Πρόβα - τζενεράλε οι δηλώσεις Βενιζέλου περί νέων μέτρων, το βαρύ φορτίο των οποίων ο ίδιος λέει πως δεν πρόκειται να σηκώσει. Ας το γνωρίζουν: Έχουν γνώση οι φύλακες περί μετάθεσης ευθυνών και πολύ περισσότερο από στημένα παιχνίδια
Του Φίλιππου Ζάχαρη (phil.zaharis@gmail.com)
Οι αναμενόμενες νέες περικοπές και τα ψαλιδίσματα στις αποδοχές στον ιδιωτικό τομέα που επί καιρό μη φοβούμενος την κινδυνολογία σας επαναλάμβανα – συχνά κουραστικά - μέσα από τα άρθρα και ρεπορτάζ μου, είναι πλέον πραγματικότητα, αφού ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών, Ευάγγελος Βενιζέλος, ομολόγησε με τον πλέον κυνικό τρόπο πως τα μέτρα αυτά θα ληφθούν προκειμένου να περιοριστούν οι δαπάνες, απλά ο ίδιος δεν μπορεί να αναλάβει τέτοιο κόστος. Η μετάθεση των ευθυνών για τη λήψη των νέων αυτών μέτρων μετατέθηκε στην επόμενη κυβέρνηση, που θα έχει, κατά τη γνώμη του, τη «νωπή νέα εντολή». «Δεν νομίζω, ότι είναι η στιγμή να αναλάβω αυτό το φορτίο. Πρέπει να το αναλάβει η κυβέρνηση μετά από νωπή εντολή του λαού», δήλωσε σχετικά ο κ. Βενιζέλος. Και εξηγούμαι: Αυτού του τύπου η κοροϊδία – γιατί περί κοροϊδίας πρόκειται – στην πλάτη ενός καταταλαιπωρημένου λαού, η επαναλαμβανόμενη μαχαιριά στην καρδιά των απελπισμένων απολυμένων ή των εναπομεινάντων χαμηλά αμειβόμενων εργαζομένων, θα οδηγήσει στα σίγουρα σε νέα λαϊκά ξεσπάσματα, πιο έντονα και συντονισμένα. Κανείς πλέον δεν εμπιστεύεται τις ρήσεις περί εξέτασης του σεναρίου αυτού στο μέλλον ή αναβολή του, κανείς δεν δείχνει πια να πιστεύει ότι με κάποιο μαγικό τρόπο η κοροϊδία αυτή δεν θα συνεχίσει. Και δεν μιλώ για τις νέες περικοπές και μειώσεις στις αποδοχές που είναι πια γεγονός. Αναφέρομαι στο συνεχιζόμενο κρυφτούλι γύρω από την πιθανότητα ή μη εφαρμογής των μέτρων από την τωρινή κυβέρνηση και την τεχνητή μετάθεση της ευθύνης στην επόμενη «που θα λάβει τη λαϊκή εντολή». Αλήθεια, αναρωτιέμαι, για ποια λαϊκή εντολή μιλούν; Ποια πλειοψηφία ελπίζουν να αποκτήσουν από τις επικείμενες εκλογές, τη στιγμή που καμία δημοσκόπηση δεν βγαίνει στη δημοσιότητα, με δεδομένο ότι κανένα πολιτικό πρόσωπο και κόμμα δεν χαίρει ευρείας εκτίμησης; Πώς πιστεύει ακόμη ο κ. Βενιζέλος ότι θα βρεθούν πάλι μαζικά χιλιάδες πολίτες που δεν θα βγουν στους δρόμους και θα επαινέσουν τις νέες περικοπές και ψαλιδίσματα σε μισθούς και συντάξεις; Κάποτε είχε ειπωθεί από τα χείλη σημαίνοντος πολιτικού προσώπου ότι θα έρθει κάποτε η στιγμή που θα αναπολήσουμε τους παλιούς πολιτικούς που είχαν, λέει, το θάρρος της γνώμης. Απάντηση: Ποτέ στην Ελλάδα δεν παραιτήθηκε κανείς όποια οικονομική κατάσταση και να επικρατούσε, όσα σκάνδαλα και αν λάμβαναν χώρα, όσες ατασθαλίες και αν συνέβαιναν στο κοινωνικοοικονομικό πεδίο. Αν θυμηθεί κανείς στην ελληνική ιστορία πολιτικά πρόσωπα που επέδειξαν παρόμοια γενναία στάση σε κρίσιμες στιγμές για την ελληνική οικονομία και κοινωνία, ας το καταθέσει ως αντικείμενο ιστορικής μελέτης. Η ιστορία διδάσκει ότι πάντοτε όσες φορές παρουσιαζόταν η ανάγκη να χρειαστεί η καταλυτική παρέμβαση των πολιτικών προσώπων, αυτά συνήθως απουσίαζαν ή έκαναν πως δεν άκουγαν ή καταλάβαιναν. Άρα δεν είναι τωρινό φαινόμενο η επιβολή μέτρων λιτότητας, ούτε η απουσία πολιτικού λόγου όταν χρειάζεται. Πολύ περισσότερο ήταν από παλιά γνωστές οι ενέργειες των πολιτικών ηγεσιών, που στα δύσκολα απευθύνονταν προς τα χαμηλά οικονομικά στρώματα. Πολλώ δε μάλλον ετούτες τις στιγμές που προβάλλεται περίπου ως «εθνικό» χρέος η κατάθεση και του τελευταίου οβολού από τις εναπομείνασες οικονομίες των πολιτών. Ο κ. Βενιζέλος λοιπόν λέει ξεκάθαρα ότι δεν θέλει να σηκώσει το βάρος νέων μέτρων. Σηκώνει όμως το βάρος της δήλωσης που του φαίνεται ελαφρύ καθώς το εναποθέτει στις πλάτες των εξαντλημένων οικονομικά πολιτών. «Πρέπει να μειώσουμε κι άλλο τις δαπάνες» δηλώνει περίτεχνα ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Οικονομικών , προσθέτοντας ότι προς το παρόν δεν πρέπει να ληφθούν εισπρακτικά μέτρα. Η ευθύνη ανήκει στην επόμενη κυβέρνηση που λάβει την εντολή να τα εφαρμόσει. Πιστεύει κανείς σας ότι θα υπάρξει πολίτης που θα δώσει τη συγκατάθεσή του για τέτοιες ενέργειες που θα στρέφονται κατά του εισοδήματός του; Προφανώς, όχι. H λαϊκή εντολή δίδεται συνήθως για ξεκαθάρισμα των όποιων εκκρεμοτήτων στον οικονομικό τομέα από τις ατασθαλίες και τα σκάνδαλα, παρά για το φόρτωμα νέων μέτρων στις πλάτες του κόσμου. Η επίκληση λοιπόν της περίφημης «λαϊκής εντολής» θα πρέπει να είναι πιο προσεκτική από τους πολιτικούς, ειδικά σε περιόδους θεαματικής συρρίκνωσης του εισοδήματος των πολιτών, που δεν πρόκειται να συναινέσουν σε περαιτέρω περιοριστικές πολιτικές. Και ας μην τρέφουν αυταπάτες πως αυτή η κυβέρνηση, που όπως αναμένεται θα παραταθεί αρκετά, θα μπορέσει να περάσει συγκαλλυμένα κρυφές ατζέντες. Οι πολίτες, που εδώ και καιρό βρίσκονται σε εγρήγορση, θα το αντιληφθούν και θα αντιδράσουν έγκαιρα. Ας αφήσουν λοιπόν στην άκρη τα τεχνάσματα και τις σοφιστείες. Και προπαντός, ας πάψουν να τρομοκρατούν το λαό με την επίκληση δήθεν «κυβερνήσεων κοινής αποδοχής» που πίσω από το φωτεινό τους πέπλο θα κρύβονται σκοτεινές ραδιουργίες και συναλλαγές κάτω από το τραπέζι για την τύχη ετούτης της δύσμοιρης χώρας. Σε σημείο μάλιστα, που όταν παρίσταται ανάγκη, να λένε ότι δεν φταίνε αυτοί, αλλά το σκληρό και αδίστακτο «γαλλογερμανικό τόξο», που επιβάλλει το δανειακό φωτοστέφανο με πλήθος ανταλλαγμάτων. Και αυτό δεν το λένε, το υπονοούν μεταθέτοντας τις ευθύνες αλλού. Όπως ο κ. Βενιζέλος μεταθέτει το βαρύ φορτίο των μέτρων στην επόμενη κυβέρνηση και αυτή με την σειρά της στα σίγουρα στην τρόικα. Έτσι, το παιχνίδι παίζεται με όρους ιεραρχίας και η κοροϊδία συνεχίζεται επ΄αόριστον. Να ‘χουν όμως στο μεταξύ το νου τους. Γιατί τώρα πλέον έχουν γνώση οι φύλακες από στημένα παιχνίδια.
