Η ομοψυχία και η ενότητα του ελληνικού λαού, μόνο στις δύο Εθνικές Επετείους φαίνεται.
Δυστυχώς όμως, οι κυβερνώντες και μη, επειδή δεν υπήρχαν στην πράξη των εθνικών αυτών αγώνων που δόξασαν την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό, στερούνται και της απλής φαντασίας. Είμαι ένας ακόμη εν τη ζωή που έζησα και αγωνίστηκα για την ένδοξη Νεοελληνική Ιστορία που γράφτηκε από τις χιλιάδες αγωνιστών που άφησαν τα κόκκαλά τους, εκεί στα πεδία των μαχών ενάντια στο φασισμό.
Σήμερα, με τις ανεπίτρεπτες συμπεριφορές μας, είμαστε παράλληλα και επικίνδυνα - εθνικά - για τα στρατευμένα παιδιά μας, που κι αυτά οραματίζονται από τις θυσίες και αγώνες των προγόνων μας, κι αν παρ' ελπίδα χρειαστεί είναι πρόθυμοι να θυσιαστούν. Η δική μας όμως απαξίωση και προπηλάκιση αυτών των παιδιών, τους οδηγούμε σε λάθος δρόμους και στην αχρήστευση τους σαν υπερασπιστές της πατρίδας τους.
Νομίζω είναι αρκετές οι 363 μέρες για οποιουσδήποτε αγώνες που αφορούν την καλυτέρευση της ζωής του λαού μας.
Οι δύο αυτές Εθνικές μέρες του χρόνου, ο λαός μας - αδιακρίτως πεποιθήσεων, χρώματος και παρατάξεων - παίρνει μέρος ομαδικά και ήρεμα στις δύο πλευρές των δρόμων, για να τιμήσει τους νεκρούς που έπεσαν για την ελευθερία τους! και να καμαρώσουν τη λεβεντιά των νέων, και την παλικαριά των στρατευμένων παιδιών της - τους σημερινούς φρουρούς της Ελλάδος.
Όσο για το ΟΧΙ σε λάθος χώρο ειπώθηκε, για το ΟΧΙ τότε που χρειάζονταν, δεν το είπαν δύο χούφτες ανθρώπων αλλά ολόκληρος ο ελληνικός λαός με μια και μόνο φωνή το ΟΧΙ.
Και τελειώνοντας, επειδή είμαι κι εγώ ένας από αυτούς, που είναι με το ΟΧΙ, στη διάθεσή μας έχουμε άλλες 363 μέρες για να γίνει το ΟΧΙ για όλους μας.
Χαρίλαος Πολύμερος Αγωνιστής
Υ.Γ. Δεν τα γράφω αυτά - από διάθεση κριτικής - και δέχομαι από τους νεότερούς μου να μου καταγράψουν τα λάθη μου, αλλά η ουσία είναι μία από την αμερόληπτη κρίση του ελληνικού λαού, δεν έπρεπε να υποβαθμιστεί το ΟΧΙ, φορτώνοντάς το σε μάζωξη ανθρώπων που ήταν προσηλωμένοι σε άλλα ιδανικά. Εκείνο που μπορούσε να γίνει, ήταν να απαιτήσουμε όλοι εμείς την εξαίρεση όλων των πολιτικών προσώπων, από την εξέδρα και την παραμονή μόνον των Στρατιωτικών και των ολίγων αν υπήρχαν αγωνιστών, του Ελληνοϊταλικού πολέμου. Με τον τρόπο αυτόν και μόνον, θα έλλειπαν οι μούντζες και όλες οι άλλες ασχήμιες, που μας υποβάθμισαν σαν λαό και σαν Έθνος.
