Το απόφθεγμα του τέλους του 20ου αιώνα ως θεατής παρακολούθησα τη γενεά των νέων ανθρώπων που μεγαλώνανε με το χρόνο
Στη δεκαετία του ’80 φάνηκε η επιβολή του Σοσιαλισμού, έδωσε τη μάχη και έγινε εξουσία θάβοντας εθνικά κακά ελαττώματα. Στην ίδια δεκαετία του ’80 ο εγωισμός βαπτίσθηκε (δικαίωμα), η αρπαχτή (κίνητρο), το θράσος (επαναστατικότητα) και η κομπίνα (δημιουργία).
Αυτές οι διαστρεβλώσεις είναι σε μεγάλο βαθμό οι αιτίες της σημερινής οικονομικής κρίσης.
Το σύνθημα (αλλαγή) που ειπώθηκε ξεγέλασε τους περισσότερους πολίτες και βάδισαν στα τυφλά, ο δε πρωθυπουργός σαν γνήσιος απόγονος του Ανδρέα (πατέρας) με τον ρόλο του αριστερόφιλου λαϊκισμού βροντοφώναξε (λεφτά υπάρχουν κ.λπ.).
Θα φανεί ήρωας εάν απομακρυνθεί από την κληρονομιά του πατέρα του και ακολουθήσει την πορεία του Γεωργίου Παπανδρέου (παππού), άλλως θα μείνει ο Γιωργάκης και όχι ο κ. Γεώργιος.
Οι υγιείς δυνάμεις της ελλαδικής κοινωνίας που υπάρχουν, οφείλουν να αντιδράσουν δημοκρατικά, θετικά να μην φθάσουμε στα χάλια που γίνονται σε άλλα κράτη.
Η αντοχή της χώρας μας είναι σε τεντωμένο σχοινί.
Γιατί το μοντέλο που γεννήθηκε στο τέλος του 20ου αιώνα έκανε τους πολίτες να μην είναι εύκολο να είναι ανεξάρτητοι, ελεύθεροι αλλά γαντζωμένοι σε κάποια κλίκα.
Και οι μάγκες λουφάρουνε και όταν απεργούν πληρώνονται.
Δια τούτο οι πολίτες εξανίστανται από τα γινόμενα.
