Με μεγάλη καθυστέρηση και υπό την πίεση των πραγμάτων, η κυβέρνηση Παπανδρέου αποφάσισε να ανακοινώσει κάποια μέτρα για την αντιμετώπιση της εκρηκτικής και ανεξέλεγκτης καταστάσεως που επικρατεί στο κέντρο των Αθηνών, με τα επαναλαμβανόμενα κρούσματα φυλετικής βίας, η οποία ασκείται, κυρίως, από φασιστικά στοιχεία, σε βάρος μεταναστών.
Βία η οποία καταδεικνύει ότι οι διωκτικές αρχές κάθε άλλο παρά επιτελούν το κατασταλτικό (ή έστω προληπτικό) τους έργο, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι, οι οποίοι πιστεύουν (ως φαίνεται βασίμως) ότι πίσω από αυτό το βίαιο και επικίνδυνο «παιχνίδι», το οποίο «παίζεται» σε βάρος των μεταναστών (στην πλειοψηφία τους παρανόμων) κρύβονται τεράστια επιχειρηματικά συμφέροντα, τα οποία σχετίζονται με την ανάπλαση περιοχών της πόλεως των Αθηνών.
Η κατάσταση σε συγκεκριμένες περιοχές των Αθηνών (και όχι μόνο) είναι, πολλάκις, ανεξέλεγκτη, οι δε βιαιότητες οι οποίες καταγράφονται, από πάσης φύσεως φασιστοειδή (που θεωρούν για προφανείς ιδεολογικούς λόγους «κόκκινο πανί» τον κάθε έγχρωμο) αλλά και προβοκάτορες, σε βάρος μεταναστών, βιαιότητες οι οποίες ομοιάζουν με τη διαβόητη «Νύχτα των Κρυστάλλων» στη ναζιστική Γερμανία (εις βάρος των Εβραίων) συντελούν τα μέγιστα στην επαύξηση του κλίματος φόβου και ανασφάλειας, που βιώνει τα τελευταία χρόνια η ελληνική κοινωνία.
Φόβου και ανασφάλειας, που σχετίζονται πρωτίστως με την οικονομική κρίση (εξαιτίας και των αδιέξοδων οικονομικών και κοινωνικών πολιτικών των τελευταίων 35 ετών) φόβου και ανασφάλειας που επιτείνονται από την αναξιοπιστία των πολιτικών και του κράτους, αλλά και την αναξιοπιστία ακόμη και αυτών των μηχανισμών καταστολής.
Των μηχανισμών που (παρά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα στελέχη τους, λόγω της οικονομικής κρίσεως) δεν επιτελούν, όπως εντέλλονται, το έργο τους, το οποίο είναι η προστασία του πολίτη (η πραγματικότητα έχει διαψεύσει ακόμη και τον τίτλο που φέρει το ομώνυμο Υπουργείο, του οποίου ο επικεφαλής Χρήστος Παπουτσής, κατά τα λοιπά, επαίρεται για τις αριστερές και σοσιαλιστικές του καταβολές) ενώ ταυτοχρόνως είναι οι ίδιοι μηχανισμοί, οι οποίοι, πολλάκις χωρίς καν αφορμή, καταφεύγουν σε αλόγιστη χρήση βίας εις βάρος των ανθρώπων, οι οποίοι διαδηλώνουν κατά της βάρβαρης νεοφιλελεύθερης λαίλαπας.
ΣΕ ΟΡΙΑΚΟ ΣΗΜΕΙΟ
Τα πράγματα έχουν περιέλθει σε οριακό σημείο, ειδικά μετά το αποτρόπαιο γεγονός της δολοφονίας του 44χρονου Μανώλη Καντάρη από παράνομους μετανάστες (την επομένη, εξάλλου, οι δυνάμεις ασφαλείας ξυλοκόπησαν αγρίως έναν 30χρονο διαδηλωτή κατά του Μνημονίου) ενώ ακολούθησαν η δολοφονία ενός 20χρονου από το Μπαγκλαντές και άγριες βιαιότητες (με το «κάλυμμα» της... αυτοδικίας) από στελέχη της ακροδεξιάς «Χρυσής Αυγής» σε βάρος (εγχρώμων) μεταναστών και καταστημάτων (με απούσες τις αρχές ασφαλείας) αλλά και συγκρούσεις ακροδεξιών με ακροαριστερούς.
Άπαντες, ιδιαίτερα δε τα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, που αξιοποιούν το κλίμα φόβου και ανασφάλειας, που, ούτως ή άλλως, υπάρχουν στην κοινωνία, προέβαλλαν, εκ νέου, ως κύρια αιτία αυτής της καταστάσεως τους μετανάστες, καθώς η δολοφονία του Μ. Καντάρη φαίνεται πως έγινε από Αφγανούς και αυτό έδωσε μία ακόμη ...χρυσή ευκαιρία στους πάσης φύσεως ακροδεξιούς να πλειοδοτήσουν και να σπεκουλάρουν με το μεταναστευτικό πρόβλημα.
Ο αναλυτής Σταύρος Λυγερός έγραψε στην «Καθημερινή» πως είναι τραγικό ότι «την ίδια στιγμή που η Πολιτεία δεν εγγυάται την ασφάλεια των πολιτών στο Κέντρο της Αθήνας, χρησιμοποιεί υπέρμετρη βία για να διαλύσει μία μέτρια διαδήλωση» και αυτό σημαίνει πως «στην πραγματικότητα, έχουμε διπλή ακύρωση του ευνομούμενου κράτους».
Ωστόσο, σημειώνει πως αυτό «δεν βιώθηκε έτσι από το σύνολο της κοινωνίας». «Η σφαγή του Μ. Καντάρη χαλάει το ιδεολόγημα, που – στο όνομα του αντιρατσισμού – αρνείται να δει τις τρομακτικές επιπτώσεις της μαζικής λαθρομετανάστευσης, κυρίως στη ζωή των λαϊκών τάξεων. Στην «υπαρκτή Αριστερά», αυτός ο θάνατος προκαλεί αμηχανία, δεν βολεύει, είναι εκτός ιδεολογικών προδιαγραφών (...). Αντιθέτως, οι ακροδεξιοί εκμεταλλεύθηκαν την οργή που προκάλεσε η σφαγή (Καντάρη) για να προωθήσουν τη ρατσιστική ατζέντα τους (...)», λέει ο Σταύρος Λυγερός.
Ακόμη σημειώνει ότι το αντίθετο συνέβη με την περίπτωση του 30χρονου διαδηλωτή (που ξυλοκοπήθηκε από τα ΜΑΤ) για τον οποίο η αντίδραση της Αριστεράς ήταν συναισθηματικά έντονη, ενώ άνοιξε νέος κύκλος αντιπαραθέσεως μεταξύ της κυβερνήσεως και του ΣΥΡΙΖΑ.
Αντιπαραθέσεως που δείχνει ότι ο μεν ΣΥΡΙΖΑ, υπερασπιζόμενος τα πάσης φύσεως Κινήματα στην κοινωνία, πολλάκις «πατά την πεπονόφλουδα» εξαιτίας του λαθεμένου ακτιβισμού κάποιων στελεχών ή συνιστωσών του, η δε κυβέρνηση έχει βρει τον εύκολο στόχο στον οποίο επιρρίπτει το δικό της ανάθεμα και συγκαλύπτει τα δικά της λάθη και τις δικές αστοχίες. Πάντως, εν προκειμένω, ο Χρ. Παπουτσής διαφοροποιήθηκε από τη «γραμμή» Πάγκαλου – Πεταλωτή και τόνισε πως «οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ έχουν προσφέρει πολλά στην Ελληνική Δημοκρατία».
Ωστόσο, παρά τη βεντέτα κυβερνήσεως και ΣΥΡΙΖΑ, είναι δεδομένο (έχει γραφεί στον Τύπο και σε Ιστοσελίδες) ότι οι διωκτικές αρχές αφενός μεν επιδεικνύουν υπερβάλλοντα ζήλο, όταν πρόκειται για την καταστολή διαδηλώσεων (και όχι μόνον όταν, έξω από αυτές, υπάρχει δράση των λεγομένων αντιεξουσιαστών και κυρίως προβοκατόρων και παρακρατικών - γιατί υπάρχουν και τέτοιοι) αλλά και για επιχειρήσεις – «σκούπα» μεταναστών, σε υποβαθμισμένες, σήμερα, περιοχές, οι οποίες θεωρούνται «φιλέτα» για επιχειρηματικούς ομίλους, αφετέρου δε δείχνουν προκλητική ανεκτικότητα, όταν καλούνται να αποτρέψουν τα συχνά πογκρόμ στα οποία επιδίδονται ποικίλα φασιστοειδή εις βάρος μεταναστών.
ΠΡΟΣΧΗΜΑ
Αξίζει να επισημανθεί ότι την εγκληματικότητα δεν την έφεραν οι μετανάστες. Το έγκλημα, ιδίως το οργανωμένο, τα ναρκωτικά, η πορνεία, η εκμετάλλευση μεταναστών από δουλεμπορικά κυκλώματα, υπήρχαν και πριν - και αποτελούν μια τεράστια οικονομική επιχείρηση με υπέρογκα κέρδη.
Σύμφωνα δε με σχετικό ρεπορτάζ στο «Ριζοσπάστη», ο παγκόσμιος τζίρος από τη διακίνηση και εμπορία ναρκωτικών το 2010, έφτασε τα 270 δισ. ευρώ (στοιχεία UNICEF), ο τζίρος των κυκλωμάτων που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα από την πορνεία το 2010, έφτασε το 1 δισ. ευρώ (στοιχεία ΕΣΥΕ) και συνεπώς «είναι αποπροσανατολισμός η προπαγάνδα που καλλιεργείται από τους εκπροσώπους των μεγαλεμπόρων και τα κόμματα του κεφαλαίου ότι για την αναδουλειά και την πτώση του τζίρου ευθύνονται κυρίως οι παράνομοι μικροπωλητές».
Βεβαίως, όπως παραδέχεται η εφημερίδα, «υπάρχει και η μικροεγκληματικότητα του δρόμου. Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να υποτιμήσει κάποιος την ανησυχία του φτωχού, του λαϊκού ανθρώπου να μην του κλέψουν τα λίγα λεφτά, που του έχουν μείνει από τη μεγάλη κλοπή που έχει υποστεί από την πλουτοκρατία και το κράτος της ή το κινητό του. Όμως, αυτή η μικροεγκληματικότητα, που προέρχεται από ανθρώπους στα όρια της επιβίωσης, αντιμετωπίζεται μόνο με μέτρα κοινωνικού χαρακτήρα και όχι με καταστολή».
Εκείνο, όμως, που θα πρέπει να προσεχθεί είναι ότι, με πρόσχημα τα υπαρκτά και δυσεπίλυτα προβλήματα με τους μετανάστες και την εγκληματικότητα, επιδιώκεται να αποκρυβεί το γεγονός πως οι κυρίαρχες πολιτικές των τελευταίων χρόνων ευθύνονται για το πρόβλημα της μαζικής μεταναστεύσεως και της συγκεντρώσεως άστεγων μεταναστών στο κέντρο της πόλεως των Αθηνών, όπως και ότι οι μετανάστες εγκαταστάθηκαν σε περιοχές, ήδη, υποβαθμισμένες, αλλά – ταυτόχρονα - έτοιμες να πουληθούν πολύ φτηνά, σε επιχειρηματικά συμφέροντα, τα οποία θέλουν να μετατρέψουν αυτές τις περιοχές σε ακριβό εμπορικό και οικιστικό χώρο.
«Είναι αποπροσανατολισμός η προπαγάνδα που καλλιεργείται από τους εκπροσώπους των μεγαλεμπόρων και τα κόμματα του κεφαλαίου ότι για την αναδουλειά και την πτώση του τζίρου ευθύνονται κυρίως οι παράνομοι μικροπωλητές. Αυτοί είναι ο εύκολος στόχος για να μη θιγεί η κυριαρχία των πολυκαταστημάτων και των εμπορικών αλυσίδων που, με επίσημα στοιχεία, καθημερινά απορροφούν όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του τζίρου και συγχρόνως απολαμβάνουν φοροαπαλλαγές, προνόμια και επιδοτήσεις. Φτηνά εμπορεύματα από την Κίνα, το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν κ.λπ. πουλάνε, και μάλιστα σε πολύ μεγαλύτερο όγκο από τους αλλοδαπούς μικροπωλητές, όλα τα πολυκαταστήματα και οι εμπορικές αλυσίδες. Εξάλλου, τα μαγαζιά κλείνουν όχι μόνο στο κέντρο της Αθήνας, αλλά σε όλο το Λεκανοπέδιο και όλη την Ελλάδα», γράφει σε σχετικό ρεπορτάζ του ο «Ριζοσπάστης».
ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟ ΑΛΙΣΒΕΡΙΣΙ
Είναι προφανές, σε τελική ανάλυση, ότι αυτό που κρύβεται πίσω από όλα αυτά, είναι το γεγονός πως στο κέντρο των Αθηνών (αλλά όχι μόνο) βρίσκεται σε εξέλιξη ένα επιχειρηματικό αλισβερίσι, που αφορά, κυρίως, τη γη.
Έχει καταγγελθεί (κυρίως από την Αριστερά) ότι υπάρχει οργανωμένη μεθόδευση, στην οποία εμπλέκονται επιχειρηματίες, οι οποίοι αγοράζουν γη σε πολύ χαμηλές τιμές, με δεδομένη την υποβάθμιση των διαφόρων περιοχών, ώστε, με τα διάφορα σχέδια αναπλάσεων αυτών των περιοχών, να προκληθεί εκτόξευση της αξίας της γης.
Είναι καταγεγραμμένο στο Τύπο τα τελευταία χρόνια ότι γνωστοί κατασκευαστές ακινήτων και εφοπλιστές έχουν προβεί σε αγορές σε, θεωρούμενες σήμερα υποβαθμισμένες, περιοχές του Κέντρου, εκμεταλλευόμενοι την πτώση στις τιμές των ακινήτων και, όπως ομολογείται, αν λυθεί το πρόβλημα με τους μετανάστες, οι τιμές θα εκτιναχθούν στα ύψη, αφού αυτά τα κομμάτια των Αθηνών έχουν από τα μεγαλύτερα πλεονάσματα σε κτιριακό δυναμικό.
Μεσίτες, εργολάβοι και κατασκευαστές ομολογούν στον οικονομικό Τύπο ότι αρκεί μια ανάπλαση ή μια επένδυση, για να ανεβάσει τις τιμές σε μια γειτονιά και δίνουν ως παράδειγμα τη λειτουργία του νέου Μουσείου της Ακροπόλεως, όπου εντός λίγων μηνών η περιοχή έγινε ανάρπαστη, ιδιαίτερα για επαγγελματικά ακίνητα.
Τα ίδια συμβαίνουν σε περιοχές με μεγάλο αριθμό μεταναστών (εξ ου και οι επιχειρήσεις – σκούπα των διωκτικών αρχών, αλλά και τα ακροδεξιά πογκρόμ) όπως στο Μεταξουργείο, το Βοτανικό, τα Κάτω Πετράλωνα, ενώ με το Πρόγραμμα «Αθήνα - Αττική 2014» προβλέπονται αναπλάσεις (υψηλού επιχειρηματικού κέρδους) σε περιοχές (σήμερα «φωτιά») όπως η πέριξ της Ομόνοιας, ο Άγιος Παντελεήμονας, η πλατεία Αττικής, ο Άγιος Νικόλαος Αχαρνών, ο Κολωνός, ο Ελαιώνας...
