Σχέδια, σενάρια, φήμες, δούναι και λαβείν

 Δυσκολεύουν τα πράγματα για την Ελλάδα. Ολοένα και περισσότερα μέτρα λαμβάνονται καθημερινά και ο πρωθυπουργός συγκαλεί αλλεπάλληλα έκτακτα υπουργικά συμβούλια ή σύγκληση της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματός του προκειμένου να επανακαθορίσει την πολιτική του μετά τα νέα δεδομένα που αλλάζουν από μέρα σε μέρα. Οι Ευρωπαίοι, και ειδικά οι Γερμανοί, προειδοποιούν για τη δυσκολία καταβολής της επόμενης δανειακής δόσης και ουσιαστικά εκβιάζουν για νέα μέτρα, μην υπολογίζοντας το κόστος στην ήδη καταβεβλημένη από οικονομικής άποψης χώρα. Η πίεση αυτή γίνεται αφόρητη καθώς οι αξιώσεις ξεπερνούν κάθε όριο ενώ γίνεται λόγος ακόμη και για κίνδυνο διάλυσης της ευρωζώνης. Τα νέα μέτρα, λοιπόν, της κυβέρνησης, αφορούν τη φορολόγηση των ακινήτων. Για τα μέτρα αυτά έκανε λόγο και ο επίτροπος Όλι Ρεν, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων ότι, θα συντελέσουν σε μεγάλο βαθμό στην επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων. Η άλλη πλευρά όμως - η σκοτεινή - που μιλά για πτώχευση της Ελλάδας, παρά τη λήψη των όποιων μέτρων είναι αρκούντως ορατή. Η πτώχευση της Ελλάδας είναι θέμα χρόνου, σύμφωνα με τον γνωστό οικονομολόγο Νουριέλ Ρουμπινί, που δηλώνει χαρακτηριστικά πως ακόμη και αν οι Έλληνες υλοποιήσουν το δρακόντειο πρόγραμμα περικοπών, το βάρος του χρέους, σύμφωνα με το ΔΝΤ, θα παραμείνει αισθητά πάνω από 100% του ΑΕΠ. Τα μαντάτα λοιπόν δεν είναι καθόλου καλά και οι απαισιόδοξες προβλέψεις διαδέχονται η μία την άλλη. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με δημοσιεύματα γερμανικών μέσων, το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών και ο υπουργός Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προετοιμάζονται για την περίπτωση πτώχευσης της Ελλάδας, προειδοποιώντας παράλληλα πως η επόμενη δόση δεν είναι εξασφαλισμένη: «Η Ελλάδα προς το παρόν δεν καταφέρνει να πετύχει τους στόχους που έχει θέσει για τη μείωση του ελλείμματος και του χρέους και αν δεν το καταφέρει, εναπόκειται σ' αυτήν να βρει τρόπους χρηματοδότησής της χωρίς τη βοήθεια της ευρωζώνης». Οι δηλώσεις αυτές, άκρως εκβιαστικές, δημιουργούν αναστάτωση στο κυβερνητικό επιτελείο, καθώς πανικοβάλλουν όχι μόνο τους πολίτες αλλά ακόμη και βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Η εν λόγω πίεση στοχεύει στο να εξασφαλίσει μεγαλύτερη συγκατάθεση της ελληνικής κυβέρνησης στα προτεινόμενα μέτρα και να αναγκάσει τον ελληνικό λαό να υποκύψει με τον φόβο της πτώχευσης. Βέβαια, αλλά ειδησεογραφικά μέσα προτείνουν ως λύση ακόμη και την ελεγχόμενη πτώχευση της Ελλάδας. Κοινώς, αν προσθέσει κανείς και τις αντιδράσεις στην χώρα μας από την κοινωνία, το πράγμα δείχνει να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. Σε τι λοιπόν ωφελούν οι όποιες δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών ότι κάποτε θα βγούμε από την κρίση και η αγορά θα ανασάνει; Ποιο το νόημα των κομματικών αντιπαραθέσεων σε μια Ελλάδα κατακερματισμένη και ηττημένη από πλευράς ανάπτυξης; Η αξιωματική αντιπολίτευση, που κλείνει το μάτι στις δημοσκοπήσεις, βρίσκει ευκαιρία και μιλά για εκλογές σε κλίμα ευφορίας λόγω της πρωτιάς της στα προγνωστικά. Εν μέσω παραληρηματικών δηλώσεων για αφανισμό της χώρας και οικονομικού αδιεξόδου, βρίσκει και αυτή την ευκαιρία να καλέσει την κυβέρνηση να παραδώσει εδώ και τώρα την εξουσία. Είναι όμως σίγουρη πως σε περίπτωση εκλογών θα αποσπάσει την πλειοψηφία που θα της επιτρέψει να κυβερνήσει; Και εφαρμόζοντας ποιο πρόγραμμα, άραγε, που θα βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο; Πολύ φοβάμαι ότι όλα όσα λέγονται δεν είναι παρά σταγόνα στον ωκεανό μπροστά σε όσα πραγματικά συμβαίνουν. Τα κερδοσκοπικά παιχνίδια και η αθρόα συμμετοχή των τραπεζών σε αυτά δημιουργούν ένα έντονο παρασκήνιο σε συνδυασμό και με την ευθεία αμφισβήτηση - από πολλούς οικονομικούς κύκλους - του ίδιου του ευρώ. Η Ελλάδα είναι η χώρα που βρίσκεται εδώ και καιρό στο μάτι του κυκλώνα. Σε κάθε περίπτωση όμως, όπως έδειχναν τα πράγματα, θα έφτανε κάποια στιγμή στο σημείο αυτό, το σημείο μηδέν. Οι ευθύνες όλων των κυβερνήσεων είναι πολύ μεγάλες αλλά δεν είναι η ώρα να αναζητηθούν. Και αυτό γιατί οι εταίροι πιέζουν. Και αυτό γιατί η τρόικα θα επιστρέψει, καθώς φαίνεται, μετά το ναυάγιο της προηγούμενης φοράς. Θα επιστρέψει δριμύτερη και με νέες προτάσεις που θα αξιώνουν μέτρα και περικοπές. Γιατί, θέλουμε δεν το θέλουμε, καμία πίεση δεν είναι τυχαία ούτε τα επικίνδυνα σενάρια πέφτουν στο τραπέζι αυθόρμητα και χωρίς σχέδιο. Θα πτωχεύσει η χώρα ή όχι; Θα έχουμε στάση πληρωμών και άλλες περαιτέρω οδυνηρές εξελίξεις; Τα ερωτήματα είναι πολλά και οι απαντήσεις ακόμη περισσότερες, τα δε σενάρια πέραν κάθε λογικής. Το μόνο που μένει να δούμε είναι πώς θα αντιδράσει ο κόσμος στον ορυμαγδό των φημών, των σεναρίων και των προαποφασισμένων σχεδίων. Πλάνα που αποβλέπουν στη διάσωση του ενιαίου νομίσματος μέσω εντατικών μέσων λιτότητας. Σχέδια που παύουν να είναι φήμες όταν ξεκινούν να εφαρμόζονται με γνώμονα το λαβείν και σε καμία περίπτωση ούτε σχηματικά το δούναι.