Στο Μετοχικό Ταμείο Στρατού (Μ.Τ.Σ.) το καμπανάκι για την οικονομική δυσπραγία κτύπησε πολύ νωρίς για τους 55.000 μερισματούχους Στρατιωτικούς και της τ.Χωρ/κής.
Με σημείωμα του Ταμείου, το έτος 2006 έγινε ενημέρωση σε όλους τους (τότε) συνταξιούχους-μερισματούχους του Στρατού και της τ.Χωρ/κής ότι «κάτι δεν πάει καλά» και το 2018 το Ταμείον θα είναι μείον, καταγράφοντας μάλιστα αρνητικό πρόσημο πολλών εκατομμυρίων δραχμών.
Η μόνη (σωστή) κίνηση της τότε Κυβέρνησης ήταν το πάγωμα της ετήσιας αύξησης του μερίσματος και τίποτε άλλο. Αυτό δεν ήταν καθόλου αρκετό για τη σωτηρία του ιστορικού ΜΤΣ. Οι συνταξιούχοι, αν όχι όλοι, στη συντριπτική τους πλειονοψηφία τοποθετήθηκαν με αρνητικά σχόλια στην απόφαση εκείνη, απλά διότι είχαν συνηθίσει κάθε χρόνο σχεδόν να αυξάνεται το μέρισμά τους μέχρι και 18%, η δε απόφαση του παγώματος είχε και οικονομική συνέπεια στο εισόδημά τους.
΄Ισως ορισμένοι να θεωρούσαν ότι το Ταμείο τους αυτό ήταν «Χρυσοχοείο» αφού το μέρισμά τους υπερδιπλασιάσθηκε σε δέκα χρόνια και θα μπορούσε «εσαεί και χωρίς συνέπεια..» να χορηγεί τέτοιες αυξήσεις πέραν κάθε λογικής.
Τώρα, όσον αφορά στη διαχείριση (καλή ή κακή) την αξιοποίηση των πόρων, τα δανεικά και την εκποίηση περιουσιακών στοιχείων (μάλιστα οικοδομικών φιλέτων σε κάποιες περιπτώσεις) αντί πινακίου φακής, αυτό ήταν λεπτομέρεια για τους συναδέλφους μερισματούχους του ΜΤΣ., θεωρούσαν δε «απολύτως φυσικό» να πωλούνται περιουσιακά στοιχεία για να ανταποκρίνεται το Ταμείο στην καταβολή των αυξημένων μερισμάτων και των ταμειακών υποχρεώσων (π.χ.ΒΕΑ-προικοδοτήσεις).
Εκείνοι δε που δεν ήθελαν να το πιστέψουν με τίποτε ότι το Ταμείο θα χρεωκοπούσε ήταν οι υψηλομερισματούχοι (οι λαμβάνοντες μέρισμα Υποστρατήγου και πάνω). Οι δε διοικούντες το Ταμείο αδιαφόρησαν «θανάσιμα» διότι χάθηκε πολύτιμος χρόνος. Εάν τα μέτρα είχαν ληφθεί προ 5ετίας θα ήταν διαφορετικά τα ελλείμματα και διαφορετικές οι τελικές, σκληρές για τους μερισματούχους, αποφάσεις.
Οταν ήλθε η ώρα της κρίσης (και πάλι) δεν στάθηκαν -ορισμένοι εκ των εκπροσώπων τους-στο ύψος των περιστάσεων. Ζητούσαν τη διάσωση του Ταμείου,του καταχρεωκοπημένου Ταμείου «θαυματουργικώς»,ενώ παράλληλα «ζητούσαν» (με τον τρόπο τους) και πάλι αυξήσεις.
Τελικά επιβλήθηκε η αύξηση 25% «πακέτο» (δηλ. σε όλους) χωρίς εξαίρεση ύψους μερισμάτων.΄Ενα παράδειγμα: Επιβάλλεται 25% κράτηση στη χήρα που το μέρισμά της ΔΕΝ ξεπερνάει τα 100-140 ευρώ,η ίδια κράτηση και στην άγαμη θυγατέρα (αλλά) και στον ανώτατο βαθμό (Στρατηγό,Α/ΓΕΣ,Αρχηγό κ.λπ.) που το μέρισμα φθάνει 450-500 ευρώ το μήνα (όσο σχεδόν η κατώτερη,κύρια σύνταξη, του ΙΚΑ).
Επίσης, καμία διαβάθμιση στην κράτηση στους παλιούς και νέους συνταξιούχους, σε εκείνους που έλαβαν ΟΛΑ αυτά τα χρόνια αύξηση έως και 159% και στους νέους που εξήλθαν της ενεργό υπηρεσίας τα τελευταία χρόνια, πολύ δε περισσότερο σε εκείνους που αποστρατεύθηκαν από το 2005, τον χρόνο που είχε «παγώσει» η αύξηση του μερίσματος.
Τελικά, καθημερινά γράφονται άρθρα επί άρθρων στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο από συνταξιούχους στρατιωτικούς. Διαμαρτύρονται και ακούγονται διάφορες απόψεις-και καλώς λέγονται- αλλά στην ουσία ουδείς εισέρχεται.
Κανένας δεν αναφέρθηκε στον υπολογισμό των κρατήσεων, στην εκπροσώπηση του Ταμείου και στη Διοίκησή του και κανένας (μα κανένας απολύτως) δεν ανέλαβε κάποια ευθύνη τέλος πάντων!
ΟΛΟΙ αυτοί οι στρατηγοί, που διοίκησαν το Ταμείο τα τελευταία 25 χρόνια δεν είδαν πουθενά καμία ευθύνη τους;
ΟΛΑ καλά και άγια; Σωστή η διαχείριση των πόρων και της περιουσίας του Ταμείου;
Σωστές (ολόσωστες) οι επιβληθείσες ετήσιες αυξήσεις του μερίσματος (12,15,17% κ.λπ...),που υπερδιπλασίασαν το μέρισμα σε 10 χρόνια) σε αντίθεση με εκείνες του επικουρικού Ταμείου που ΔΕΝ ξεπερνούσε κατ΄ έτος την αύξηση της εισοδηματικής πολιτικής (δηλ. την ετήσια αύξηση της κύριας σύνταξης); Ουδείς ευθύνεται που χρεοκόπησε το Ταμείο σε βάρος των εν ενεργεία συναδέλφων μας, οι οποίοι συνεχίζουν να καταβάλλουν αυξημένες εισφορές με αβέβαιον το μέλλον του Ταμείου τους. Ποιος μπορεί να εγγυηθεί τη σύνταξη (μέρισμα) των νέων συναδέλφων που κατετάγησαν από το 1990 και μετά αλλά και για τις προικοδοτήσεις και τα ΒΕΑ που αφορούν στα παιδιά τους;
Όλα καλά, αφού ουσιαστική αντίδραση δεν υφίσταται. Εκπροσώπηση ουσιαστική δεν υπάρχει. Οι νέοι συνταξιούχοι (μικρής ηλικίας, με εμπειρίες και γνώστες οικονομικών) που διαβιούν ..εν Αθήναις δεν υποβάλλονται στον κόπο να οργανώσουν σε ενιαία και υγιή βάση ένα νέο συνδικαλιστικό κίνημα αποστράτων. Ετσι ας μείνουμε όλοι απαθείς με τα απαρχαιωμένα καταστατικά τύπου «…Πρόεδρος της Ομοσπονδίας ΜΟΝΟΝ Ανώτατος Αξιωματικός» και άλλα τερτίπια για αποκλεισμούς νέων και ενδιαφερομένων συνταξιούχων Στρατιωτικών για το μέλλον των ασφαλιστικών τους και συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων.
Είναι άδικον σε ένα σώμα 58.000 αποστράτων Στρατιωτικών, με πολλές γνώσεις, εμπειρία και πολλά προσόντα να μην υφίσταται υγιές,ενιαίο (επαναλαμβάνω ενιαίο), αδέσμευτο και ανεξάρτητο συνδικαλιστικό κίνημα για να υποβάλλει προτάσεις και να εκφέρει απόψεις που να εκπροσωπούν το σύνολο των μελών του. Ας ελπίσουμε οι δυνάμενοι να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καιρών να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Και οι συνάδελφοι θα αναγνωρίσουν τον αγώνα τους.
