* Του Κώστα Μίχη πολιτικού μηχανικού
μέλους Δ.Ε. ΤΕΕ ΚΔ Θεσσαλίας
Το πλαίσιο έχει στηθεί αριστοτεχνικά. Μια συνεχής επίθεση σε κατακτήσεις χρόνων. Κατακτήσεις όχι απλά κάποιων συντεχνιών, αλλά κατακτήσεις προς όφελος της κοινωνίας και του δημοσίου συμφέροντος. Κατάργηση συλλογικών συμβάσεων. Κλείσιμο γραφείων και κατασκευαστικών. Καθημερινές απολύσεις μηχανικών. Εξευτελισμός επαγγελματικών δικαιωμάτων. Υποβάθμιση και αντιμετώπιση του επιστημονικού έργου ως εμπόρευμα. Και τώρα κατάργηση των ελάχιστων αμοιβών.
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ
Τι ακριβώς συμβαίνει με τις αμοιβές των μηχανικών; Το Ευρωπαϊκό Δίκαιο αποδέχεται το καθεστώς της διατίμησης της αμοιβής. Γιατί υπάρχει αυτή η ανοχή στη διατίμηση της αμοιβής των μηχανικών στις οδηγίες της ΕΕ; Όπως αναφέρεται και στο κείμενο της Επιτροπής Ανταγωνισμού, γιατί οι υπηρεσίες των μηχανικών αφορούν το Δημόσιο Συμφέρον και τη Δημόσια Ασφάλεια.
Από το Ρωμαϊκό Δίκαιο, έως και σήμερα, έχει αναγνωρισθεί η προσφορά της συγκεκριμένης υπηρεσίας ως πνευματική εργασία, η οποία δεν μπορεί να υπαχθεί στους κανόνες του εμπορικού δικαίου.
Στην Ευρώπη εννέα στις δέκα χώρες έχουν εισάγει διατίμηση στις αμοιβές των μηχανικών. Μία στις τέσσερεις, την έχει υποχρεωτική. Στις υπόλοιπες το πλαίσιο κανονισμών και ελέγχων οδηγεί σε ανώτερες αμοιβές από αυτές της διατίμησης.
ΤΟ ΖΗΤΗΣΑΝ
Εφόσον το δίκαιο της ΕΕ δεν το απαιτεί, ούτε και το ΔΝΤ την προωθεί ανοικτά, γιατί μπήκε αυτή η διάταξη στο μνημόνιο;
Γιατί οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια σε ανεργία μερικές δεκάδες χιλιάδες μηχανικοί και εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, εφόσον οι διεθνείς έρευνες έχουν αποδείξει ότι η εργασία ενός μηχανικού συνεπάγεται εργασία για δύο ακόμα εργαζόμενους;
Επειδή το ζήτησε ο Σύνδεσμος Ελλήνων Βιομηχάνων. Ο ΣΕΒ με ανακοίνωση του στη 1/12/2010 ισχυρίσθηκε ότι με την κατάργηση των ελάχιστων αμοιβών των μηχανικών θα προκύψει μείωση του κόστους κατασκευής των έργων της τάξης του 3,5-4,5%. Είναι όντως έτσι;
Οι ελάχιστες αμοιβές έχουν προκύψει με χρονομέτρηση της αναγκαίας απαιτούμενης ελάχιστης ώρας εργασίας ώστε να υπάρχει στοιχειώδης ανταπόκριση στις προδιαγραφές και επιβαρύνουν το κόστος μιας κατασκευής με 3,5 έως 5%.
Το κόστος των δομικών υλικών, που αντιπροσωπεύουν το 55-60% του κόστους των κατασκευών, αυξήθηκε μόνο σε ένα μήνα (11ος /2010 σύμφωνα με την Εθνική Στατιστική Αρχή) κατά 3,1%, σε μια εποχή με εκμηδενισμένη οικοδομική δραστηριότητα.
Γίνεται όλο και πιο καθαρό ποιοι και πότε επηρέασαν την τρόικα και συνδιαμόρφωσαν το μνημόνιο.
Είναι γνωστή η δόμηση στρεβλών κλειστών αγορών σε πολλά προϊόντα ειδικά στα δομικά υλικά.
Είναι επίσης γνωστή η παντελής έλλειψη μηχανισμού ελέγχων της αγοράς ως προς την ποιότητα, τις τιμές, τα καρτέλ διαμόρφωσης τιμών. Η έλλειψη ενός πλαισίου υψηλής φορολόγησης για προϊόντα που οι τιμές των είναι μεγαλύτερες από τον μέσο ευρωπαϊκό όρο. Η έλλειψη ενός πλαισίου ελέγχου των χρηματοδοτήσεων από το τραπεζικό σύστημα. Η έλλειψη ενός πλαισίου επανατοποθετήσεων των κερδών.
Ας μην κοροϊδευόμαστε. Το υψηλό κόστος στην κατασκευή δημόσιων και ιδιωτικών έργων δεν το διαμορφώνει η αμοιβή του μελετητή και του επιβλέποντος μηχανικού , αλλά αναμφισβήτητα το υπέρογκο και ανεξέλεγκτο κόστος των υλικών αλλά και το υπέρογκο ( για να μη γράψουμε… ληστρικό) κόστος δανεισμού από τις τράπεζες.
ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ
Τώρα πού θα οδηγήσει η μεθόδευση της κατάργησης των ελάχιστων αμοιβών;
Μείωση της αμοιβής οδηγεί σε εκπτώσεις στις προδιαγραφές. Προδιαγραφές που εξελίσσονται ραγδαία με το πέρασμα του χρόνου, ενώ παράλληλα διασφαλίζουν την ποιότητα, την ασφάλεια του έργου, την ενσωμάτωσή του στο περιβάλλον.
Είναι σίγουρο ότι με αυτή τη μεθόδευση το συνολικό κόστος των κατασκευών θα αυξηθεί, διότι δεν θα υπάρχει η βέλτιστη διαχείριση κόστους κατασκευής και κόστους λειτουργίας, ούτε θα υλοποιείται ο μέγιστος βαθμός συνδυασμού της ασφάλειας, του κόστους και της ποιότητας, τα οποία επιτυγχάνονται με την βέλτιστη επιλογή από εναλλακτικές αρχιτεκτονικές- βιοκλιματικές λύσεις, και με την επιλογή του στατικού μοντέλου με τις πολλαπλές επιλύσεις του, αλλά και με την επιλογή του συστήματος των ηλεκτρομηχανολογικών εγκαταστάσεων από σύνθετες εναλλακτικές προτάσεις.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ;
Ως μηχανικοί πρέπει να αντιληφθούμε ότι αμοιβές υπάρχουν, όταν υπάρχουν δουλειές. Και τις δουλειές τις φέρνει η ανάπτυξη. Μια ανάπτυξη με βάση τις ανάγκες της χώρας και όχι τα κέρδη των επενδυτών, ντόπιων και ξένων.
Συσπειρωμένοι γύρω από το ΤΕΕ, ας το δυναμώσουμε για να αποκρούσει την καθολική επίθεση στα δικαιώματά μας, ας περιορίσουμε τις άγονες αντιπαραθέσεις και μικροσυμφέροντά μας, ας συνθέσουμε τις επιμέρους επιδιώξεις και πολιτικές.
Ως εργαζόμενοι πρέπει να αντιληφθούμε ότι η λύση είναι πολιτική, ειδάλλως δεν υπάρχει. Αλλά για να γίνει πειστική και να έχει περιεχόμενο απαιτεί αναζήτηση, μελέτη, δημιουργία από το μηδέν, δοκιμή, εφαρμογή. Αυτό δηλαδή που γνωρίζουμε να κάνουμε καλά, ως μηχανικοί.
Οι θέσεις του ΤΕΕ για στρατηγική ανάπτυξης δεκαετίας και σχεδιασμό κλαδικών πολιτικών για τους σημαντικούς τομείς στους οποίους η Ελλάδα διαθέτει ή μπορεί να κατακτήσει ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, όπως οι κατασκευές, ο τουρισμός, τα τρόφιμα, τα ποτά, η ενέργεια, οι νέες τεχνολογίες πρέπει να υποστηριχθούν με κάθε τρόπο.
Οι επεξεργασίες του ΤΕΕ για ζητήματα όπως εγχώρια προστιθέμενη αξία, αυτογενής ανάπτυξη, κοινωνική και τεχνολογική καινοτομία, στρατηγική ανάπτυξης, κλαδικές πολιτικές, κοινωνική οικονομία και επιχειρήσεις, το καθιστούν πιο αποτελεσματικό στην υποστήριξη και του εργαζόμενου μηχανικού αλλά και όλων των εργαζομένων.
Το επόμενο διάστημα η ανάδειξη αυτών των θεμάτων θα πρέπει να συμβαδίζει με τους αναπόφευκτους αγώνες.
