Με τη μέθοδο της εκχώρησης σε ιδιώτες, για την κατασκευή του Εθνικού Οδικού Δικτύου, σήμερα κατασκευάζονται στη χώρα μας, πέντε οδικές αρτηρίες συνολικού μήκους 1471 χιλιομέτρων όπως: Ιόνια οδός (Ηγουμενίτσα – Αντίρριο), Ολυμπία Οδός (Πάτρα – Πύργος – Ολυμπία – Καλαμάτα), Μορέως Οδός (Κόρινθος – Τρίπολη – Μεγαλόπολη – Καλαμάτα – Σπάρτη), Οδός Πάτρα – Αθήνα – Θεσσαλονίκη – Ειδομένη (ΠΑΘΕ), που συμπεριλαμβάνει και τον Αυτοκινητόδρομο Αιγαίου (ράχες Κλειδί Ημαθίας μήκος 230 χιλιομέτρων) και Ε-65 Παναγιά Μετσόβου – Λαμία (ενώνει την Εγνατία με την ΠΑΘΕ). Συνολικός προϋπολογισμός του τεράστιου και πρωτοφανούς αυτού έργου, είναι 8,6 δισ. ευρώ και βαρύνουν κατά το μεγαλύτερο μέρος, με ανάλογη κατά περίπτωση, συμμετοχή του Δημοσίου, τους ιδιώτες κατασκευαστές. Με τη μέθοδο αυτή έχει κατασκευασθεί η Αττική Οδός και η Γέφυρα Ρίου – Αντιρρίου.
Η παραχώρηση στους ιδιώτες αυτών των οδικών αρτηριών έγινε για τριάντα χρόνια εισπράττοντας προς τούτο, το αντίστοιχο τέλος διέλευσης (διόδια). Από την είσπραξη των διοδίων, η οποία καθορίζεται στη σύμβαση του έργου παραχώρησης, που έχει υπογραφεί μεταξύ του Δημοσίου και του ιδιώτη κατασκευαστή, το 23% είναι ΦΠΑ και πηγαίνει κατευθείαν στο Κράτος και το υπόλοιπο κατανέμεται ανάλογα, για τη λειτουργία των οδών, για τη συντήρηση αυτών, την απόσβεση του έργου (τοκοχρεολύσια), δεδομένου ότι οι εταιρίες, που ανέλαβαν αυτές τις υποχρεώσεις έχουν συνάψει ανάλογα δάνεια με τις τράπεζες, η δε εγγύηση της αποπληρωμής των, βασίζεται και στηρίζεται στην είσπραξη των διοδίων και μόνον. Τέλος ένα μικρό μέρος από το ποσό αυτό είναι το κέρδος του κατασκευαστή, ενώ μετά την ολοκλήρωση των έργων, ποσοστό άνω του 50% κατά μέσο όρο των εσόδων των Διοδίων, θα καταβάλλεται άμεσα στο Κράτος.
Υπόψη ότι το εκτελούμενο έργο των πέντε αυτών αρτηριών έχει επικυρωθεί με Νόμους, από την προηγούμενη Κυβέρνηση, από τη Βουλή των Ελλήνων και έχουν ψηφισθεί και από την τότε Αξιωματική Αντιπολίτευση (σημερινή Κυβέρνηση) και το ΛΑΟΣ. Συνεπώς η θέσπιση και η είσπραξη των διοδίων είναι νόμιμη και επομένως η άρνηση εκ μέρους των πολιτών, να μην πληρώνουν το ανάλογο αντίτιμο, είναι παράνομη και αστικά κολάσιμη.
Οι τελευταίες ανατιμήσεις των διοδίων, έχουν προκαλέσει τη μήνιν των πολιτών, αφού τα έσοδα από τα διόδια, που εκμεταλλεύονται οι ιδιωτικές κοινοπραξίες, ώστε να προχωρούν τα αυτοχρηματοδοτούμενα έργα, και οι τράπεζες να έχουν «κάλυμμα», για να στηρίξουν με ενέσεις ρευστότητας, θεωρούνται από όλο και περισσότερους συμπολίτες μας, δικαιολογημένα υπέρογκα, τη στιγμή μάλιστα, που εισπράττονται χωρίς καν να έχουν τελειώσει ακόμα τα έργα.
Από την άλλη πλευρά όμως οι ιδιωτικές κοινοπραξίες τονίζουν ότι τα έσοδα από τα διόδια, που πληρώνουν οι πολίτες, δαπανώνται για ένα συγκεκριμένο σκοπό, για την κατασκευή δηλαδή των πέντε οδικών αυτών αρτηριών, με διαφάνεια και έλεγχο και θεωρούν ότι η τιμολόγηση δεν διαφέρει σε σχέση με τα ευρωπαϊκά διόδια και επισημαίνουν ότι η πρακτική του «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ», «ΟΧΙ ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ», «ΠΑΝΩ ΟΙ ΜΠΑΡΕΣ» θέτει σε κίνδυνο ολοκλήρωσης των αυτοχρηματοδοτούμενων έργων, αφού η οικονομική κρίση, έχει πλήξει καίρια και τη διελευσιμότητα των πάσης φύσεως τροχοφόρων, με αποτέλεσμα τα αρχικά πλάνα να αποκλίνουν και οι Τράπεζες να βρίσκονται με το δάκτυλο στη σκανδάλη, απειλώντας να σταματήσουν τη συνέχιση του δανεισμού. Σημειώνουν δε ότι για κάθε 1 ευρώ, που πληρώνει ο χρήστης γίνεται έργο αξίας 5 ευρώ.
Αυτή τη στιγμή ο Νόμος που διέπει την κατασκευή των πέντε αυτών οδικών αρτηριών, ημέρα με την ημέρα, τείνει στην πράξη να καταργηθεί και τα εκτελούμενα έργα, να καταστούν μετέωρα, να μην τελειώσουν ποτέ, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη δημιουργία ενός σύγχρονου Εθνικού Οδικού Δικτύου, που το έχει όσο ποτέ άλλοτε ανάγκη αυτός ο τόπος.
Ο Νόμος αυτός φαίνεται ότι ψηφίσθηκε στην κυριολεξία στο πόδι. Τα διόδια είναι πανάκριβα και δεν τα αντέχει άλλο η τσέπη του Έλληνα. Συνεπώς δεν μένει τίποτε άλλο και το Κράτος οφείλει χωρίς καμία άλλη χρονοτριβή και καθυστέρηση και πριν είναι αργά, να βρει τρόπους, σε συνεργασία με τις κατασκευάστριες εταιρίες, ώστε να μειωθούν άμεσα οι τιμές των διοδίων, καταργώντας σε πρώτη φάση το ΦΠΑ (23%) και στη συνέχεια να εξετασθεί από μηδενική βάση και εξ υπαρχής το όλο φάσμα και πλέγμα στις τιμές των διοδίων, μειώνοντας το Κράτος, δραστικά τα έσοδά του για να μπορέσουν να συνεχισθούν έτσι απρόσκοπτα τα εκτελούμενα έργα. Συνεπώς η ευθύνη του αρμόδιου υπουργού Υποδομών Μεταφορών και Δικτύων (ΥΥΜΚΔ) είναι τεράστια, που άφησε τόσο καιρό αυτή την κατάσταση, να πάρει μεγάλες διαστάσεις, χωρίς να λάβει ως όφειλε αμέσως τα αναγκαία προς τούτο μέτρα όπως, η δραστική μείωση των τιμών μα πάνω απ’ όλα όμως, η παράλληλη και λεπτομερής ενημέρωση του κοινού δια το σκοπό των διοδίων. ΟΧΙ στα ΔΙΟΔΙΑ αγαπητέ μου αναγνώστη σημαίνει συγχρόνως και ΟΧΙ στην κατασκευή των υπόψιν πέντε αυτοκινητόδρομων.
Θα κλείσω με μια φράση, του αείμνηστου Κένεντι, που απευθυνόμενος αμέσως, μετά την ορκωμοσία του, τον Ιανουάριο του 1961 ως Πρόεδρος των ΗΠΑ, προς τον αμερικανικό λαό, μεταξύ άλλων του είπε: «Μη κοιτάς τι κάνει η πατρίδα σου, για εσένα, αλλά εσύ τι κάνεις γι’ αυτήν». Αυτή λοιπόν πιστεύω η φράση στην προκειμένη περίπτωση απαντά σε όλα και για όλους. Και ο νοών νοείτω...
Σημείωση: Για τον Αυτοκινητόδρομο Αιγαίου, Ευαγγελισμός – Σκοτίνα (Διάνοιξη Τεμπών) μήκους 26 χιλιομέτρων τη σύμβαση του οποίου έχω στα χέρια μου, το έργο αυτό έχει συνολικό κόστος περιόδου Μελετών – Κατασκευών, 1,3 δισ. ευρώ σε τρέχουσες τιμές ή 1,05 δισ. ευρώ σε παρούσα αξία (1-1-2007). Χρηματοδοτική συμβολή του Δημοσίου, είναι 225 εκατ. ευρώ σε τρέχουσες τιμές ή 199 εκατ. ευρώ, σε παρούσα αξία (1-1-2007). Οι προϋπολογισμός πληρωμές, προς το Δημόσιο με βάση το χρηματοοικονομικό μοντέλο του έργου, τα ποσοστά του, στο τέλος των 30 ετών θα ανέλθουν σε 3.258.291.504 δισ. ευρώ, σε τρέχουσες τιμές ή 794.400.000 εκατ. ευρώ σε παρούσα αξία (1-1-2007).
Δεν υπερασπίζουμε σε καμία περίπτωση καθόλου τα συμφέροντα των εργολάβων, αλλά πρωτίστως, με ενδιαφέρει όπως και κάθε Έλληνα πιστεύω, η προκοπή αυτού του τόπου και η εικόνα της χώρας μας, στην οποία τελευταία τείνει να εκλείψει τελείως, κάθε έννοια σεβασμού στη νομιμότητα και στην έννομο τάξη, όπου ο καθένας κάνει στην κυριολεξία, ανενόχλητος ό,τι γουστάρει και θεωρεί για τον εαυτό του, ή για την τάξη, που εκπροσωπεί σωστό και δίκαιο.
