Εικαζόμενο τέλος του Οσάμα Μπιν Λάντεν, πανηγυρισμοί στη Δύση, απουσία νέου επιθετικού δόγματος και συνέχιση των εχθροπραξιών στις επίμαχες περιοχές που εδώ και χρόνια φωτογραφήθηκαν από τους εκάστοτε πλανητάρχες. Η 2α Μάη 2011 και η 11η Σεπτέμβρη 2001 σε πλήρη αντιστοιχία. Ο ιστορικός του μέλλοντος και οι προβλέψεις για την επόμενη μέρα.
Του Φίλιππου Ζάχαρη (phil.zaharis@gmail.com)
Οι μύθοι έχουν πάντα κάποιο λόγο να συντηρούνται και τα παραμύθια χρησιμεύουν όχι μόνο για ψυχαγωγία ή για εκπαιδευτικούς λόγους αλλά λειτουργούν και ως σωσίβιο στις εκάστοτε επιλογές των παγκόσμιων κυβερνήσεων. Κάθε φορά που ένας μύθος κρατά χρόνια, μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε παρωδία, ειδικά όταν έχει να κάνει κανείς με «παραμυθένια» σενάρια που καταποντίζονται στους διθυράμβους της ίδιας της τεχνολογικής εξέλιξης. Ένας τέτοιος «μύθος», ο Οσάμα Μπιν Λάντεν, ο διαβόητος τρομοκράτης και δήθεν «νούμερο ένα» στόχος των Αμερικανών, είναι, λένε, νεκρός. Τη «δουλειά» έφεραν σε πέρας, καθώς ακούσαμε, μερικοί μονάχα Αμερικανοί πεζοναύτες και μυστικοί πράκτορες της CIA, που επί 15 χρόνια και βάλε αδυνατούσαν να τον εντοπίσουν, ευρισκόμενος το τελευταίο διάστημα κάτω από τη μύτη ή την προστασία των πακιστανικών μυστικών υπηρεσιών. Οσάμα Μπιν Λάντεν: ικανός στο να ξεφεύγει με «μαγικούς τρόπους» από την ισχυρότερη πολεμική μηχανή του πλανήτη, ένας άνθρωπος που πέρασε από πολλά στρατόπεδα αναλόγως των εκάστοτε συμφερόντων. Οι Αμερικανοί πάντως έριξαν το πτώμα του, λέει, στη θάλασσα με τις «δέουσες τιμές» και όλα τελείωσαν έτσι απλά γιατί έτσι ήθελε η επικοινωνιακή στρατηγική των γνωστών κέντρων αποφάσεων. Η χολιγουντιανή παραγωγή έχει μόλις ξεκινήσει. Κανείς πια δεν θυμάται ότι η CIA πριν από κάποια χρόνια είχε χρηματοδοτήσει με δισ. δολάρια φονταμενταλιστικές ομάδες στο Αφγανιστάν, εθνικιστές και φανατικούς αντιαμερικανούς. Το αντίπαλο σοβιετικό δέος, βλέπετε έκανε καλά τη δουλειά του περί τα τέλη της δεκαετίας του ’80 στο Αφγανιστάν. Ούτε ότι ο Οσάμα Μπιν Λάντεν διατηρούσε δεκάδες επιχειρήσεις, τις περισσότερες στη Δύση. Όμως οι μύθοι με κάποιο τρόπο πρέπει πάντα να συντηρούνται. Και ενίοτε να καταρρέουν τεχνηέντως. Όπως στην επίθεση στο Αμερικανικό Πεντάγωνο το 2001 όπου κανείς δεν κατέγραψε την πτώση αεροσκάφους στο πολυθρύλητο κτίριο, έτσι και στην περίπτωση της εκτέλεσης του Μπιν Λάντεν κανείς δεν είδε ως τώρα τον τρομοκράτη νεκρό, που κατά τα άλλα κρυβόταν επί χρόνια κάτω από την πακιστανική ομπρέλα προστασίας ή ανοχής, αν θέλετε. Ποιος «έδωσε» τον Μπιν Λάντεν; Είναι άραγε νεκρός; Τόσο απλά ξεμπερδεύουμε με μια ιστορία που κόστισε, πέρα από τις χιλιάδες ζωές στους Δίδυμους Πύργους, και εκατοντάδες χιλιάδες ζωές σε Ιράκ, και Αφγανιστάν; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που θα βασανίσουν από τον απλό πολίτη μέχρι τον ιστορικό του μέλλοντος. Ο Μπιν Λάντεν είναι - ή ήταν, αν θέλετε - απόγονος και μέλος μιας οικογένειας οικονομικού και βιομηχανικού τραστ (Όμιλος Μπιν - Λάντεν) για τις δραστηριότητες μάλιστα του οποίου, μεταξύ άλλων, ιδρύθηκε το 1990 στο Λονδίνο και μεγάλη εταιρία. Στο Δ.Σ. του ομίλου μετείχαν επίσης στη δεκαετία του ’80 και μέλη οικογενειών με διασυνδέσεις σε δυτικές μυστικές υπηρεσίες. Ο Όμιλος Λάντεν σχετιζόταν επίσης και με συμβόλαια για κατασκευές στρατιωτικού ενδιαφέροντος. Ο ίδιος ο Οσάμα Μπιν Λάντεν, που φέρεται κάποια στιγμή να διέκοψε τις σχέσεις που με τον Όμιλο, πήρε το μερίδιό του που, σύμφωνα με κάποιες πηγές, ανερχόταν σε 300 εκ. δολάρια. Δεν έμεινε όμως έτσι. Ίδρυσε στην Σαουδική Αραβία πολλές εταιρείες, ακόμη και τράπεζες. Και πολλά άλλα θα μπορούσαν να ειπωθούν ακόμη για το μυστηριώδες πρόσωπο του Λάντεν, που οι Αμερικανοί λένε ότι εξόντωσαν. Όμως, η ανακοίνωση της είδησης από τον Ομπάμα είναι ακόμη νωπή. Το ίδιο και τα χολιγουντιανής έμπνευσης μαντάτα περί «τήρησης των μουσουλμανικών εθίμων» κατά τη διάρκεια της ρίψης του πτώματος στην θάλασσα. Αλήθεια γιατί; Γιατί δεν ήθελαν, λέει, οι Αμερικανοί να πυροδοτήσουν περαιτέρω αντιδράσεις. Τι άλλο θα ακούσουμε άραγε ακόμη; Μέχρι πότε οι ηγέτες της παγκόσμιας κοινότητας θα επιμελούνται των «παραμυθιών παιδευτικού χαρακτήρα», σε έναν κόσμο που κάποιοι αφελείς πιστεύουν ότι τα βλέπει και τα ανακαλύπτει κανείς όλα στη μικρή και μεγάλη οθόνη; Πριν από το 2001, οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν, λέει, αποκωδικοποιήσει τα χτυπήματα στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου. Η πανίσχυρη αντιπυραυλική και αντιπυρηνική ομπρέλα των Αμερικανών νικήθηκε από μερικά επιβατικά αεροσκάφη που παρέκλιναν της πορείας τους και έπεσαν με ακρίβεια στους προκαθορισμένους στόχους. Και τότε κανείς δεν μίλησε για τα ηλεκτρονικά αντίμετρα που έγιναν για να πετύχουν οι επιθέσεις αυτές, προερχόμενα πολύ πιθανώς και από το ίδιο το Πεντάγωνο που μετά από λίγη ώρα χτυπήθηκε και αυτό. Πόσοι και ποιοι «δούλεψαν» για το μακελειό των Δίδυμων Πύργων; Πόσες και ποιες μυστικές υπηρεσίες αναμίχθηκαν στην τραγική αυτή ιστορία; Πόσοι και ποιοι διέταξαν, καθώς λέγεται, τη ρίψη ακόμη και περιορισμένων πυρηνικών βομβών στα απόρθητα βουνά του Αφγανιστάν από το 2001 και μετά; Ακόμη μιλούν στη Δύση για τα περιβόητα χημικά και πυρηνικά όπλα του Σαντάμ Χουσεΐν. Ακόμη η ιστορία καταγράφει δηλώσεις - παρωδία και «παραμυθένιες» πολεμικές επιχειρήσεις των Αμερικανών, βγαλμένες από της υπερπαραγωγές του αμερικανικού κινηματογράφου. Ότι τάχα η επιχείρηση εξόντωσης του Μπιν Λάντεν ήταν σύντομη και με μηδενικές απώλειες. Ότι το πτώμα του έτυχε του πλήρους σεβασμού από τους Αμερικανούς, πριν πεταχτεί στη θάλασσα. Αλήθεια, γιατί άραγε να πεταχτεί στον Ινδικό ωκεανό και όχι αλλού; Για ποιο λόγο τονίζεται εμφαντικά ότι ο πιο στενός συνεργάτης του Λάντεν ήταν Λίβυος; Η τρέχουσα επικαιρότητα της Λιβύης λέτε; Ποιον αγγίζουν αυτά τα μυθεύματα όταν τα καλύτερα σενάρια από τις χολιγουντιανές ταινίες έχουν επισκιάσει εδώ και δεκαετίες εξολοκλήρου τη φαντασία των θεατών; Βρισκόμαστε προ ενός ακόμη σημαντικού γεγονότος που αναμένεται να αλλάξει τις ισορροπίες παγκοσμίως. Η ημερομηνία 2 Μαΐου 2011 επιλέχθηκε για να αρχίσει ένας νέος κύκλος βίας με άγνωστο τέλος. Ας αφήσουμε στην άκρη τα σενάρια περί «κάλυψης» του Μπιν Λάντεν από τις πακιστανικές μυστικές υπηρεσίες. Ας βάλουμε για μια στιγμή στην άκρη την όποια συνομωσιολογία και ας στραφούμε στην επόμενη μέρα. Γιατί κάποτε τα παραμύθια τελειώνουν και οι μύθοι καταρρέουν από τη μια στιγμή στην άλλη. Αυτοί που όμως μένουν όρθιοι είναι οι εκάστοτε τοποτηρητές των εξελίξεων, οι οραματιστές μιας εφιαλτικής εποχής με αμέτρητα πιόνια - πολίτες που πέφτουν στη σκακιέρα από μια κίνηση και μόνο του εκάστοτε βασιλιά - πλανητάρχη. Οι πολίτες καλούνται να χωνέψουν τη νέα εποχή μετά τη 2α Μάη 2011 που ομοιάζει σε πολλά με την 11η Σεπτέμβρη 2001. Ο Τζορτζ Μπους είχε πει τότε ότι «όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι με τους τρομοκράτες». Σήμερα κάποιοι άλλοι - άγνωστοι σε προέλευση - ενδέχεται να υποσχεθούν μια μέρα που θα πανικοβάλλει την παγκόσμια κοινότητα με το ρητό «όποιος δεν είναι με τους τρομοκράτες και το δίκαιο, αποτελεί στόχο μας». Το αντίπερα δέος και η τυφλή εκδίκηση των όποιων φονταμενταλιστών, οι δεσποτικές ρήσεις ξεδιπλώνουν τη φρίκη της επόμενης μέρας. Και οι υποθέσεις τρομοκρατίας σκεπάζονται πλέον με ένα ακόμη σκοτεινό πέπλο. «Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα διαπιστώσουν ότι ανάμεσα στον Νοέμβριο του 2001 (επίθεση στο Αφγανιστάν) και τον Φεβρουάριο του 2002, η δημοκρατία – έτσι όπως την οραματίστηκαν οι συντάκτες της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας και του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών – απεβίωσε. Καθώς η δημοκρατία εξέπνεε, το φασιστικό και θεοκρατικό αμερικανικό κράτος γεννιόταν», σημείωναν λίγο μετά την επίθεση στο Αφγανιστάν το 2001 -2002, δύο έγκριτοι δημοσιογράφοι, οι Τζον Στάντον και Γουίνι Μάντσεν. Σήμερα, Μάιος του 2011, ένας νέος κόσμος ξημερώνει. Όχι επειδή το είπε ο Μπαράκ Ομπάμα, αλλά επειδή τα παραμύθια και οι μύθοι εξακολουθούν να συντηρούνται από τους ενδιαφερομένους. Και επειδή το νέο δόγμα απουσιάζει και επειδή στο Αφγανιστάν, τη Συρία, το Ισραήλ, το Ιράν, το Ιράκ, το Πακιστάν, τη Λιβύη και αλλού η εύθραυστη ισορροπία δεν διατηρείται, η ζοφερή πραγματικότητα είναι και πάλι εδώ. Απλά αλλάζουν οι όροι του παιχνιδιού που όσο επικίνδυνο είναι, τόσο γελοιοποιείται από τους κάθε λογής μύθους και παραμύθια.
