Αναρωτιόμαστε όλοι φίλοι μου, τα τελευταία χρόνια, ποιοι και ποιες καταστάσεις μας φθάσαν έως εδώ… Φυσικά, μετά την αλλαγή του νομίσματός μας σε ευρώ, μπήκαμε σε δεινοτάτη θέση από πλευράς οικονομίας, τόσον λόγω της νομισματικής ανισοτιμίας και των συνηθειών μας, (σ.σ. 1 ευρώ=340,75 δρχ.) αλλά και λόγω των προηγουμένων χρεωστικών μας σαν κράτος, με τα χρηματικά δάνεια της ΕΟΚ τις δεκαετίες ΄80, ΄90, που καταφαγώθηκαν και κατασπαταλήθηκαν προς εξαγοράν ψήφων, οικοπέδων, συνειδήσεων, ακινήτων, εξοχικών, κλ.π., κλ.π. χωρίς να τοποθετηθούν και να αποδοθούν για τους σκοπούς που εδόθησαν. Από τα «300» έδρανα της Βουλής μας, ΔΥΣΤΥΧΩΣ ξεπηδούν πάρα πολλά «πλοκάμια» που καταλήγουν όλα και σε μικρότερα «πλοκαμάκια…» και καταπνίγουν τον τόπο, τον απλό - αβοήθητο κα απονήρευτο - καλοπροαίρετο Ελληνα πολίτη… που υποχρεούται πάντα να πληρώνει τα σπασμένα, των απυρόβλητων και εχόντων την βουλευτικήν ασυλίαν - κατά τα άλλα - βουλευτών… «βολευτών»… και των συν αυτοίς διαπλεκομένων «νέας μορφής και κοπής» κοτσαμπάσηδων… Από την ιστορία ενθυμούμαστε ότι οι Κοτσαμπάσηδες, (Ελληνες με προνόμια εξουσίας) ήταν αγριότεροι και χειρότεροι από τους Τούρκους τους ίδιους, επί Τουρκοκρατίας. Δυστυχώς, το «φαινόμενον» σήμερα ξεκινά από το Ελληνικό Κοινοβούλιο, με μικρές βέβαια εξαιρέσεις…
Λυπούμαι, γιατί έστω και κατά μικρό, μεγαλύτερο ή όποιο - κάποιο ποσοστόν, όλοι μας έχουμε την αναλογούσα ευθύνη για τα δεινά που περνά ο τόπος μας. Ολοι μας, μηδενός εξαιρουμένου, φέρουμε ευθύνη, όταν δεν κόβουμε ή δεν ζητάμε απόδειξη, όλοι μας φταίμε όταν χρηματίζουμε κάποιον δημόσιο λειτουργό, για κάποια εξυπηρέτηση - «βόλεμα» - όταν κατηγορούμε πάντα τον διπλανόν μας ή τον απέναντί μας για όλα, πριν κοιτάξουμε και λίγο τον εαυτόν μας στον καθρέπτη… Γιατί το «καθεστώς» αυτό του ραγιαδισμού και του «κοτσαμπάση» εμείς οι ίδιοι το συντηρούμε, γιατί μας βολεύει και μας αρέσει!... Είναι μέσα στο DNA μας, ειδάλλως θα είχαμε φροντίσει με την ψήφο μας τόσες δεκαετίες να το σβήσουμε.
Δυστυχέστατα για όλους μας, τα λάθη, τα πληρώνουν τα παιδιά μας, τα Ελληνόπουλα, όπως και εμείς πληρώσαμε λάθη προτέρων γενεών. Ας αγαπήσουμε κι ας πονέσουμε κάποτε αληθινά αυτόν τον τόπο. Ας γίνουμε κάποτε επιτέλους, έστω και αργά, πιο σοβαροί και υπεύθυνοι στην ψήφο μας, πιο αυστηροί με τους εαυτούς μας, πιο πατριώτες για την πατρίδα και το Ελληνόπουλο, και μετά για το κόμμα (το άλφα ή το δείνα) ή για τον μετανάστη και τους λοιπούς… Ας βάλουμε κάποτε επιτέλους όλοι μας πάνω απ΄ όλα την Ελλάδα μας, σαν να ΄μαστε όλοι - ένας - γιατί Ελλάδα είναι μόνον μία και ποτέ δεν πεθαίνει…
Με πόνο και αγάπη
Στ. Τζατζόπουλος
ιατρός - παθολόγος - ογκολόγος
