Για την ακρίβεια ένα παραμύθι που δεν είχε αίσιο τέλος για την προϊσταμένη του 1ου Νηπιαγωγείου Γιάννουλης, η οποία μετά από 37ετή εργασιακό βίο βρέθηκε να ζητιανεύει αξιοκρατία για τη θέση που βάσει τυπικών προσόντων κατείχε επάξια επί 37ετίας και που με συνοπτικές, ασαφείς και υποκειμενικές κρίσεις του ΠΥΣΠΕ έχασε από συνάδελφο με 15 χρόνια λιγότερα υπηρεσία και πλήρους απουσίας των ορισμένων από το Ν.3848 αρ. 15.23 βασικών κριτηρίων.
Η καταφανής αδικία και η σιωπή των αρμοδίων οργάνων προς τις επίμονες ενστάσεις και προσφυγές της πρώην προϊστάμενης ώθησε στη δημοσίευση του γεγονότος και τη στηλίτευση της σαθρής διαδικασίας επιλογής εκπαιδευτικών, των πελατειακών σχέσεων που κάποιοι καλλιεργούν από διοικητικά αξιώματα και της εντέλει τοποθέτησης ολιγαρχών παιδαγωγών σε θέσεις υπεύθυνες, που οι ισορροπίες είναι λεπτές, οι ηλικίες ευαίσθητες και οι ζωές πολύτιμες για να διασχίζουν την πόρτα του νηπιαγωγείου και να τίθενται σε άμεσο κίνδυνο λόγω αμέλειας και απειρίας.
Οσο για τη λασπολογία που ακολούθησε προκειμένου να εκφοβίσουν και να αποτρέψουν την πρώην προϊσταμένη από «το κυνήγι του χαμένου θησαυρού» έχει να απαντήσει ότι «ευτυχώς» η διαχείριση των οικονομικών απεικονίζεται πλήρως και είναι διαθέσιμα σε όσους επιθυμούν να το διασταυρώσουν με παραστατικά.
Ενώ η ανευθυνότητα, η αμέλεια, η αναλγησία και η διαβλητή διαδικασία μένει αποτυπωμένη σε μερικές αράδες ενστάσεων που δυστυχώς ποτέ δε θα φέρει τους εμπλεκόμενους στη θέση να λογοδοτήσουν για τις επιλογές τους.
Εξοργιστική σιωπή…
Καραποστόλου Φωτεινή
