Από τον Γιώργο Δελαστίκ
Ο Λουκάς Παπαδήμος, διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και στη συνέχεια αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, οκτώ χρόνια στο πρώτο ίδρυμα και άλλα οκτώ στο δεύτερο, είναι από προχθές πρωθυπουργός της χώρας μας, χωρίς βεβαίως να έχει ποτέ επιλεγεί από τον ελληνικό λαό, ούτε καν να έχει τεθεί στην κρίση του. Τον έκαναν πρωθυπουργό ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου και ο αρχηγός της Ν.Δ. Αντώνης Σαμαράς.
Ονόμασαν την κυβέρνηση Παπαδήμου «μεταβατική» για να δημιουργήσουν την παραπλανητική εντύπωση ότι πρόκειται για μια εξαιρετικά βραχύβια κυβέρνηση που απλώς σε τρεις μήνες θα οδηγήσει την Ελλάδα σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Η αλήθεια όμως είναι πολύ διαφορετική. Έχουμε να κάνουμε με συνειδητή προσπάθεια εξαπάτησης του ελληνικού λαού. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επιφόρτισαν τον πρωθυπουργό Παπαδήμο και την κυβέρνησή του (η οποία είναι ουσιαστικά η προηγούμενη, αποτυχημένη παταγωδώς κυβέρνηση Παπανδρέου, με ορισμένες ασήμαντες προσθήκες που δεν αλλάζουν την αποτελεσματικότητά της, αλλά έχουν σοβαρότατες πολιτικές συνέπειες, όπως θα αναλύσουμε στη συνέχεια) με ένα βαρύτατο πολιτικό καθήκον στρατηγικής σημασίας: Να επικυρώσουν τις αποφάσεις της συνόδου κορυφής της Ευρωζώνης της 27ης Οκτωβρίου.
Υποβολιμαία επιχειρούν να εστιάσουν την προσοχή της κοινής γνώμης μόνο στο τεχνικό σημείο του «κουρέματος» - δηλαδή της μείωσης της αξίας των ελληνικών κρατικών ομολόγων που κατέχουν οι ιδιωτικές τράπεζες και τα πάσης φύσεως χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, αλλά και τα ασφαλιστικά ταμεία και οι ασφαλιστικές εταιρίες. Θέλουν να κάνουν τον κόσμο να πιστέψει λανθασμένα ότι η απόφαση της Ευρωζώνης αφορά μόνο στις συνέπειες του «κουρέματος» των ομολόγων για τις τράπεζες και την εκταμίευση της διαβόητης πλέον έκτης δόσης του δανείου που συνοδεύει το επαίσχυντο Μνημόνιο.
ΜΙΑ «ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΗ» ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΑΣ ΔΕΣΜΕΥΕΙ ΓΙΑ... ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ!
Η αλήθεια είναι ότι η επικύρωση της απόφασης της Ευρωζώνης της 27ης Οκτωβρίου θα δεσμεύσει παράλληλα την Ελλάδα, πρώτον στο να ακολουθεί πολιτική άγριας λιτότητας και διαρκούς μείωσης μισθών και συντάξεων τουλάχιστον για μια δεκαετία και δεύτερον στο να αποδεχθεί η χώρα μας επισήμως τον ακρωτηριασμό της εθνικής της κυριαρχίας - τη μετατροπή δηλαδή στο αθλιέστερο προτεκτοράτο του πλανήτη σήμερα και θα διοικείται από την Ε.Ε. και τους υπαλλήλους της.
Πέρα από το αν αυτή η επιλογή είναι πολιτικά σωστή ή εσφαλμένη, αν είναι «ρεαλιστική» ή «προδοτική», αναφύεται ένα άλλο τεράστιο θέμα δημοκρατικής και συνταγματικής νομιμότητας: Είναι εντελώς απαράδεκτο τέτοια θέματα στρατηγικής σημασίας που δεσμεύουν την Ελλάδα για το χρονικό διάστημα άσκησης της εξουσίας όχι μόνο της παρούσας κυβέρνησης, αλλά και μιας και δύο και τριών και ίσως περισσότερων κανονικών κυβερνήσεων, να αποφασίζονται από μια μη εκλεγμένη, άρα πλήρως απονομιμοποιημένη στη συνείδηση του λαού μας, «μεταβατική» κατ’ όνομα κυβέρνηση.
Εδώ πρόκειται κατ’ ουσίαν για συνταγματικό, πολιτικό και κοινοβουλευτικό πραξικόπημα, το οποίο προωθούν από κοινού το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ μέσω της συγκυβέρνησής τους. Κατ’ ουδένα τρόπο δεν πρέπει να νομιμοποιηθεί γενόμενο αποδεκτό από τους πολίτες. Μόνο εκλεγμένη κυβέρνηση και αυτή με πλειοψηφία τουλάχιστον 180 βουλευτών μπορεί να προωθήσει τέτοιες δεσμεύσεις.
Το τραγελαφικό είναι ότι ΠΑΣΟΚ και ΝΔ θα παράσχουν πολύ περισσότερους από 180 αναγκαίους βουλευτές κατά την ψηφοφορία στο Κοινοβούλιο, σε μια... μη εκλεγμένη κυβέρνηση! Τα δύο κόμματα το κάνουν αυτό για να κρυφτούν πίσω από τον Α. Παπαδήμο και να μην αναλάβουν τις πολιτικές ευθύνες για την έγκριση της επώδυνης απόφασης της Ευρωζώνης.
ΕΥΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ, ΔΥΣΤΥΧΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΑΚΗ
Η απάρνηση εκ μέρους του πολιτικού προσωπικού κορυφαίων στοιχείων της αποστολής και της δραστηριότητάς του συντείνει φυσικά στην περαιτέρω απαξίωσή του. Άλλωστε και μόνο το γεγονός ότι το πανίσχυρο τραπεζικό σύστημα «κατάργησε» τους πολιτικούς και επέβαλε ως πρωθυπουργό που θα πάρει τόσο κρίσιμες αποφάσεις έναν τραπεζίτη σαν τον Λουκά Παπαδήμο, είναι άκρως συμβολικό. Το πρόσθετο γεγονός μάλιστα ότι ποιθανάγκασε τον Γ. Παπανδρέου και τον Α. Σαμαρά να τον προτείνουν και να τον κάνουν αυτοί πρωθυπουργό παρόλο που κανένας από τους δύο τους δεν τον ήθελε, αποδεικνύει πόσο αποδυναμωμένο είναι πλέον το πολιτικό σύστημα, πόσο πολύ έχουν καταντήσει όργανα των τραπεζιτών οι πολιτικοί των κομμάτων εξουσίας.
Η πρώτη αποστολή του Λ. Παπαδήμου είναι βεβαίως να περιορίσει όσο μπορεί περισσότερο τις ζημιές που θα υποστούν οι ιδιωτικές τράπεζες από τη μείωση κατά 50% της αξίας των ελληνικών κρατικών ομολόγων. Σε απλά ελληνικά αυτό σημαίνει ότι θα μεταφέρει στο κράτος, δηλαδή στις πλάτες όλων των φορολογούμενων, το βάρος των δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ που θα πρέπει να δαπανηθούν για τη διάσωση του τραπεζικού συστήματος. Με άλλα λόγια, ο κοσμάκης θα κληθεί και πάλι να πληρώσει με νέες μειώσεις συντάξεων και μισθών στο δημόσιο τομέα και νέα άγρια φορολογικά μέτρα τα δεκάδες δισεκατομμύρια που χρειάζονται οι τράπεζες για να μην φάνε και τις καταθέσεις όλων των καταθετών!
Η Ν.Δ. ΜΕΓΑΛΟΣ ΧΑΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΠΑΣΟΚ
Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ υπό την πρωθυπουργία του Λουκά Παπαδήμου, μπορεί να έβγαλε μια κυβέρνηση «της πλάκας» από πλευράς σύνθεσης, θα έχει όμως πολύ σοβαρές επιπτώσεις στο πολιτικό σκηνικό και θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε ανακατατάξεις αναφορικά με τον πολιτικό συσχετισμό δυνάμεων μεταξύ των κομμάτων.
Η κυβέρνηση φυσικά είναι για γέλια. Είναι ακριβώς η ίδια κυβέρνηση Παπανδρέου που οδήγησε την Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού με «τσόντες» μερικά πρόσωπα σαν τον Δήμα, τον Αβραμόπουλο ή τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον κλοτσηδόν εκδιωχθέντα από το υπουργείο Εργασίας προ δεκαετίας Τάσο Γιαννίτση, φίλο του Κώστα Σημίτη. Πρόσωπα δηλαδή που ούτε ως ανέκδοτο δεν μπορεί να ισχυριστεί κανείς ότι είναι σε θέση να αλλάξουν κατ’ ελάχιστο την ασκούμενη μέχρι τώρα πολιτική. Πουθενά δεν έβαλε την προσωπική σφραγίδα του ο Λ. Παπαδήμος στην επιλογή των υπουργών. Πήρε όποιους του επέβαλαν τα δύο κόμματα.
Όσο ασήμαντη και αν είναι όμως η κυβέρνηση Παπαδήμου από πλευράς σύνθεσης, η συγκρότησή της και μόνο αναδιατάσσει το πολιτικό σκηνικό.
Πρώτα-πρώτα σηματοδοτεί την εγκατάλειψη από τον Αντώνη Σαμαρά του «αντιμνημονιακού» αγώνα που είχε κάνει σημαία του επί ενάμιση χρόνο και του είχε αποφέρει εξαιρετικά πολιτικά οφέλη. Με την αντιμνημονιακή γραμμή του, την οποία υπερασπίστηκε με πολιτική γενναιότητα αποκρούοντας τρομερές πιέσεις από την ευρωδεξιά και το εσωτερικό οικονομικό κατεστημένο, ο Α. Σαμαράς είχε πετύχει έναν πολιτικό άθλο.
Παρέλαβε ένα κόμμα σε κατάσταση πλήρους απαξίωσης και διάλυσης μετά την εκλογική συντριβή του 2009 με έντεκα (!) εκατοστιαίες μονάδες διαφορά και μέσα σε δύο μόλις χρόνια κατόρθωσε να κάνει τη Ν.Δ. να πλέει πλησίστια και πάλι προς την εξουσία.
Με στροφή 180 μοιρών όμως που έκανε και με το πέρασμα της ΝΔ στο μνημονιακό μέτωπο, η κατάσταση άλλαξε ριζικά.
ΤΩΡΑ Η ΝΔ ΘΑ ΧΑΝΕΙ ΨΗΦΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΛΑΟΣ
Με την αντιμνημονιακή γραμμή Σαμαρά, η ΝΔ προσείλκυε τους συντηρητικούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που ήταν αντίθετοι με το Μνημόνιο και ήθελαν άμεση αλλαγή πολιτικής από ένα κόμμα εξουσίας.
Παράλληλα, η γραμμή αυτή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ύψωνε αδιαπέραστο τείχος μεταξύ ΝΔ και ΛΑΟΣ. Από τη στιγμή που ο Γιώργος Καρατζαφέρης είχε ταχθεί υπέρ του Μνημονίου και η ΝΔ ήταν αντιμνημονιακή, κανένας δεξιός ψηφοφόρος δεν πήγαινε στον ΛΑΟΣ αν ταυτόχρονα δεν ήταν υπέρ του Μνημονίου. Γι’ αυτό και η επιρροή του ΛΑΟΣ παρέμενε καθηλωμένη στα συνήθη επίπεδα.
Με την υποχώρησή του όμως ο Σαμαράς κατέστρεψε το ανάχωμα προς τον ΛΑΟΣ και εκμηδένισε την ελκτική δύναμη της ΝΔ προς τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ.
Αφού τώρα και η ΝΔ είναι υπέρ της πολιτικής του Μνημονίου, γιατί να πάει σ’ αυτήν ο αντιμνημονιακός ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ; Κανένα λόγο δεν έχει να το κάνει. Το αντίθετο μάλιστα. Είναι βέβαιο πως όχι μόνο θα ανακοπεί η διαρροή ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ προς τη Ν.Δ., αλλά θα αρχίσει και ο μαζικός επαναπατρισμός ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ με αντιμνημονιακή στάση που είχαν στραφεί προς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και με τη φιλομνημονιακή «κωλοτούμπα» του Αντώνη Σαμαρά διαπιστώνουν ότι εξαπατήθηκαν.
Περνώντας στο μνημονιακό μέτωπο, η ΝΔ θα δει σίγουρα να αυξάνονται οι διαρροές της και προς τα δεξιά και προς τον ΛΑΟΣ, με το οποίο έγινε πλέον και κυβερνητικός εταίρος από εκεί που δεν δεχόταν να συνομιλήσει καν μαζί του. Οι ακροδεξιοί στην ιδεολογία, αλλά ταυτόχρονα αντιμνημονιακοί οπαδοί και ψηφοφόροι της ΝΔ μπορούν πλέον κάλλιστα να πάνε στον ΛΑΟΣ.
ΠΑΣΟΚ ΚΑ ΝΔ ΕΒΑΛΑΝ ΤΟΝ ΛΑΟΣ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Πανευτυχής με τις εξελίξεις είναι σίγουρα ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ. Έσπασε επιτέλους η πολυετής απομόνωση του κόμματός του, το οποίο το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ όχι μόνο αποδέχθηκαν πλέον ως επίσημο συνομιλητή, αλλά το κατέστησαν και κυβερνητικό εταίρο.
Παντού στην Ευρώπη τα κόμματα εξουσίας, με προεξάρχοντα μάλιστα τα κόμματα της Δεξιάς, ακολουθούν πολιτική απομόνωσης των ακραίων κομμάτων της Δεξιάς, με τα οποία αρνούνται όχι μόνο να συνεργαστούν σε οποιοδήποτε θέμα, αλλά ακόμη και να συνομιλήσουν με αυτά. Αυτό το πρόβλημα αντιμετώπιζε μέχρι προχθές και το κόμμα του ΛΑΟΣ.
Τώρα όμως που συμμετέχει στην κυβέρνηση Παπαδήμου ως εταίρος όχι μόνο της δεξιάς ΝΔ αλλά και του «σοσιαλιστικού» ΠΑΣΟΚ, όλα τα ταμπού έσπασαν. Εν τιμή και δόξη ο ΛΑΟΣ πλέον συγκαταλέγεται στα κόμματα της κεντρικής πολιτικής σκηνής, με ιδιαίτερη μάλιστα τη συμβολή σε αυτή την πολιτική αναβάθμιση του ΛΑΟΣ του Γιώργου Παπανδρέου, προέδρου (ακόμη και τώρα!) της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, ας μην το ξεχνάμε.
ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗ ΑΠΕΜΕΙΝΕ Η ΑΡΙΣΤΕΡΑ
Η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑΟΣ άφησε μοναδική πλέον αντιπολίτευση στην πολιτική τη Μνημονίου το ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ και τις ομάδες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, με επικεφαλής την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Όλα αυτά τα αριστερά κόμματα αναμένεται να σημειώσουν άνοδο στα εκλογικά τους ποσοστά. Η αδιαφιλονίκητα ηγεμονική δύναμη της Αριστεράς, το ΚΚΕ, δεν φαίνεται όμως να έχει στρατηγική συσπείρωσης του χώρου αυτού με έναν συνασπισμό ώστε να αξιοποιήσει τη μοναδική για την Αριστερά ευκαιρία.
Με ενιαία εκλογική εμφάνιση της Αριστεράς θα αποσπούσε σίγουρα τη δεύτερη θέση με ποσοστό γύρω στο 25%, ενώ θα ήταν ικανή να διεκδικήσει ακόμη και την πρώτη (!) θέση μετά την καταστροφική για τη ΝΔ στροφή του Αντώνη Σαμαρά.
