Όχι μόνο, αλλά δεν τα διέψευσε κιόλας! Λέμε για τον τέως υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, που αυτό το... ενοχλητικό Wikileaks του έβγαλε τ’ άπλυτά του στη φόρα. Και εδώ που τα λέμε πώς θα μπορούσε και να τα διαψεύσει; Εδώ με τις εκατοντάδες των τηλεγραφημάτων της αμερικανικής διπλωματίας που έχουν βγει στη φόρα, για πολλούς και πολύ πιο ισχυρούς, το πρόβλημα δεν ήταν να βγουν οι «θιγόμενοι» να διαμαρτυρηθούν ή να διαψεύσουν. Το πρόβλημα ήταν πώς να κλείσει η στρόφιγγα τροφοδοσίας, γι’ αυτό και οι Αμερικανοί έβαλαν στο κυνήγι τον κάτοχο, επιστρατεύοντας και τη νομική πλευρά, για να του κλείσουν όχι το στόμα, αλλά το δίκτυο.
Τι να βγει και να πει, λοιπόν; «Όχι, δεν τα ’πα εγώ, ο Σπέκχαρντ έγραψε ό,τι του κατέβαινε»; Γίνεται; Δεν γίνεται. Να χαλάσει και τις σχέσεις του με τους Αμερικανούς; Οπότε τι έκανε; Το μόνο που ενδεχομένως μπορούσε να κάνει, από τη στιγμή που αποφάσισε κάτι να πει και να μη μείνει σιωπηρός, ήταν να «υποβαθμίσει» την όλη «διαρροή». Βγήκε και είπε, λοιπό, ότι αυτά είναι γνωστά πράγματα και δεν είναι καινούρια και ότι απορεί γιατί γίνεται τόσος θόρυβος και ότι είναι συνήθης πρακτική οι χώρες να συνεργάζονται μεταξύ τους για θέματα ασφάλειας και προστασίας των πολιτών και, βεβαίως, για θέματα τρομοκρατίας.
Λες και... Λες και κάθε φορά που συναντιόταν με τον τότε πρεσβευτή των Η.Π.Α. στην Ελλάδα ή κάθε φορά που και τώρα συναντιούνται διάφοροι των εγχωρίων πολιτικών με Αμερικανούς διπλωμάτες, βγαίνουν μετά και μας δίνουν πλήρη αναφορά για το «τι» είπαν και «πώς» το είπαν. Αστεία πράγματα! Στην καλύτερη των περιπτώσεων δίνεται ένα «περίγραμμα», αχνό - αχνό, έτσι για να μην έχουμε να λέμε ότι δεν λεν κουβέντα, κρατάν κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα.
Η πραγματικότητα, όμως, είναι αυτή. Ότι κρατάν κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα και τώρα ο Χρυσοχοΐδης βρίσκεται αντιμέτωπος με ορισμένα από τα δικά του που βγήκαν στη φόρα.
Τώρα, επί της ουσίας των «φυσιολογικών» λεγομένων του πρώην υπουργού Προστασίας του Πολίτη προς τον πρώην πρεσβευτή των Η.Π.Α. στην Ελλάδα, ούτε λίγο ούτε πολύ έκανε το εξής απλό: πήρε ένα μεγάλο φτυάρι και «έθαψε» όσο καλύτερα μπορούσε τις ελληνικές μυστικές υπηρεσίες. Και όχι μόνο τις έθαψε, αλλά μετά χοροπηδούσε και από πάνω, προκειμένου να πατηθεί το χώμα καλά και να ’ρθει να στρώσει. Τουλάχιστον, αυτό προκύπτει από τα τρία τηλεγραφήματα του Αμερικανού πρέσβη, όπως εμφανίστηκαν στη βρετανική εφημερίδα «Γκάρντιαν», η οποία συνεργάζεται με αυτό το... ενοχλητικό Wikileaks και είναι το αποκύημα συνάντησης εργασίας που είχε με τον Σπέκχαρντ έναν χρόνο ακριβώς πριν στην Αθήνα. «Η Ε.Υ.Π. είναι ένα τίποτα», είπε ο υπουργός και τότε πολιτικός επικεφαλής της Υπηρεσίας, την οποία μάλιστα χαρακτήρισε και ως «επικίνδυνη για την εθνική ασφάλεια»! Τώρα δεν λέμε ότι η Ε.Υ.Π. είναι πια και το αγλάισμα των μυστικών υπηρεσιών ανά τον κόσμο. Προφανώς όχι, γιατί διάφορες από τις «γκάφες», και όχι μόνο, που έχουν γίνει έχουν κατά καιρούς διαρρεύσει κατά τον έναν ή τον άλλο τρόπο. Αλλά από το σημείο αυτό μέχρι ο αρμόδιος υπουργός να τη θάβει ωμά στους Αμερικανούς υπάρχει μεγάλη απόσταση! Δηλαδή, συγνώμη κιόλας, αλλά «αν δεν παινέσεις το σπίτι σου, θα πέσει να σε πλακώσει». Επίσης, είπε ότι «η Αστυνομία γνωρίζει τις ταυτότητες σχεδόν όλων των μελών των υπαρχουσών τρομοκρατικών - αναρχικών οργανώσεων, αλλά της λείπουν επαρκή στοιχεία για τη φυλάκισή τους...». Έτσι εξηγείται που τους πιάνουν, όταν τους πιάνουν, όλους κατόπιν τρομοκρατικής εορτής. Περιμένουν πρώτα να εγκληματήσουν εμφανώς, για να μπορούν μετά απρόσκοπτα να τους κλείνουν μέσα!
Αυτά και άλλα πολλά είπε ο Χρυσοχοΐδης με μεγίστη προθυμία στον Αμερικανό διπλωμάτη - και πόσα ακόμη που δεν γνωρίζουμε - ενεργώντας, μάλλον, ως Αμερικανός εντεταλμένος στην ελληνική κυβέρνηση και όχι ως Έλληνας υπουργός. Θα μου πείτε «είναι ο πρώτος;». Όχι, αλλά λέμε!
