Στις 14 Φεβρουαρίου γιορτάζουμε την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, συνήθως με ανταλλαγή καρτών, γλυκά, εσώρουχα, λουλούδια ή κοσμήματα.
Αλλά, τι ακριβώς γιορτάζουμε; Μήπως είναι απλά μια γιορτή, όπου τα καταστήματα λιανικής πώλησης εφηύραν για να παίρνουν τα χρήματά μας; Κάποιος θα μπορούσε να σκέφτεται έτσι, αλλά το σίγουρο είναι ότι δεν γιορτάζουμε πραγματικά μια χριστιανική γιορτή την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, με την έννοια ότι δεν τιμάται ο μαρτυρικός θάνατος κάποιου Βαλεντίνου. Η ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου έγινε επίσημη Καθολική γιορτή κατά το έτος 496 ή 498 μ.Χ., όπου ο Πάπας Γελάσιος δήλωσε την 14 Φεβρουαρίου ως Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου, ενώ πολύ αργότερα, γύρω στο 1969 από τον πάπα Παύλο ακυρώθηκε και διεγράφη από τον κατάλογο των Αγίων της Ρώμης.
Η γιορτή είναι μια αρχαία ρωμαϊκή παράδοση. Ο πρώτος μύθος για το φόντο του εορτασμού της Ημέρας του Αγίου Βαλεντίνου είναι ο εξής: Κατά τη διάρκεια του 3ου αιώνα ένας ιερέας με το όνομα του Βαλεντίνος παράκουσε κρυφά ένα νόμο που θέλησε να θεσπίσει ο Κλαύδιος, περί περιορισμού του μυστηρίου του γάμου των στρατιωτών.
Ο Κλαύδιος θεωρούσε ότι ένας άγαμος στρατιώτης ήταν καλύτερος στρατιώτης από έναν παντρεμένο νεαρό άνδρα και έτσι αποφάσισε να θέσουν εκτός νόμου τον γάμο, προκειμένου να έχουν την αφθονία των νέων ισχυρών ανδρών που δεν έχουν συζύγους στη διάθεσή τους. Ο ιερέας, δεν υπάκουσε αυτόν τον νόμο και συνέχισε το ιερό μυστήριο του γάμου για τα νεαρά ζευγάρια με μυστικότητα. Δυστυχώς, ο άτυχος ιερέας πιάστηκε και θανατώθηκε.
Ο δεύτερος μύθος πιστεύει ότι ο Βαλεντίνος ήταν ένας φυλακισμένος που ερωτεύτηκε με μια νεαρή γυναίκα, που ήρθε να τον δει πολλές φορές. Πιστεύεται ότι ήταν η κόρη του δικαστή που τον φυλάκισε. Πριν από τον πρόωρο θάνατό του, έγραψε μια επιστολή αγάπης, η οποία τελείωνε με την υπογραφή «Ο Βαλεντίνο σου». Έτσι έχει βγει και η φράση «Γίνε ο Βαλεντίνο μου» («Be my Valentine»).
Ορισμένοι πιστεύουν ότι αποκεφαλίστηκε, άλλοι θεωρούν ότι πέθανε από ασθένεια.
Το μόνο πράγμα που είναι σίγουρο, είναι ότι οι Ρωμαίοι είχαν μια παράδοση στα μέσα του Φεβρουαρίου, η οποία θα σηματοδοτήσει τη 14η, που ονομάζεται Αγάπη Λοταρίας. Πίστευαν ότι η άνοιξη και η ανανέωση της ζωής ήρθαν στα μέσα του Φεβρουαρίου, ως εκ τούτου εκείνη την ημέρα αγόρια και κορίτσια γιόρταζαν μαζί. Τα κορίτσια έγραφαν το όνομα τους σε έναν κλήρο και τον τοποθετούσαν σε ένα βάζο. Τα αγόρια έπειτα επέλεγαν ένα κλήρο, διαλέγοντα με αυτόν τρόπο την κοπέλα που θα τα συνόδευε κατά τη διάρκεια της γιορτής. Πολλές φορές αυτά τα ζευγάρια ερωτεύονταν και αν η σχέση τους κρατούσε ένα ολόκληρο χρόνο, οδηγούνταν εις γάμον κοινωνία.
Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου γιορτάζεται στις ΗΠΑ, τον Καναδά, το Μεξικό, τη Γαλλία, την Αυστραλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Την παλαιότερη γνωστή κάρτα του Αγίου Βαλεντίνου μπορεί να τη δει κανείς στο Βρετανικό Μουσείο.
Στη Μεγάλη Βρετανία ήταν γύρω στον 17ο αιώνα όταν η Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου έγινε διάσημη γιορτή.
Μέχρι το τέλος του 18ου αιώνα τυπωμένα χαρτιά του Αγίου Βαλεντίνου ήταν διαθέσιμα για την αγορά και οι πωλήσεις τους είχαν μεγάλη επιτυχία.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες άρχισαν να γιορτάζουν την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου στις αρχές της δεκαετίας του 1700 με την ανταλλαγή καρτών του Αγίου Βαλεντίνου.
Ο οργανισμός Greeding Card Association ανακοίνωσε ότι την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου είναι η δεύτερη καλύτερη σε πωλήσεις καρτών (ένα δισεκατομμύριο κάρτες πωλούνται ανά έτος). Βέβαια, ο ηγέτης στον κλάδο της κάρτας είναι με 2,6 δισ. ευρώ ετησίως, τα Χριστούγεννα.
Όποια και αν είναι η αλήθεια για τον εορτασμό αυτής γιορτής, σίγουρα είναι μια γιορτή αγάπης και πολλοί τη βρίσκουν ως ευκαιρία να εκδηλώσουν τα συναισθήματά τους στο έτερο ήμισι τους. Δεν είναι όμως άδικο να περιμένουμε αυτήν μέρα του χρόνου για να δώσουμε στον άνθρωπό μας ένα σημείωμα με γλυκόλογα, ένα λουλούδι, ένα συμβολικό δωράκι; Ας κάνουμε την κάθε μέρα γιορτή, ούτως ή άλλως ένα δώρο σε ανύποπτο χρόνο είναι πάντα καλύτερο και ουσιαστικότερο.
Κλείνοντας αυτό το άρθρο θα επικαλεστώ μερικούς στίχους από τον ύμνο της αγάπης, αυτόν της εκκλησίας μας και εύχομαι να αγγίξουν τον καθένα από εσάς ξεχωριστά.
«Η αγάπη μακροθυμεί, χρηστεύεται, η αγάπη ου ζηλοί, ου περπερεύεται, ου φυσιούται, ουκ ασχημονεί, ου ζητεί τα εαυτής, ου παροξύνεται, ου λογίζεται το κακόν, ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία, πάντα στέγει, πάντα πιστεύει, πάντα ελπίζει, πάντα υπομένει. Η αγάπη δεν εκπίπτει».
Η Ξερομερίσιου Σοφία, είναι καθ. Πληροφορικής (MBA), φοιτήτρια Ιατρικής
