Να το λοιπόν το «μεσοπρόθεσμο»!
Μετά το μνημόνιο 1 και πριν το μνημόνιο 2.
Με έκτακτη εισφορά στα εισοδήματα άνω των 12.000 ευρώ με συντελεστές 1% από 12.000 - 20. 000 ευρώ, 2% από 20.000 ευρώ - 40.000 ευρώ και 3% άνω των 40.000 ευρώ, αλλά και ειδικό τέλος στις τραπεζικές συναλλαγές, ξεκινά και επίσημα πλέον η κυβέρνηση τη «φοροεπίθεση», ύψους 9,080 δισ. ευρώ σε μισθωτούς, συνταξιούχους, ελεύθερους επαγγελματίες, ιδιοκτήτες ακινήτων, επιτηδευματίες, αλλά και επιχειρήσεις, και γενικά σε ό,τι αναπνέει, για να καλύψει την πλήρη αποτυχία του πρώτου μνημονίου και του φετινού προϋπολογισμού.
Αποτυχία που βυθίζει με μαθηματική ακρίβεια σε μεγαλύτερη ύφεση την ελληνική οικονομία, καθώς το, υπό τον βαρύγδουπο τίτλο, Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2011 - 2015 πλήττει ευθέως την επιχειρηματικότητα, ενώ οδηγεί σε αδιέξοδο κυρίως τις ασθενέστερες οικονομικά ομάδες του πληθυσμού, αφού στερείται οποιασδήποτε κοινωνικής διάστασης.
Η νέα «φορο-καταιγίδα» έρχεται μέσω της κατάργησης του συνόλου σχεδόν των φοροαπαλλαγών, της αύξησης των έμμεσων φόρων, της επιβολής έκτακτης εισφοράς, της αύξησης της τιμής των φθηνών τσιγάρων, της αύξησης του ΦΠΑ, αλλά και των τελών κυκλοφορίας.
Η κυβέρνηση, για μια ακόμη φορά, ακολουθώντας την πάγια «ευφυή» και αξιόπιστη «συνταγή» αύξησης και επιβολής νέων φόρων, αλλά και έκτακτων εισφορών -παρά τις αντίθετες εισηγήσεις ακόμη και των εμπειρογνωμόνων του ΔΝΤ- επιχειρεί, ουσιαστικά, να καλύψει την αδυναμία και ανικανότητά της εξαπολύοντας το νέο αγνώστου αποτελέσματος «φορο-τσουνάμι». Έτσι στα ακίνητα: μειώνεται το αφορολόγητο όριο του Φόρου Ακίνητης Περιουσίας, από τις 400.000 ευρώ, που ανέρχεται σήμερα σε ατομικό επίπεδο, στις 200.000 ευρώ (δηλαδή μ' ένα σπίτι και ένα ακόμα παλιό του μπαμπά στο χωριό) και αύξηση του συντελεστή του πρώτου κλιμακίου (για ακίνητη περιουσία από 200.000 έως και 500.000 ευρώ) από 0,1% σε 0,2%. Ακόμη, το μεσοπρόθεσμο προβλέπει σταδιακή μείωση των κοινωνικών δαπανών μέχρι και το 2015,. Ο συγκεκριμένες δαπάνες, που θα μειωθούν σε επίπεδα ρεκόρ, θα διαμορφωθούν σε 17.784 εκατ. ευρώ ή 7,9% του ΑΕΠ το 2011, σε 16.308 εκατ. ευρώ ή 7,1% του ΑΕΠ το 2012, σε 17.316 εκατ. ευρώ ή 7,4% του ΑΕΠ το 2013, σε 16.304 εκατ. ευρώ ή 6,7% του ΑΕΠ το 2014 και σε 16.514 ή 6,6% του ΑΕΠ το 2015. Αντιλαμβανόμαστε ποιες είναι αυτες οι δαπάνες: επιδόματα των αιμοδοτών του έθνους, των πολυτέκνων, επιδόματα των κυρίως θυμάτων της «κρίσης», των ανέργων, επιδόματα παραπληγικών, τυφλών, ΕΚΑΣ για του συνταξιούχους των 500 ευρώ, κ.ο.κ. Από την άλλη, ως «ένα ακόμη σημαντικό βήμα για να εγγυηθούμε την ασφαλή πορεία της χώρας και για να κάνουμε τις σοβαρές αλλαγές που απαιτούνται» (!) χαρακτήρισε ο πρωθυπουργός Γ.Α. Παπανδρέου, το Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Πλαίσιο το οποίο εγκρίθηκε χθες ομοφώνως από τα μέλη του υπουργικού συμβουλίου. Ο κ. Παπανδρέου υπεραμύνθηκε των πολύωρων συνεδριάσεων και των εξαντλητικών διαδικασιών διαλόγου σε κυβέρνηση, κοινοβουλευτική ομάδα και κόμμα, υποστήριξε ότι «βρέθηκαν καλύτερες λύσεις και πολιτικές» (sic), σημείωσε ότι «εθνικό καθήκον είναι να πάψει το κράτος να ξοδεύει περισσότερα απ΄ όσα εισπράττει» και επισήμανε ότι «είναι απαραίτητο να πάμε σε έναν ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, πετυχαίνοντας από τον επόμενο χρόνο το στόχο για πρωτογενές πλεόνασμα». Είναι αυτό που λέει κι ο καθ' ύλην υπουργός: «εξορθολογισμός».
Το ερώτημα που γεννάται είναι πότε θα δούμε τα νέα μέτρα. Διότι όπως καταλαβαίνουμε, κάθε 3-6 μήνες οι στόχοι θα «αναθεωρούνται», καθόσον το πλαίσιο του μεσοπρόθεσμου προβλέπει αύξηση του ΑΕΠ (άκουσον-άκουσον) γιά κάθε χρόνο από το 2012 μέχρι και το 2015!!!
Αλήθεια έχει σκεφτεί κανείς εκ των πολιτικών τα εξής απλά μέτρα:
- Άμεση και αιφνιδιαστική επιστροφή στη δραχμή. Μην ακούμε ότι δε θα πάρουμε την τάδε δόση, οπότε όχι μισθοί, κ.λπ., γιατί αυτή είναι πρόφαση. Οι δόσεις πάνε στα παλιά δάνεια.
- Διαγραφή των 3/4 του εξωτερικού χρέους, που είναι απλά τόκοι ή καλύτερα πανωτόκια.
- Ρύθμιση μισθών με μειώσεις, βέβαια, που όμως θα έχουν έναν σαφή χρονικό ορίζοντα, και θα τα ανεχθεί κι ο λαός, γιατί θα μπορεί να ελπίζει...
- Σήκωμα των μανικιών και δουλειά για όλους μας.
Βέβαια αυτή η λύση έχει τα μειονεκτήματά της, όπως τραπεζικές ζημίες, ίσως χρηματιστηριακές, ζημιές των αεριτζήδων, των εργολαβιοκαλαναρχών, ξένων οίκων, κ.α. Όμως αν συνεχίσουμε στην ίδια μνημονιακή πορεία:
- θα υπάρξει απόλυτη ένδεια για τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού.
- θα εξαγοραστεί από Γερμανούς και άλλους «εταίρους» ότι πιο πολύτιμο υπάρχει στη χώρα μας, ο πλούτος του έθνους μας, έναντι πινακίου φακής. (χαρακτηριστικό παράδειγμα ο ΟΤΕ, που τα 30/100 πωλήθηκαν στη Ντόιτσε Τέλεκομ προς 3 δισ. ευρώ, ενώ η παρούσα κυβέρνηση διαπραγματεύεται τα 10/100 για 400 εκατ. ευρώ!).
Κι αφού αποψιλωθεί η Ελλάδα από κάθε ικμάδα περιουσίας και εμψύχου υλικού (μιας και οι νέοι μας θα αρχίσουν αθρόα να μεταναστεύουν) κι αφού μας οδηγήσουν οι εταίροι μας στην εξαθλίωση, θα μας πετάξουν εκείνοι έξω από το ευρώ, σαν στυμμένες λεμονόκουπες. Κι αυτό γιατί δεν θα μας έχουν ανάγκη. Κάθε ευρώ που θα τους χρωστάμε με τα νέα δάνεια θα είναι ενυπόθηκο, κυριολεκτικά, με υποθηκευμένη την ίδια την πατρίδα μας. Γι' αυτό άλλωστε δεν μας αφήνουν να «χρεοκοπήσουμε»... ακόμη.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι οι εποχές που τα λεφτά των εταίρων μας κατέληγαν σε «καταρτίσεις», σπορές ακακίας και άλλα φληναφήματα, με αντάλλαγμα να μην έχουμε ελληνική ζάχαρη αλλά γερμανική, να μην έχουμε γεωργία, κ.ά., έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
* O Κων/νος Α. Οικονόμου είναι δάσκαλος – συγγραφέας
