσει στο… μέγα έργο να βλέπουμε τα ραδίκια ανάποδα. Γιατί όλοι για τα κυπαρίσσια οδεύουμε με την «κοινωνική του πολιτική». Μέχρι οι Γερμανοί και οι Γάλλοι πολίτες βγήκαν στο δρόμο και ζητάνε - μεταξύ άλλων - να μην υποστεί άλλες περικοπές το κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα.
Πέραν δε αυτού, έτσι όπως το έθεσε το θεματάκι, αυτό δεν θα είναι «δημοψήφισμα», αυτό θα είναι «διαγώνισμα διά της μεθόδου των πολλαπλών απαντήσεων». Θα μας δώσουν κάνα δυό κόλες τον καθένα με διάφορα ερωτήματα και από δίπλα τρεις - τέσσερις απαντήσεις να διαλέξουμε τι προτιμάμε, και όταν σε τρία τέρμινα τις συμπληρώσουμε, τις ρίχνουμε και στην κάλπη. Καταλαβαίνετε βεβαίως, ότι θα χρειαστεί τουλάχιστον μία εβδομάδα για να διεξαχθεί τοιούτου τύπου δημοψήφισμα!
Για να σοβαρευτούμε όμως, όπως το έχουμε ξαναπεί, η ώρα των δημοψηφισμάτων - αν δεχθούμε ότι υπήρξε - έχει προ πολλού παρέλθει, εδώ που έχουν φθάσει τα πράγματα. Με διάφορα παραπειστικά ή αποπροσανατολιστικά διλήμματα περιβεβλημένα τον χιτώνα του «δημοψηφίσματος», δεν αντιμετωπίζονται τα προβλήματα.
Απλώς θα δημιουργηθούν καινούρια, πυροδοτώντας διχαστικές λογικές στην κοινωνία.
Αυτό που όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης ζητάνε, είναι και το μόνο «καθαρό» που μπορεί να γίνει πλέον. Πρόωρες εκλογές το Φθινόπωρο, για να πάρει ο καθένας ό,τι πραγματικά του αναλογεί με τις σημερινές συνθήκες και να δρομολογηθούν οι εξελίξεις.