Α, ωραία! Τώρα πιάσαμε και τους Μύθους του Αισώπου! Βέβαια, έτσι κι αλλιώς μας έχουν φλομώσει στο παραμύθι, αλλά τώρα το κάνουν και πιο «εξειδικευμένα» για να μην... μπερδευόμαστε!
Τον ξέρετε λοιπόν τον Μύθο του Αισώπου, τον σχετικό με το λαγό και τη χελώνα. Που καθόταν ο λαγός και κορόιδευε τη χελώνα επειδή πήγαινε πολύ αργά. Και τον προκάλεσε η χελώνα να παραβγούν και ο λαγός τη χλεύαζε. Και τελικά επειδή ο λαγός πήγαινε κατά το «αγώνισμα» χαλαρά-χαλαρά, όντας σίγουρος ότι δεν πρόκειται να τον φτάσει η χελώνα, έριξε και έναν υπνάκο - εκεί λίγο πριν το τέρμα. Και τελικά η χελώνα, αργά-αργά, αλλά σταθερά, έφτασε στο τέρμα και όταν ξύπνησε ο λαγός διαπίστωσε ότι ήταν δεύτερος, αν και όχι καταϊδρωμένος. Και φυσικά το έφερε βαρέως που αυτός, ο ταχύτερος όλων, έχασε από μια χελώνα! Και, όπως καλώς γνωρίζουμε όλοι αυτοί οι μύθοι του Αισώπου έχουν και ένα ηθικό και πρακτικό δίδαγμα, το οποίο εν προκειμένω είναι ότι κανείς δεν πρέπει να υποτιμάει τον αντίπαλό του, να είναι υπερφίαλος και να αισθάνεται «σίγουρος» επειδή σε πρώτο επίπεδο φαίνεται να υπερέχει. Διότι η υπομονή, η επιμονή και η εξυπνάδα μπορούν να θριαμβεύσουν.
Αυτά, έτσι για να θυμηθούμε λιγάκι το μύθο και κυρίως για να τον θυμίσουμε και στους πολιτικούς, οι οποίοι έπιασαν τον αισωπικό μύθο (μάλλον άθελα συμπεραίνω) και τον έκαναν πολιτικό γαϊτανάκι για να στηρίξουν τα όποια επιχειρήματά τους.
Βγήκε λοιπόν ο εκπρόσωπος Τύπου της Ν.Δ. Γ. Μιχελάκης και στο πλαίσιο του γενικού κονταροχτυπήματος για τα μέτρα που έχουν ληφθεί, που λαμβάνονται και που θα ληφθούν βεβαίως-βεβαίως, είπε ότι «η κυβέρνηση στα επώδυνα γίνεται λαγός και στις μεταρρυθμίσεις μεταμορφώνεται σε χελώνα». Βέβαια εδώ έχουμε «δύο σε ένα» και όχι δύο διαφορετικές «οντότητες» να το πούμε, αλλά λίγη σημασία έχει.
Ε, και μετά, δεν έπρεπε κάπως να απαντηθεί αυτό; Βγήκε ο εκπρόσωπος Τύπου της κυβέρνησης - ξέρετε εκείνος που και... μύγα πεταλώνει - και απάντησε ότι «λαγοί» είναι οι της Νέας Δημοκρατίας, που το έβαλαν στα πόδια στα δύσκολα και άφησαν τη χώρα ξεκρέμαστη. Και δεν το είπε, αλλά τέλος πάντων είναι τόσο προφανές που δεν χρειάζεται, ήρθε το ΠΑΣΟΚ να μας σώσει.
Η αλήθεια είναι ότι... η αλήθεια είναι ότι και οι δύο λένε την αλήθεια! Μόνο που ο καθένας νομίζει ότι η αλήθεια του αφορά τον άλλον, ενώ στην πραγματικότητα αφορά τους ίδιους και το κόμμα που εκπροσωπούν. Πράγματι ο κ. Μιχελάκης έχει δίκιο όταν ισχυρίζεται ότι στα επώδυνα η κυβέρνηση γίνεται λαγός και στις μεταρρυθμίσεις μεταμορφώνεται σε χελώνα. Έτσι ακριβώς συμβαίνει. Πριν όμως το κάνει αυτό η σημερινή κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, ακριβώς το ίδιο σύστημα ακολούθησε η προηγούμενη κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Η οποία, μάλιστα, να υπενθυμίσουμε προς άπαντα ενδιαφερόμενο, ότι είχε αναγάγει τις «μεταρρυθμίσεις» σε «σημαία» υποτίθεται της πολιτικής της. Από μεταρρυθμίσεις έκανε ελάχιστα, γιατί προσέκρουσε σε έντονες κοινωνικές αντιδράσεις, στις οποίες πρωτοστατούσε το ΠΑΣΟΚ, ως αντιπολίτευση τότε (επίσης να μην ξεχνιόμαστε) και στις εκλογές υπάρχει και η αντίληψη ότι έγινε λαγός. Άρα ήταν και λαγός και χελώνα. Όπως είναι τώρα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ.
Το πρόβλημα όμως, με αυτές τις... διχασμένες προσωπικότητες, ξέρετε ποιο είναι; Ότι δεν μπορεί καμία να... νικήσει! Γιατί στο μύθο του Αισώπου που η χελώνα και ο λαγός ήταν δύο, τέλος πάντων νίκησε ο ένας και βγάλαμε και το ηθικό δίδαγμα που λέγαμε παραπάνω. Εδώ και στην περίπτωση του ΠΑΣΟΚ και στην περίπτωση της Ν.Δ. έχουμε «δύο σε ένα». Λαγός και χελώνα σε ένα «παλεύουν» μεταξύ τους και φυσικά ούτε κανείς κερδίζει, ούτε ισορροπούν. Παραμένουν, δυστυχώς για μας, χαρακτηριστικά... ανισόρροποι!
