* Από τον Αστέριο Ροντούλη
Το «σαράκι» της κυβερνητικής ανικανότητας έχει εισχωρήσει βαθιά ροκανίζοντας τα απομεινάρια της δημόσιας εκπαίδευσης, υγείας, πρόνοιας, δηλαδή κάθε συνιστώσας του κοινωνικού κράτους. Ουσιαστικά, η κυβέρνηση πράττει ό,τι είναι δυνατόν για να καταρρεύσουν και οι τελευταίες από τις εναπομείνασες δομές κρατικής μέριμνας, αφήνοντας τους Έλληνες πολίτες απροστάτευτους απέναντι στη λαίλαπα των συνεχόμενων χαρατσιών και της επαναλαμβανόμενης μείωσης των εισοδημάτων τους.
Με πρόσχημα την άσχημη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, οι κυβερνητικοί ιθύνοντες επιλέγουν να χτυπήσουν το σύστημα κοινωνικής προστασίας, κλείνοντας παιδικούς σταθμούς, σχολεία, πανεπιστήμια, νοσοκομεία και κλινικές. Απολύουν χιλιάδες εργαζόμενους στους βρεφονηπιακούς σταθμούς, που κλείνουν κατά εκατοντάδες, επιβαρύνοντας τους εργαζόμενους γονείς με επιπλέον έξοδα για τη φύλαξη των παιδιών τους. Απαξιώνουν τη δημόσια παιδεία, εξαθλιώνοντας οικονομικά τους εκπαιδευτικούς, αφήνοντας τους μαθητές χωρίς βιβλία, ενώ πολλά σχολεία δεν έχουν χρήματα ούτε για τα λειτουργικά τους έξοδα. Περικόπτουν άγρια τα πολυτεκνικά και τριτεκνικά επιδόματα εξαφανίζοντας κάθε ελπίδα για τη δημογραφική αναγέννηση της χώρας. Ενισχύουν την ταλαιπωρία χιλιάδων επαγγελματιών και ασφαλισμένων, αφού δεν καταβάλλουν εδώ και παραπάνω από ένα χρόνο τα οφειλόμενα στους φαρμακοποιούς και στους ιδιώτες ιατρούς, με μόνο στόχο να τους αναγκάσουν να διακόψουν τις συμβάσεις με τα ασφαλιστικά ταμεία. Έχουν αφήσει τα νοσοκομεία χωρίς τα απαραίτητα υλικά με αποτέλεσμα, όχι μόνο να αναβάλλονται χειρουργεία προγραμματισμένα από καιρό, αλλά και να μην αντιμετωπίζονται επαρκώς ούτε οι ανάγκες των νοσηλευόμενων, ούτε τα έκτακτα περιστατικά. Όσοι από τους πολίτες στρέφονται, αναγκαστικά, προς τους ιδιώτες για να εξασφαλίσουν την υγεία τους, την ασφάλισή τους και την εκπαίδευση, τιμωρούνται ουσιαστικά από την κυβέρνηση, αφού δεν απαλλάσσονται φορολογικά οι δαπάνες που καταβάλλουν.
Οι τραγικές αυτές καταστάσεις καταδεικνύουν την πλήρη κατάρρευση του κοινωνικού κράτους που έχει επέλθει λόγω των κυβερνητικών ενεργειών. Σε αυτόν τον κυκεώνα της αναλγησίας και της απραξίας τα μόνιμα θύματα, που είναι τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα, βιώνουν τη σκληρότητα στο μεγαλείο της. Ένας ιδιόμορφος «τρίτος κόσμος» γεννιέται στην χώρα μας και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από τα στοιχεία για τη φτώχεια στην Ελλάδα. Το 1/3 των Ελλήνων ζουν με λιγότερα από 470 ευρώ μηνιαίως, ενώ 1 στα 5 παιδιά ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας. Δεν είναι τυχαίο που τα συσσίτια της εκκλησίας αυξάνονται συνεχώς προκειμένου να βοηθήσουν όλο και περισσότερους συμπολίτες μας που είναι άποροι, άστεγοι και άνεργοι.
Οι πολίτες απαιτούν ένα οργανωμένο κράτος με αίσθημα ευθύνης και διάθεση ενίσχυσης των κοινωνικών στρωμάτων που πλήττονται από την οικονομική κρίση. Οι κοινωνικές δομές που παρέχουν, δημόσια υγεία, πρόνοια, παιδεία δεν αποτελούν πολυτέλεια αλλά είναι απαραίτητο συστατικό προκειμένου να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή. Τα κοινωνικά επιδόματα πρέπει να πάψουν να αντιμετωπίζονται ως μία μη επιλέξιμη δαπάνη που χρήζει δραστικής περικοπής. Οι κυβερνητικοί μανδαρίνοι πρέπει να καταλάβουν, ότι αν η κατάσταση δεν αλλάξει, οι κοινωνικές συγκρούσεις θα είναι αναπόφευκτες και θα είναι οι μόνοι υπεύθυνοι και υπόλογοι γι’ αυτό.
* Ο Αστέριος Ροντούλης είναι βουλευτής Λάρισας του ΛΑΟΣ
