*Γεωργίου Ντόβα
Πώς λέμε ελληνιστί «άρπα κόλα- μάνι, μάνι - γρήγορα τραβάτε κουπί πριν βουλιάξουμε κ.ά». Δηλαδή δεν πρέπει και δεν μπορείτε να σκεφθείτε τίποτα άλλο από τη σωτηρία σας. Και αρχαιοελληνιστί «ανάγκας και θεοί πείθονται». Η στρατηγική που εφαρμόζει ο πρωθυπουργός και το ΠΑΣΟΚ συνολικά από την επομένη της ανάληψης της εξουσίας είναι να οδηγεί τα πράγματα στα άκρα αδιαφορώντας για τις συνέπειες προκειμένου να παίρνει αποφάσεις και επιβάλλει μέτρα όπως επιτάσσει το κομματικό συμφέρον και το συμφέρον του ιδίου. Οι διακηρύξεις του τύπου «δεν υπολογίζω το κομματικό κόστος – δεν με ενδιαφέρει η καρέκλα» είναι άνευ ουσίας. Αν αυτά συνέβαιναν πράγματι, θα ήταν διαφορετικές οι επιλογές του από την επομένη ανάληψης της εξουσίας. Ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον αμέσως μετά την εκλογή του έλαβε σκληρά μέτρα αψηφώντας το πολιτικό κόστος προκειμένου να σώσει την οικονομία της χώρας του. Δεν την κρέμασε στο γκρεμό για να το παίζει σωτήρας.
Η τακτική ήταν και παραμένει η τρομοκράτηση του λαού και ο πανικός για μια επικείμενη κάθε φορά πτώχευση με καταστροφικές για όλους συνέπειες, (έξοδος της χώρας από την ευρωζώνη, επιστροφή στη δραχμή, απώλεια μισθών και συντάξεων κ.ά). Προσφιλής τακτική του πρωθυπουργού και των στενών συνεργατών του ήταν και παραμένει η κατασυκοφάντηση της χώρας και των πολιτών της σαν διεφθαρμένους κοπρίτες που ενδιαφέρονται μόνο πώς θα φοροδιαφύγουν και πώς θα τα λεηλατήσουν τα ταμεία του κράτους και καλά θα κάνουν να μη διαμαρτύρονται. Πριν τις εκλογές δεν τα γνώριζε αυτά κι άλλα πολλά; Ήρθε από το πουθενά; Ο ικανός ηγέτης ποτέ δεν συκοφαντεί το λαό του στις δύσκολες στιγμές ό,τι κι αν είναι αυτός. Αντίθετα προσπαθεί να του εμπνεύσει αξίες και ιδανικά για τα οποία πρέπει να αγωνιστεί ενωμένος και αποφασισμένος. Μπορεί με την απαισιοδοξία, την απραξία, και τη μιζέρια να πάει μπροστά ο τόπος; Το κακό είναι ότι πανικοβλήθηκαν και οι εταίροι μας της ΕΕ και δεν μας εμπιστεύονται πια με τίποτα. Τους παραδώσαμε οι ίδιοι τα όπλα να μας πολεμούν.
Πρόσφατα ο πρωθυπουργός πανηγυρίζει για την επιτυχή και συμφέρουσα για τη χώρα συμφωνία με το Κατάρ για την εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική που θα δώσει 1.500 θέσεις εργασίας στους κατοίκους της περιοχής. Οι αρμόδιοι της κυβέρνησης, αλλά και τα ελεγχόμενα από τον κ. Μπόμπολα τηλεοπτικά κανάλια, έμειναν στους πανηγυρισμούς και δεν μπήκαν καθόλου στην ουσία της υπόθεσης. Μας είπαν μόνο για το ύψος της επένδυσης που δεν υπερβαίνει τα 428.000.000 ευρώ. Αυτό το fast track την έχει «πίσω την ουρά». Γιατί; Διότι πίσω από την ΑΕ «Ελληνικός χρυσός» των εργολάβων Κούτρα και Μπόμπολα βρίσκεται η European Goldfields με έδρα τον Καναδά. Μέτοχος στην εταιρία προστέθηκε και ο Εμίρης του Κατάρ Αλ Θάνι γιατί μυρίστηκε πολύ «ψητό». Ο περίεργος αυτός τύπος με τις τρεις γυναίκες και τα είκοσι τέσσερα παιδιά τρώει το ψητό αρνί με τα χέρια, τουτέστιν κοιλιόδουλος, λάγνος και χρυσολάτρης. Αν δεν ήταν πώς θα επέλεγε να επενδύσει στον χρυσό της Χαλκιδικής που τα συνολικά αποθέματά του υπολογίζονται στους 600 τόνους δηλαδή στα 50 δισ. ευρώ;
Από χρυσού λοιπόν άρξασθε. Κίτρινη «χρυσή» και όχι πράσινη ανάπτυξη, αυτή την αφήνουμε για αργότερα. Μετά τον ορυκτό πλούτο της χώρας σταθερή αξία αποτελεί η γη. Όχι η άγονη αλλά η παραθαλάσσια, τα λεγόμενα φιλέτα. Το «Ελληνικό» μπήκε πολύ πριν στο μάτι του λέοντος της Ανατολής και τώρα το σκέφτεται ξανά. Μήπως και το λιμάνι του Αστακού που το προόριζε για τερματικό σταθμό υγροποιημένου αερίου θα το περιλάβει στο πακέτο των επενδυτικών του σχεδίων; Πρέπει όμως να βιαστεί γιατί αυτοί οι «κουτόφραγκοι» ετοιμάζουν μια λίστα με τα ελληνικά ακίνητα προς πώληση και θα πρέπει να προλάβει να δουλέψει με το fast track, πριν νομοθετήσει ο κ. πρωθυπουργός το δεν «πουλάμε!»
Εκεί που οδήγησαν τη χώρα οι ηγέτες μας μια ευχή μπορούμε να κάνουμε: «Τα μη χειρότερα». Πολλοί έλληνες δυστυχώς δεν έχουμε συνειδητοποιήσει την τραγική κατάσταση που βρισκόμαστε και εξακολουθούμε να φλυαρούμε για το ποιο κόμμα από τα δύο φταίει λιγότερο ή περισσότερο. Τα τελευταία 30 χρόνια λαός και ηγεσία έστησαν και μπήκαν σε μια παγίδα «Λαβύρινθο» και τώρα δεν ξέρουν πώς να βγουν. Ας μην γελιόμαστε έχει κι ο λαός τις ευθύνες του και γι’ αυτό θα πρέπει να συγκρατεί την οργή του. Αν ξεσπάσει ανώριμη η οργή του η κατάσταση αντί να βελτιωθεί θα χειροτερεύσει. Ο Δημόκριτος μας προειδοποιεί: «Οι ανόητοι δεν μαθαίνουν με το λόγο αλλά με τη συμφορά». Εμείς του απαντάμε: «Είμαστε νοήμονες και μαθαίνουμε με το λόγο και όχι με τη συμφορά».