Όπως δείχνουν οι τωρινές πολιτικές εξελίξεις θα έχουμε εκλογές νωρίτερα μέχρι τα Χριστούγεννα ή το αργότερο μέχρι τέλος Φλεβάρη και όπως δείχνουν και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις πρώτο κόμμα έρχεται η Ν.Δ. με ποσοστό 22% αλλά με το μπόνους των (50) πενήντα εδρών που του δίνει ο καλπονοθευτικός εκλογικός Νόμος θα εξασφαλίσει 120 – 130 έδρες και δεν αποκτά αυτοδυναμία αλλά με τσόντα του ΛΑΟΣ, της Ντόρας και μέρους του ΠΑΣΟΚ μπορούν να κάνουν κυβέρνηση και με τη συμφωνία της 26ης Οκτώβρη την οποία θα ψηφίσουν προεκλογικά ή μετεκλογικά και θα μας σκλαβώσουν πάνω από δέκα χρόνια της οποίας το αποτέλεσμα το χρέος αν πάνε καλά τα χαράτσια οι περικοπές οι φόροι κ.λπ. θα είναι όσο το παρέλαβε το ΠΑΣΟΚ γύρω στα (300) τριακόσια τρισ. 120% του ετήσιου ΑΕΠ. Τα αστικά κόμματα που υποστηρίζουν τα Μνημόνια αν δεν τα βρουν προεκλογικά θα τα βρουν μετεκλογικά κάτω από την πίεση της τρόικας όπως τα βρήκαν τώρα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ για να απαλλαγούμε από το Δικομματισμό, το Μνημόνιο και το επαχθές χρέος κάλεσε όλα τα κόμματα της Αριστεράς, και στελέχη και πολίτες που απεγκλωβίζονται από το ΠΑΣΟΚ να συνεργαστούν εκλογικά σε σημεία τα οποία συμφωνούν όπως άρνηση εφαρμογής των Μνημονίων, και πρόγραμμα ριζικής αναδιανομής του πλούτου, διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους, κοινωνικοποίηση του τραπεζικού συστήματος, Ανάπτυξη με επίκεντρο τις κοινωνικές ανάγκες, δημιουργία θέσεων εργασίας ιδιαίτερα στην εκπαίδευση, την κοινωνική πρόνοια και την υγεία. Αξιοπρεπές επίδομα και περίθαλψη για όλους τους ανέργους, μισθωτούς, αυτοαπασχολούμενους και μικροεπιχειρηματίες, δημιουργία ασπίδας αλληλεγγύης και κοινωνικής για όσους πλήττονται περισσότερο από αυτήν την κρίση. Δημόσια Παιδεία, Υγεία, Κοινωνική ασφαλίση κ.λπ.
Στην πρόσκληση του ΣΥΡΙΖΑ απάντησε ο Φ. Κουβέλης τον οποίο εγώ ψήφισα για πρόεδρο του ΣΥΝ ότι δεν συνεργάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί διέπεται από παλαιοκομμουνιστικές αντιλήψεις. Το 2008 που το προγραμματικό συνέδριο του ΣΥΝ κατάρτισε πρόγραμμα για χρήση του ΣΥΡΙΖΑ δεν άκουσα ενστάσεις τότε από τον ίδιο και την ανανεωτική πτέρυγα που ηγείτο. Επίσης σε παρουσία του Χατζησωκράτη σε ένα κανάλι είπε ότι Δημοκρατική Αριστερά είναι κόμμα ευθύνης και θα μπει στη Βουλή, ποια θα είναι η ευθύνη του, η στήριξη του Σαμαρά στην επιβολή των όρων, του μνημονίου;
Η Παπαρήγα απάντησε ότι το Κ.Κ.Ε. έχει πρόγραμμα την ανατροπή του συστήματος και ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι έχει πρόγραμμα διαχείρισης ενώ πρέπει να γνωρίζει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στο προοίμιο του προγράμματος λέγει:
Στρατηγικός στόχος του Συνασπισμου Ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι ο σοσιαλισμός, σοσιαλισμός με Δημοκρατία και ελευθερία, ο σοσιαλισμός στην Ελλάδα, στην Ευρώπη και τον κόσμο, ο σοσιαλισμός του 21ου αιώνα. Επομένως τι είναι ο Σοσιαλισμός που επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ανατροπή του αστικού και καπιταλιστικού Συστήματος. Στην καλύτερη των περιπτώσεων αν δεν συνεργαστούν τα κόμματα της Αριστεράς στις ερχόμενες εκλογές να πάρει το ΚΚΕ 40 έδρες, ο ΣΥΡΙΖΑ 20, η Δημοκρατική Αριστερά 15, οι Οικολόγοι 10, ο Δημαράς 8, σύνολο 93 έδρες ας φτάσει και τις 100 μένουν για τους μνημονιακούς 200 έδρες όσες διαμαρτυρίες, απεργίες, καταλήψεις, διαδηλώσεις και αν γίνουν όπως μέχρι τώρα ό,τι μέτρα θέλουν τα περνάνε στη Βουλή και τα κάνουν Νόμους. Έτσι και μετά τις εκλογές θα γίνεται.
Ενώ αν η Αριστερά αποφασίσει μια συνεργασία σε ένα μίνιμουμ πρόγραμμα που συμφωνούν τα ποσοστά της Αριστεράς στο σύνολο ξεπερνούν τα ποσοστά της Ν.Δ. και η ενότητα και η συνεργασία θα δώσει άλλον αέρα θάρρους και νίκης στον λαό και δεν θα λάβει το σχήμα αυτό τα σημερινά ποσοστά αλλά και το μεγαλύτερο ποσοστό των αναποφάσιστων που είναι 30% περίπου αλλά και το μπόνους των 50 εδρών και θα αποκτήσει πλειοψηφία και τότε θα γίνει ευκολότερος ο δρόμος για τον Σοσιαλισμό όπως είπε ο Αλέξης Τσίπρας.
Πρέπει να μην ξεχνάει το ΚΚΕ, ό,τι έχει επιτύχει η Αριστερά στον κόσμο, έγινε με συνεργασίες ακόμα και η Οκτωβριανή επανάσταση νομιμοποιήθηκε και εδραιώθηκε και με τις ψήφους των Αριστέρων Εταίρων στο Σοβιέτ της Πετρούπολης γιατί οι Μπολεσβίκοι ήταν μειοψηφία, εκεί τότε πρέπει να θυμηθείς τι κατάφεραν τα λαϊκά μέτωπα στην Ευρώπη του αντιφασιστικού αγώνα στην επανάσταση της Κούβας, στη Νικαράγουα των Σαντινίστας, στην Ελλάδα το ΕΑΜ και η ΕΔΑ και στον αντιδικτατορικό αγώνα.
Ή να ανατρέξεις στη θετική κληρονομιά για την εργατική τάξη που άφησαν πίσω οι Αριστερές κυβερνήσεις η κυβέρνηση του Λαϊκού μετώπου στη Γαλλία, στη Χιλή και την Ισπανία.
Επειδή λένε ότι είναι θεματοφύλακες του Μαρξισμού, Λενινισμού την άρνηση της συμπόρευσης των γνήσιων επαναστατών με μη γνήσιους ο Λένιν τη σάρκαζε και το πρώτο σύνθημα που έριξε στην αρχή της Οκτωβριανής Επανάστασης ήταν ψωμί και Ειρήνη και όταν ανέλαβε εφάρμοσε τη Ν.Ε.Π., νέα οικονομική πολιτική.
Επομένως η άρνηση συνεργασίας δεν υπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων και του λαού γιατί θα παραδώσει την εξουσία στη Δεξιά και μην θεωρεί ότι η εξαθλίωση του Λαού θα ευνοήσει την Αριστερά γιατί ένας εξαθλιωμένος εύκολα χειραγωγείται και εξαγοράζεται γι’ αυτό να συμφωνήσει σε ένα μίνιμουμ πρόγραμμα το οποίο θα είναι νικηφόρο και αφού διώξουν τους Μνημονιακούς του δικομματισμού και τα παρακλάδια του με την πλειοψηφία τους να συντάξουν ένα νέο προοδευτικό Σύνταγμα να ψηφίσουν έναν δίκαιο και δημοκρατικό νόμο απλής αναλογικής και αφού θα γίνεται ισομερή ενημέρωση του Λαού πράγμα που δεν γίνεται σήμερα και αν μέσα σε δύο χρόνια προκύψουν διαφωνίες και η συνεργασία δεν προχωρά περαιτέρω να προκηρύξουν εκλογές βάζοντας τις διαφορές των συνεργαζομένων στην κρίση του λαού και ο Λαός να δώσει λύση, τι πιο δημοκρατικό από αυτό.
Η συνεργασία είναι επιβεβλημένη, γιατί δυστυχώς δεν υπάρχει ούτε άλλος δρόμος ούτε άλλος χρόνος, και η βέβαιη αυτοκριτική των γνήσιων επαναστατών θα γίνει δυστυχώς επί των ερειπίων, αν δεν γίνει συνεργασία.
Νικολάου Γ. Αθανασίου,
μέλος του ΣΥΝ Τυρνάβου
