Ε, πάντα δεν πρέπει να βρεθεί ένας αποδιοπομπαίος τράγος; Βρέθηκε και στη συγκεκριμένη περίπτωση και έχει και μούσι από φυσικού του και δεν χρειάζεται να γίνουν χαριτωμένες εικαστικές προσθήκες.
Ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου δεν περνάει δα και την καλύτερή του φάση! Δεν είναι που τον έχει βάλει η Νέα Δημοκρατία στο στόχαστρο και ζητάει μετ’ επιμονής να παραιτηθεί, γιατί όπως ισχυρίζεται, έχει αποτύχει η πολιτική του Μνημονίου της κυβέρνησης και κύριος φορέας υλοποίησής της είναι το υπουργείο Οικονομικών. Ας πούμε ότι αυτή είναι μια αντιπολιτευτική τακτική στην οποία ο υπουργός, αλλά και η κυβέρνησή του, θα μπορούσαν να μην δώσουν καμία απολύτως σημασία. Είναι ότι πράγματι είναι στριμωγμένος στο καναβάτσο. Και, όχι ότι θέλω να είμαι μάντης κακών ειδήσεων, αλλά η πολιτική μοίρα του κ. Παπακωνσταντίνου θα μπορούσε κανείς να πει ότι είναι προδιαγεγραμμένη. Όπως άλλωστε και η πολιτική μοίρα όλων των προκατόχων του, εκ των οποίων όχι μόνο κανείς δεν δικαιώθηκε, αλλά αντίθετα οι περισσότεροι πήραν και το... ανάθεμα το πολιτικό και το κοινωνικό, γιατί τους «χρεώθηκαν» λάθη των κυβερνήσεων που υπηρέτησαν. Και να φανταστείτε ότι όλοι οι προηγούμενοι από τη μεταπολίτευση και δώθε, δεν είχαν να κάνουν και με το Μνημόνιο και δεν είχαν να παλέψουν και με την επιβολή των σκληρότερων και επαχθέστερων μέτρων που επιβλήθηκαν ποτέ στους νεοέλληνες. Οπότε ο Γ. Παπακωνσταντίνου προηγείται μακράν των προκατόχων του, εκ θέσεως και καταστάσεως, όσον αφορά στις πολιτικές επιπτώσεις που έχει και θα έχει στην καριέρα του η θέση που κατέχει.
Βρίσκεται λοιπόν στριμωγμένος στο καναβάτσο ο υπουργός Οικονομικών γιατί τα μέτρα δεν αποδίδουν όπως η κυβέρνηση επιθυμεί. Γιατί τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως τα υπολογίζουν και γιατί ο ίδιος, ως αρμόδιος υπουργός, βρίσκεται διαρκώς στη σέντρα. Οπότε... οπότε αφού ο ίδιος προφανώς δεν έχει σκοπό να κάνει το χατίρι της Νέας Δημοκρατίας και να παραιτηθεί, είπε να παραιτήσει κάποιον άλλον για να απορροφήσει τους κραδασμούς δυσαρέσκειας. Και βρήκε το γενικό γραμματέα του υπουργείου Δημήτρη Γεωργακόπουλο, που ανέλαβε το ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου που λέγαμε παραπάνω. Γιατί, ενώ η πρώτη ανάγνωση έλεγε ότι ο πρώην υφυπουργός (σε προηγούμενες κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ) παραιτήθηκε αυτοβούλως λόγω διαφωνίας του, της παρατεταμένης μάλιστα με την ηγεσία του υπουργείου, τελικά φαίνεται ότι τον παραίτησε ο ίδιος ο Παπακωνσταντίνου. Και έπειτα από ένα 15μηνο φαγωμάρας, του έδειξε την έξοδο και ο Δ. Γεωργακόπουλος την άνοιξε και βγήκε επικαλούμενος «προσωπικούς λόγους». Οι φήμες λένε ότι τον «έφαγαν» τα έσοδα που δεν πήγαν καλά. Ο ίδιος λέει ότι τον έγραψε στα παλαιότερα των υποδημάτων του ο Γ. Παπακωνσταντίνου, όπως και τις προτάσεις που είχε υποβάλει για τη βελτίωση - κατά τη δική του εκτίμηση - των πραγμάτων.
Είτε τον έφαγαν τα «έσοδα» όμως, είτε τον έφαγαν τα «έξοδα», το γεγονός, σημειολογικά και πρακτικά, παραμένει ότι σημειώθηκε ρήξη κορυφής στο υπουργείο Οικονομικών. Όπως, γεγονός είναι επίσης ότι πρόκειται για τον πέμπτο γενικό γραμματέα, ο οποίος παραιτείται στους 17 μήνες θητείας αυτής της κυβέρνησης. Ε, πέντε γραμματείς σε 17 μήνες δεν είναι και λίγο και σίγουρα δεν είναι και τυχαίο. Απλά τον Γεωργακόπουλο τον «έφαγε» η φοροδιαφυγή, την οποία το υπουργείο, παρά τις αλχημείες του, δεν έχει μπορέσει να ελέγξει και κάποιος έπρεπε να την πληρώσει.
Και η συγκεκριμένη παραίτηση ή αποπομπή, αποτελεί δείγμα της σύγχυσης που επικρατεί στο κυβερνητικό στρατόπεδο, η οποία είναι προφανώς απόρροια του «πανικού» που επικρατεί. Και πόσοι «αποδιοπομπαίοι» να υπάρχουν πια;!
