* Του κ. Αχιλλέα Παπαγεωργίου Δ/ντή του «ΡΑΔΙΟ 89 FM»
Από το 1996 έχει το αποκλειστικό δικαίωμα στο «στοίχημα» των ποδοσφαιρικών αγώνων.
Το 1999 μετατρέπεται σε Ανώνυμη Εταιρία και λειτουργεί «χάριν του δημοσίου συμφέροντος», όπως ανερυθρίαστα αναφέρεται στο Προεδρικό Διάταγμα 228/1999.
Το 2000 το ελληνικό δημόσιο παραχωρεί στην Ο.Π.Α.Π. Α.Ε. για 20 χρόνια το αποκλειστικό δικαίωμα της διοργάνωσης όλων των τυχερών παιχνιδιών στην ελληνική επικράτεια με χρηματικό αντάλλαγμα το ποσό των 110 δισ. δραχμών (330.000.000 ευρώ).
Έτσι οι εγκέφαλοι του ΟΠΑΠ εκτός από το «Στοίχημα», βάζουν σε λειτουργία το «Τζόκερ», το «Πρώτο», το «Extra 3», το «ΚΙΝΟ» και τις «Κυνοδρομίες», όπου τα κοπρόσκυλα μεταδίδονται μέσω δορυφόρων από άλλες χώρες στα ελληνικά προποτζίδικα.
Το 2004 με δελτίο Τύπου κάνουν γνωστό ότι «προστατεύουν το κοινωνικό σύνολο από τη διαχείριση ενός ζητήματος ευαίσθητου όπως είναι τα τυχερά παιχνίδια». Και το 2011 με τον Νόμο 4002 βάζουν την ταφόπλακα στην ελληνική κοινωνία με το πρόσχημα την προστασία του καταναλωτή (τζογαδόρου παίχτη), τη καταπολέμηση της απάτης και της εγκληματικότητας από τα ηλεκτρονικά μέσα.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις με την άφρονα πολιτική τους γέμισαν την Ελλάδα με «Καζίνο», λαχεία, τυχερά παιχνίδια και τώρα συμπληρώνουν την καταστροφή της ελληνικής οικογένειας με τα «φρουτάκια».
Να γεμίσουν τα ταμεία του κράτους από τα πενιχρά έσοδα του οικογενειάρχη που τον κατάντησαν πένητα και δυστυχισμένο με τα χαράτσια και την άδικη φορολογία.
Λεφτά που έφαγαν αυτοί και τώρα ζητούν πόρους από την ταλαίπωρη ελληνική οικογένεια.
Η φαεινή ιδέα του υπουργού Οικονομικών βάζει σε λειτουργία 35.000 «φρουτάκια» που θα εκμεταλλεύεται τα μισά ο ΟΠΑΠ και τα υπόλοιπα θα τα διαθέσει σε τρίτους ώστε να αποδώσουν το ποσό των 850.000.000 ευρώ.
Από πού θα δοθούν αυτά τα χρήματα;
Από πού αλλού; Από τις τσέπες των παιχτών που είναι ο Έλληνας εργαζόμενος, ο συνταξιούχος, ο μεροκαματιάρης, ο υπάλληλος. Όλοι αυτοί που έχουν δέκα (10) ευρώ στην τσέπη και θα παίξουν τα 5 μπας και σκάσει η τύχη.
Ο μακαρίτης ο πατέρας μου επί 40 χρόνια έπαιζε λαϊκό λαχείο και πέθανε χωρίς να κερδίσει ούτε μια φορά.
Το ίδιο συμβαίνει και με όλους αυτούς που παίζουν τα λίγα χρήματα που διαθέτουν, προσδοκώντας μια άνοιξη που δεν έρχεται ποτέ!
Τον Έλληνα τον κάνει τζογαδόρο η ανάγκη. Όπου υπάρχει φτώχεια, ανθεί ο τζόγος. Είδατε κανέναν πλούσιο να παίζει «Στοίχημα» ή «ΚΙΝΟ»; Μόνο όσοι είναι άρρωστοι με τα τυχερά παιχνίδια.
Το θύμα σ’ όλο αυτό το παιχνίδι είναι η ελληνική οικογένεια.
Το παιδί που δεν μπορεί να φορέσει ένα ζευγάρι παπούτσια, ένα καινούριο παντελόνι, το γάλα του μωρού πολλές φορές γιατί ο πατέρας «παίζει». Τα λίγα χρήματα που διαθέτει με την «ελπίδα» να κερδίσει.
Θυμάμαι κάποτε που ταξίδευα με το τρένο για την Αθήνα στο κουπέ ήταν συνταξιδιώτης μου ένας Πρόεδρος Εφετών μεγάλης ηλικίας, μου είχε πει: «Σε μια χώρα που ανθεί ο τζόγος μην περιμένεις αυτή η χώρα να δει προκοπή». Είχε δίκιο.
Το τραγικό στην ιστορία αυτή του ΟΠΑΠ είναι, ότι ο πρόεδρος και η διοίκηση είναι άνθρωποι του Κόμματος και της απολύτου εμπιστοσύνης.
Γιατί; Γιατί απλούστατα κλέβουν από τους παίχτες. Στο «Τζόκερ» ξεκινούν με 600.000 ευρώ στην πρώτη κατηγορία χωρίς να γνωρίζουν πόσοι θα παίξουν. Όταν το ποσό γίνει 1.000.000 ευρώ το αυξάνουν αυθαίρετα σε 1.200.000 την επομένη κλήρωση από την πρώτη μέρα κιόλας χωρίς να γνωρίζουν πόσοι θα παίξουν.
Όταν υπάρχουν 5.000 πρακτορεία σε όλη την επικράτεια, και παίζουν 1.000.000 παίκτες που παίζουν, με 2 ευρώ ο καθένας μαζεύονται 2.000.000 ευρώ.
Αφήστε που παίζουν 5 και 10 και 20 ευρώ οι περισσότεροι. Μιλάμε για τεράστιο ποσό χρημάτων που μόνο ένας Θεός ξέρει πού πηγαίνουν αυτά τα λεφτά. Το πιθανότερο είναι να μαζεύονται στα «Μυστικά κονδύλια» όπως τα λένε και από κει να ξοδεύονται αλόγιστα όπου προστάζει το «αφεντικό».
Ούτε και τα μέλη της επιτροπής Απορρήτων Δαπανών του Υπουργείου Εξωτερικών έχουν στοιχεία για τα ποσά που εκταμιεύτηκαν και σε ποιους σκοπούς ξοδεύτηκαν κατά τα ταξίδια συμβούλων και του ίδιου του ΓΑΠ με την πολυμελή αντιπροσωπεία κυβερνητικών υπηρεσιακών στελεχών στην Ουάσιγκτον, πριν παραδώσει την εξουσία στον Λ. Παπαδήμο.
Οι αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Εξωτερικών δεν έλαβαν ποτέ τα «χρηματικά εντάλματα πληρωμής», ούτε και την έκθεση λογιστικής τακτοποιήσεως δαπανών της κυβερνητικής αποστολής.
Αυτά βλέπουν οι ξένοι επενδυτές και μεταξύ των άλλων έβαλαν στο στόχαστρο και τον ΟΠΑΠ, γιατί εδώ «έχει πολύ ψωμί» η δουλειά!
Ποιος νοιάζεται αν οι ξένοι δεκαπλασιάσουν τα λαχεία, τα ΚΙΝΟ και τα σκυλιά και τα γατιά. Αρκεί να παίξουν οι Έλληνες και αυτοί να κερδίζουν.
Ε! ρε Λαέ βασανισμένε!
Σε ποιων τα νύχια έπεσες;
Για να σωθεί η ελληνική οικογένεια από τους ντόπιους και ξένους ιέρακες, κλείστε τον ΟΠΑΠ!