Τα γεγονότα τρέχουν με τέτοιες ταχύτητες προς... δραματικούς προορισμούς, που ήδη η παρουσία του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ έχει ξεπεραστεί από την ταχύτητα των εξελίξεων. Άλλωστε και τι να σχολιάσει κανείς; Ίσως μόνο το γεγονός ότι από το πολύ... στρεσάρισμα της διακυβέρνησης ο Γιώργος Παπανδρέου παρουσιάζει... κενά μνήμης. Κάτι που καλό θα ήταν να το προσέξει, διότι προϊούσης και της ηλικίας, στη γωνία καραδοκεί (για όλους γενικώς) και το... γκούντα. (Ξέρετε το γνωστό ανεκδοτάκι: μπαίνει παππούς σε κατάστημα τυροκομικών και κοιτάζοντας τον υπάλληλο αναρωτιέται: «τώρα έχω αλτσχάιμερ και θέλω γκούντα ή έχω γκούντα και θέλω αλτσχάιμερ;»). Αυτό, έτσι, ως παρατήρηση, γιατί δεν θα μπορούσε άλλως πώς να εξηγηθεί το γεγονός ότι το Σάββατο το βράδυ μίλαγε προς τους εκπροσώπους των παραγωγικών τάξεων - στους οποίους βεβαίως τίποτα το «παραγωγικό» δεν είπε - αλλά... Αλλά για κάποιο λόγο... ξέχασε να αναφέρει το νέο χαράτσι για τα ακίνητα, το οποίο, αμέσως την επόμενη μέρα, την Κυριακή και πριν τη γνωστή πρωθυπουργική συνέντευξη του λιμανιού, βγήκε και ανακοίνωσε ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος είναι προφανές ότι έχει αναλάβει τις... βαριές δουλειές. Δεν μπορεί το Σάββατο το βράδυ να μην ήξερε ο Γ. Παπανδρέου για το νέο χαράτσι. Άρα, το μόνο που μπορούμε να συμπεράνουμε είναι ότι το... ξέχασε και γι’ αυτό δεν το ανέφερε! ...Εκτός πια κι αν δεχθούμε την εκδοχή (η οποία καμία τιμή δεν περιποιεί, επίσης, στον τρόπο λειτουργικότητας της κυβέρνησης) ότι στο πλαίσιο του γενικότερου... αυτοσχεδιασμού και με την Τρόικα να τους κυνηγάει με το μαστίγιο, κάποιος φωτεινός νους είχε την ιδέα την Κυριακή το πρωί. Καθώς, δεν φτάνουν τα μέτρα που εξήγγειλαν στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας, χρειάζονται και κάτι... ψιλοδίσ. επιπλέον. Του ’ρθε λοιπόν κάποιου κυριακάτικα η φαεινή ιδέα να ξαναχαρατσώσουν τα ακίνητα και στο τάκα-τάκα πετάξανε και ένα υπουργικό συμβούλιο και βγήκε μετά εκείνος ο «άγγελος καλών ειδήσεων», ο Βενιζέλος, και το εξήγγειλε. Εδώ που έχουμε φτάσει παίζει και αυτή η εκδοχή. Ούτως ή άλλως όλα γίνονται χωρίς πρόγραμμα και με άξονα το ερώτημα: «από «πού» θα τα πάρουμε τώρα». Και, για να μην υπάρχουν και απορίες (που πια δεν το νομίζω κιόλας), τα συνήθη θύματα αυτής της... επιστημονικής τακτικής είναι οι Έλληνες πολίτες από τη μεσαία τάξη και προς τα κάτω. Να μη θυμίσουμε, για να μη διαταράξουμε και το «γκούντα» της κυβέρνησης, ότι μόλις την περασμένη εβδομάδα και για πολλοστή φορά «χτυπιόταν» ο Ε. Βενιζέλος ότι δεν πρόκειται να ληφθούν άλλα μέτρα που θα θίγουν τους πολίτες. (Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε φαντάζομαι!)... Όμως...
...Όμως, τι σημασία έχουν όλα αυτά, που λέει ο λόγος; Εδώ ο κατήφορος είναι άνευ τελειωμού. Ικανοποιημένοι μεν οι Ευρωπαίοι που σφίχτηκε η κυβέρνηση και εφάρμοσε (από χθες) την εργασιακή εφεδρεία μέσα σε μια εβδομάδα και θέτει σε εφαρμογή και τα λοιπά που εξήγγειλε, αλλά... Αλλά για ποιο πράγμα φουντώνει και «θρέφεται» η συζήτηση; Για την επικείμενη πτώχευση της χώρας. Η Μέρκελ απέκλεισε την «ανεξέλεγκτη», που σημαίνει ότι η «ελεγχόμενη» είναι θέμα συζήτησης, ο Σόιμπλε και δεν συμμαζεύεται λέει διάφορα αντικρουόμενα κα σιβυλλικά, σήμερα θα γίνει, λέει, τηλεσυνδιάσκεψη Μέρκελ - Σαρκοζί - Παπανδρέου... Ο Ομπάμα εκείθεν του Ατλαντικού, που τραβάει τα δικά του ζόρια, παρεμβαίνει, γεγονός ότι ναι μεν το θέμα είναι η Ελλάδα, αλλά και η Ε.Ε. δεν κάνει τίποτα για να λύσει την κατάσταση, απλά την καθυστερεί, και...
...Και εν πάση περιπτώσει να μην ξεχνάμε και τούτο: ότι και αν την σκαπουλάρουμε τώρα, κουτσά-στραβά (πάντα γιατί δεν συμφέρει τους ετέρους), από το 2013 που θα τεθεί σε λειτουργία ο ευρωπαϊκός μηχανισμός στήριξης η «πτώχευση» είναι εκ των προβλεπομένων σεναρίων για χώρες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα. Οδεύουμε προς το αναπόφευκτο, με τόσες θυσίες να πηγαίνουν εις μάτην, όπως έγινε και μέχρι τώρα; Αυτό είναι το ερώτημα.
