Τι απαντούν οι κυβερνήσεις και τα άλλα πολιτικά κόμματα εκτός από το Κ.Κ.Ε. για τη δυσπραγία, τη φτώχεια, την ανεργία, την υποαπασχόληση την ανασφάλιση και την αβεβαιότητα για το σήμερα και πολύ περισσότερο για το αύριο;
Τι απαντούν για το ποιος ευθύνεται γι’ αυτήν την κατάντια γιατί περί κατάντιας πρόκειται;
Ουσιαστικά μας σερβίρουν παρασκευάσματα από τις κατσαρόλες του Μάαστριχτ με διαφορετικές ποσότητες καρυκευμάτων.
Διαρκώς μηρυκάζουν αλλά το αποτέλεσμα του μηρυκασμού είναι περίττωμα. Όχι ότι δεν γνωρίζουν την αιτία. Αυτήν προσπαθούν να κρύψουν φτιασιδώνοντάς την ή ντουφεκώντας την άσφαιρα χαρακτηρίζοντας την ευθύνη χειρισμό και όχι συστήματος.
Είναι το καπιταλιστικό σύστημα που γέρασε και, που ότι είχε να δώσει το έδωσε και πρέπει να αντικατασταθεί. (Ο Ροκφέλερ στα γεράματά του θήλαζε το γάλα από πέντε γυναίκες για να παρατείνει το βίο του. Όμως το θάνατο δεν τον απέφυγε).
Η εξελικτική πορεία γνωρίζεται αλλά δεν αναχαιτίζεται. Δολιχοδρομήσεις στο διάβα της μπορεί να υπάρξουν ακόμα και πισωγυρίσματα αλλά όχι απόλυτα φρεναρίσματα. Πάντα το καινούριο βρίσκει εμπόδια, προχωρεί και ερευνητικά μέχρι την καθιέρωσή του. Δεν έχει να αντιπαλέψει μόνο τις οργανωμένες δυνάμεις του κατεστημένου αλλά και τη δύναμη της συνήθειας. Όμως οι αναπτυσσόμενες παραγωγικές δυνάμεις δεν αναγνωρίζουν φραγμούς. Η ορμή τους ανοίγει δρόμους και σπάει τα φράγματα των παραγωγικών σχέσεων. Ο διαρκώς διευρυνόμενος κοινωνικός χαρακτήρας των μέσων παραγωγής και της παραγωγής δεν ανέχεται άλλο την ιδιοποίηση, το σφετερισμό.
Και σιγά - σιγά η ανάγκη της αλλαγής του καπιταλισμού σαν αιτία όλων των δεινών διαισθητικά ή λογικά διευρύνεται στις συνειδήσεις των ανθρώπων. Ο κόμπος φτάνει στο χτένι και το ποτάμι της οργής δεν θα αργήσει να ξεχειλίσει. Όπου η ορμή του θα σπάσει τα καπιταλιστικά δεσμά και τις αλυσίδες και θα επιβάλει το καθεστώς της ανθρωπιάς και της δικαιοσύνης, το καθεστώς των πολλών και για τους πολλούς. Τον επιστημονικό σοσιαλισμό (κομμουνισμό) το καθεστώς που ο ήλιος θα ανατέλλει για όλους και όχι για λίγους άρπαγες προνομιούχους.
Νίκος Καμάκας
