Της Θέκλας Παρασκευούδη, ιδρυτικού μέλους της ΔΗ.ΣΥ., μέλους του τομέα Προγραμματικών Κατευθύνσεων της ΔΗ.ΣΥ.
Η δομή της σημερινής κοινωνίας απειλείται. Χαρακτηριστικά όπως οι κοινωνικές και περιφερειακές ανισότητες, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η επέκταση της φτώχειας με αποκορύφωμα την έκρηξη της ανεργίας επικρατούν στη χώρα μας. Το φαινόμενο της ανεργίας, μάλιστα, ορίζεται ως η νέα μάστιγα. Οι αριθμοί αναδεικνύουν από μόνοι τους την κατάσταση, 653.552 άτομα άγγιξε ο αριθμός των εγγεγραμμένων ανέργων στα μητρώα του ΟΑΕΔ κατά το μήνα Δεκέμβριο. Μια πρωτοχρονιάτικη παρακαταθήκη ή μια σκληρή πραγματικότητα;
Η οικονομική κρίση έφερε στο προσκήνιο μια σωρεία προβλημάτων και ανέδειξε τον τρόπο που υπολειτουργούσαμε στο παρελθόν. Αυτή η κατάσταση της μέτριας συντήρησης, του «έλα μωρέ και τι έγινε», της απάθειας βγήκε στο φως. Ο καλπάζων ρυθμός της ανεργίας τονίζει πτυχές ενός σύγχρονου κοινωνικού φαινόμενου. Η παράθεση των στοιχείων από τον ΟΑΕΔ είναι κάτι παραπάνω, κρύβει 653.552 ανθρώπινες ιστορίες.
Μια κοινωνική παρακμή που μας επηρεάζει και μας αφορά όλους ανεξαιρέτως! Ο κ. Ντομινίκ Στρος- Καν, επικεφαλής του Διεθνές Νομισματικού Ταμείου, είχε σχολιάσει πως η οικονομική κρίση κατάστρεψε 30 εκ. θέσεις απασχόλησης σε παγκόσμιο επίπεδο. Η μόνη διέξοδος αλλά και βασική προτεραιότητα στο πλαίσιο της νέας παγκοσμιοποίησης είναι μια: η απασχόληση και πάλι η απασχόληση!
Αν λάβουμε υπόψη και την εκτίμηση πως για το 2011 αναμένεται νέα πτώση της απασχόλησης περίπου 2,5% και την άνοδο του ποσοστού της ανεργίας γύρω στο 14,6% κατά μέσο όρο, οι αντιδράσεις πρέπει να είναι άμεσες.
Η αντιμετώπιση της ανεργίας δεν έχει κομματική ταυτότητα! Απαιτούνται λύσεις, υπαρκτές και εφαρμόσιμες. Ο λαϊκισμός δεν χωράει αυτή τη στιγμή στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων.
Το κύριο μέλημα είναι να αντιστραφούν οι όροι του υψηλού επίπεδου ανεργίας και το χαμηλού επίπεδου απασχόλησης. Αρχικά, δίνουμε έμφαση στους αναπτυξιακούς ρυθμούς και στην εκπαίδευση, όπου συνδέονται άμεσα με την ανεργία. Ουσιαστικά προκαλούμε κίνητρα. Η εκπαιδευτική κατάρτιση με την επαγγελματική διαχωρίζει τους υποψηφίους ισορροπώντας τις δεξιότητες με τις θέσεις εργασίας.
Το χαμηλό επίπεδο παραγωγικότητας προκύπτει και από την ανεπαρκή επένδυση στην εκπαίδευση, στην τεχνολογία και στην πληροφορική. Η αύξηση της απασχόλησης δεν θα λυθεί ούτε δια μαγείας ούτε με την καταβολή επιδομάτων. Πρέπει να υποστηρίξουμε ένα αναπτυξιακό πλαίσιο που θα βασίζεται στην κατάρτιση.
Οφείλουμε να προωθήσουμε διαρθρωτικές αλλαγές ανοίγοντας τον δρόμο των επενδύσεων, δημιουργώντας με τη σειρά νέες θέσεις εργασίας. Η κατάργηση των αντικινήτρων για επενδύσεις στη χώρα μας αποδεδειγμένα θεωρείται αυτονόητο.
Σε κάθε περίπτωση απαιτείται άμεση ενεργοποίηση. Η δημιουργία ενός παραγωγικού κοινωνικού συνόλου δεν θα είναι όνειρο θερινής νυκτός αλλά μια νέα πραγματικότητα.
