* Ζαχείλα Κατερίνα, πρόεδρος σωματείου «ΔΡΑΣΗ για τη Θεσσαλία»
Είναι πλέον ξεκάθαρο ότι η κλιματική αλλαγή απειλεί άμεσα την παρούσα και μελλοντική ευημερία των πολιτών, καθώς και την ασφάλεια ολόκληρης της οικονομικής κοινότητας και το όραμα για μία επιτυχημένη και ομαλή μετάβαση στη βιώσιμη ανάπτυξη. Η απειλή αυτή είναι αποτέλεσμα των διαδοχικών αποτυχιών των πολιτικών που ακολουθήθηκαν και που τελικά ενδέχεται να προκαλέσουν την κατάρρευση ολόκληρου του συστήματος της παγκόσμιας οικονομίας.
Αν θυμάστε, στη L’ Aquila οι ηγέτες των πλουσιότερων χωρών του κόσμου αποδέχτηκαν την άποψη των επιστημόνων ότι η αύξηση της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας δεν θα πρέπει να ξεπερνά τους 2 C πάνω από τα επίπεδα της εποχής πριν τη βιομηχανοποίηση όπου και ορίστηκε ως το επικίνδυνο όριο. Η διατήρηση της θερμοκρασίας σε αυτό το επίπεδο θέτει έναν ξεκάθαρο στόχο: ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΔΕΣΜΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΣΤΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΚΟΠΕΓΧΑΓΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΛΙΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ.
Η κλιματική αλλαγή δεν είναι απλά ένα ακόμη περιβαλλοντικό πρόβλημα, συνέπεια της ραγδαίας ανάπτυξης που σημειώθηκε από το 1950 αλλά ο συναγερμός που χτυπάει για να αλλάξουμε το υφιστάμενο μοντέλο ανάπτυξης και να κινηθούμε προς ένα νέο, που θα στηρίζεται στις χαμηλές εκπομπές άνθρακα. Ραχοκοκαλιά του νέου μοντέλου ανάπτυξης αποτελεί η εφαρμογή μίας συγκροτημένης περιβαλλοντικής πολιτικής που θα οδηγεί σε μαζική αλλαγή στα υφιστάμενα πρότυπα τόσο των δημοσίων όσο και των ιδιωτικών επενδύσεων:
*την επίτευξη ενός παγκόσμιου ενεργειακού μοντέλου με ουδέτερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα με έμφαση στην εξοικονόμηση ενέργειας και στην προώθηση των ΑΠΕ
*σημαντική μείωση του ρυθμού απωλειών των τροπικών δασών, την αλλαγή των πρακτικών διαχείρισης των υδατικών και γεωργικών όρων
*τον επαναπροσδιορισμό της λειτουργικότητας και τον επανακαθορισμό των περισσότερων δημοσίων έργων και αστικών υποδομών
*την αξιοποίηση του εγχώριου ανθρώπινου δυναμικού που έχει τις κατάλληλες και εξειδικευμένες γνώσεις για να δώσει τις κατάλληλες και εξειδικευμένες λύσεις.
Η ενδεχόμενη αποτυχία της παραπάνω περιβαλλοντικής πολιτικής θα επιφέρει πολλαπλές πιέσεις στην παγκόσμια οικονομία, αφού η κλιματική αλλαγή δρα ως πολλαπλασιαστής των υφισταμένων πιέσεων. Η κλιματική αλλαγή με τις αλλαγές που επιφέρει, όπως η ένταση ακραίων καιρικών φαινομένων, η μειωμένη αγροτική παραγωγή, η επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης, ιδιαίτερα των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων, αυξάνει σημαντικά το κόστος αποκατάστασης και θέτει σε κίνδυνο το στόχο για μια κοινωνική, οικονομική και περιβαλλοντική ευημερία.
ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ ΚΟΣΤΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ
Η εντυπωσιακή οικονομική πρόοδος που σημειώθηκε στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα συνοδεύτηκε από ένα μη υπολογίσιμο κόστος, αυτό της υποβάθμισης του περιβάλλοντος. Οι δείκτες της περιβαλλοντικής πίεσης έκαναν αισθητή την εμφάνισή τους και ορατά αποτελέσματά τους σε όλο τον κόσμο:
*Ρύπανση της ατμόσφαιρας και ρύπανση των υδάτων με σημαντικές επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία και τη βιοποικιλότητα
*Έλλειψη ολοκληρωμένης διαχείρισης των επικίνδυνων και τοξικών αποβλήτων
*Ολοένα μεγαλύτερο ποσοστό χρήσης της γης για καλλιέργεια.
*Ολοένα αυξανόμενο ρυθμό εξαφάνισης των ειδών της πανίδας
*Άντληση νερού από λίμνες και ποτάμια για άρδευση, βιομηχανική και αστική χρήση
*Ποσότητα του αζώτου στα εδαφικά οικοσυστήματα που διπλασιάστηκε και του φωσφόρου που τριπλασιάστηκε
*Συγκέντρωση του CO2 στην ατμόσφαιρα που αυξήθηκε στα 385 ppm, 32% πάνω από την αντίστοιχη ποσότητα πριν τη βιομηχανική επανάσταση.
Τέλος, ας κρατήσουμε όλοι στη μνήμη μας ένα νούμερο: σύμφωνα με έκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, όλες οι χώρες μαζί δεν θα πρέπει να εκπέμπουν πάνω από 44 δισεκατομμύρια τόνους CO2 ετησίως μέχρι το 2020 για να αποφευχθούν οι δυσμενέστερες συνέπειες στο περιβάλλον.
Η Κοπεγχάγη ήταν μία ιστορική ευκαιρία για να αλλάξουμε πορεία και να αναχαιτίσουμε την κλιματική αλλαγή πριν να ‘ναι αργά. Δεν έχουμε την πολυτέλεια για άλλο χάσιμο χρόνου, η κλιματική αλλαγή απειλεί ολόκληρο τον πλανήτη και κυρίως την επόμενη γενιά, τα παιδιά μας!
