«Τι φοβούνται οι Έλληνες», ο τίτλος και από κάτω κείμενο για τα ευρήματα μέτρησης. Βέβαια, εδώ που έχουν φτάσει τα πράγματα, δεν χρειάζονται μετρήσεις για να ξέρουμε «τι φοβάται ο Έλληνας». Φοβάται ας πούμε ότι θα ξυπνήσει το πρωί και μέχρι το μεσημέρι μπορεί να έχει μείνει χωρίς δουλειά. Φοβάται ότι από τη μια μέρα στην άλλη μπορεί να βρεθεί μπροστά σε ένα νέο ψαλίδισμα του μισθού του και δεν θα μπορεί να τα βγάλει πέρα. Φοβάται ότι με τη σύνταξη που παίρνει, εντέλει θα προτιμήσει το μνήμα για ασφάλεια. Φοβάται ότι θα πάει στο σούπερ μάρκετ και θα έχουν ανέβει κι άλλο οι τιμές και δεν θα του φτάνουν ν’ αγοράσει ούτε γιαουρτάκι. Φοβάται ότι θα ξεπαγιάσει από το κρύο γιατί με τα λεφτά που παίρνει δεν μπορεί να πληρώσει τη θέρμανση, οπότε προτιμάει να χτυπάνε τα δόντια του καστανιέτες. Φοβάται ότι θα έρθει ο λογαριασμός της ΔΕΗ και δεν θα ’χει να τον πληρώσει και θα πρέπει να το ξαναγυρίσει στις λάμπες πετρελαίου. Φοβάται ότι σε λίγο θα του φορολογήσουν και το σώβρακο που φοράει. Φοβάται ότι αυτός πληρώνει τα σπασμένα και τα λάθη δεκαετιών και κάποιοι εξακολουθούν ανενόχλητοι να τρώνε και να πλουτίζουν. Φοβάται ότι κάποιοι που υποτίθεται ότι πασχίζουν για το συμφέρον του και τη σωτηρία του τον δουλεύουν άγρια. Φοβάται τι θα ξημερώσει η επόμενη μέρα. Και αυτά δεν χρειάζεται να διενεργήσει κανείς μέτρηση για να τα διαπιστώσει. Αυτά είναι μέρος πλέον της καθημερινότητάς μας.
...Και αυτά, πάνω-κάτω δείχνει με πιο... κομψό τρόπο και το Πολιτικό Βαρόμετρο της Public Issue, καθώς, όπως αναφέρεται, «πέπλο» ανησυχίας μοιάζει να καλύπτει την καθημερινότητα των Ελλήνων πολιτών. Οι οποίοι πολίτες, περιμένουν ένταση των κοινωνικών συγκρούσεων μέσα στους επόμενους μήνες, αποδυνάμωση της διεθνούς θέσης της χώρας και προβλέπουν «εκλογές» - αν και δεν τις επιθυμούν - γιατί δεν θεωρούν ότι θα μπορέσει η κυβέρνηση να εξαντλήσει την τετραετία, ούτως εχόντων των πραγμάτων.
Ταυτόχρονα, αυξάνεται ο αριθμός όσων στρέφουν την πλάτη στην πολιτική (αποχή, λευκό ή άκυρο επιλέγει το 34% των πολιτών) ή αναζητούν λύση σε κυβερνητικά σχήματα, όπως η οικουμενική ή ένας συνασπισμός μεταξύ ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας. Με δυο λόγια απλώς... μένουν Ελλάδα και με τις απαντήσεις τους αποτυπώνουν το κλίμα που σήμερα επικρατεί και που όλοι αντιλαμβάνονται.
Από όλα τα «φυσιολογικά» ως άνω ευρήματα, εκείνο που προκαλεί ξεχωριστή εντύπωση είναι ότι η ιδέα μιας οικουμενικής κυβέρνησης ή ακόμα και ενός κυβερνητικού συνασπισμού μεταξύ των δύο κομμάτων εξουσίας μοιάζει να κερδίζει έδαφος ως ενδεδειγμένη μορφή διακυβέρνησης. Το περί «οικουμενικής», βέβαια, είναι ένα σενάριο που συζητιέται εδώ και πάρα πολύ καιρό, εν στενώ και μεταξύ εκείνων που από τη θέση του «ειδικού» εκτιμούν την κατάσταση στην Ελλάδα, θεωρώντας ότι αυτή μπορεί να είναι η πιο ενδεδειγμένη λύση στη συγκεκριμένη δύσκολη συγκυρία για να περάσει η χώρα τις Συμπληγάδες. Ωστόσο από πλευράς πολιτών υπάρχει πάντοτε μια επιφυλακτικότητα, η οποία τώρα φαίνεται να υπαναχωρεί λόγω μάλλον της γενικότερης απελπισίας που υπάρχει. Τώρα, περί συνύπαρξης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ στο ίδιο κυβερνητικό σχήμα, αυτό πια φαντάζει αρκετά παρακινδυνευμένη προοπτική με ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι το 21% των ερωτηθέντων προκρίνει οικουμενική, το 16% τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και μόλις το 12% προκρίνει μια αυτοδύναμη κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ.
Το άλλο εντυπωσιακό είναι ότι αν και υπάρχει διευρυνόμενη δυσφορία για κυβέρνηση και αντιπολίτευση, δεν υπάρχει ανατροπή του κομματικού συσχετισμού δυνάμεων και το ΠΑΣΟΚ εξακολουθεί να προηγείται της Νέας Δημοκρατίας με 8 ποσοστιαίες μονάδες.
«Τι φοβάται ο Έλληνας», λοιπόν; Τον ίσκιο του! Έτσι όπως γίναμε...
