Συγχωνεύσεις τραπεζών και νέοι πελάτες

Μεγάλες αλλαγές συντελούνται στη χώρα μας. Μετά τα αλλεπάλληλα μέτρα λιτότητας που προκάλεσαν κοινωνικό έμφραγμα, τις περικοπές, τις απολύσεις, το κλείσιμο εκατοντάδων επιχειρήσεων λόγω οικονομικής κρίσης αλλά και τις νέες μορφές εργασίας που αναδιαμορφώνουν το εργασιακό τοπίο της Ελλάδας, έρχεται τώρα ένα σημαντικό γεγονός να αναταράξει τα δρώμενα στον τραπεζικό χώρο, με τη συγχώνευση των τραπεζών Aplpha Bank και Eurobank. Σε κοινή συνέντευξη Τύπου, οι διευθύνοντες σύμβουλοι των δύο τραπεζών, αφού πρώτα ανακοίνωσαν τη συγχώνευση, υπογράμμισαν πως, υποβοηθούμενη από τη δυναμική συμμετοχή του Κατάρ, θα επιφέρει πολλά θετικά αποτελέσματα στα οικονομικά της χώρας, καθώς πρόκειται πλέον για έναν πολύ ισχυρό τραπεζικό όμιλο, από τους πρώτους στα Βαλκάνια αλλά και την Ευρώπη. Οι αγορές που τώρα τελευταία είναι πολύ σφιχτές, υποδέχθηκαν αρχικά με αισιοδοξία την εν λόγω συγχώνευση. Δεν ισχύει όμως το ίδιο και για τους εργαζομένους των δύο τραπεζών που φοβούνται σταδιακό κλείσιμο καταστημάτων και απολύσεις, παρά την κατηγορηματική διάψευση από τους προέδρους των τραπεζών ότι ως πρώτος στόχος του νέου τραπεζικού σχήματος τίθεται η προσέλκυση νέων καταθετών και όχι η μείωση του προσωπικού. Οι φόβοι βέβαια αυτοί κάπου δικαιολογούνται, καθώς κάθε συγχώνευση συνοδεύεται συνήθως και από περικοπές στις θέσεις εργασίας. Πάντως, η κυβέρνηση υποδέχθηκε με ενθουσιασμό το σημαντικό αυτό τραπεζικό γεγονός. Ο Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος, αναφερόμενος στην απόφαση των τραπεζών, υπογράμμισε ότι πρόκειται για μία θετική εξέλιξη που δείχνει το δυναμισμό και τις προοπτικές του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. «Η πρωτοβουλία αυτή», τόνισε χαρακτηριστικά, «δείχνει ότι η σημερινή κρίση μπορεί να λειτουργεί ως ευκαιρία για διαρθρωτικού χαρακτήρα κινήσεις που δίνουν ώθηση, τόσο στη χρηματοοικονομική σφαίρα όσο και στη σφαίρα της πραγματικής οικονομίας, καθώς όλα κρίνονται τελικά στο επίπεδο αυτό». Ο κ. Βενιζέλος πρόσθεσε ότι η συμμετοχή του Κατάρ στο νέο τραπεζικό σχήμα στέλνει διεθνώς μήνυμα εμπιστοσύνης στις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας. Είπαμε όμως, η όποια συμμετοχή ξένων επενδυτών και εμπλοκή τους σε συγχωνεύσεις και συνέργιες, δεν έχει πάντα θετικά αποτελέσματα. Χωρίς να αμφισβητώ τις προοπτικές της συγχώνευσης αλλά και να υποβαθμίζω την αισιοδοξία του κ. Βενιζέλου, εκφράζω απλά τους φόβους όχι μόνο των εργαζομένων στις δύο αυτές τράπεζες αλλά και τις απορίες των πολιτών για την επιλογή του χρόνου της συγχώνευσης. Γιατί πώς είναι δυνατόν σε περίοδο σοβαρής οικονομικής κρίσης να επιδιώκεται η προσέλκυση πελατών; Μήπως άραγε υπάρχουν άλλα κέρδη από την συγχώνευση αυτή; Εκφράζω απλά κάποιες σκέψεις και φόβους για το όλο τραπεζικό εγχείρημα, όχι ενστάσεις ή αμφιβολίες. Η συγχώνευση όμως αυτή είναι πλέον γεγονός. Η ΓΣΕΕ από την πλευρά της, αναφερόμενη στο θέμα προτείνει τη δημιουργία ενός Δημόσιου πυλώνα στο πιστωτικό σύστημα: «Η όποια συγχώνευση πρέπει να γίνει χωρίς να χαθεί ούτε μια θέση εργασίας, χωρίς να περιοριστεί κανένα εργασιακό δικαίωμα τραπεζοϋπαλλήλου. Αυτές οι προϋποθέσεις πρέπει να εμπεριέχονται ως δεσμεύσεις σε ένα ολοκληρωμένο επιχειρησιακό σχέδιο. Με δεδομένα τα προβλήματα της Ελληνικής Οικονομίας και του Τραπεζικού συστήματος, αναδεικνύεται ως κυρίαρχη και ζωτικής ανάγκης η προώθηση δημιουργίας ενός ισχυρού δημόσιου πυλώνα στο πιστωτικό σύστημα της χώρας μας». Η ΟΤΟΕ, από την άλλη, θεωρεί ότι η συγχώνευση των δύο Τραπεζών πρέπει να συνοδεύεται από ένα επιχειρησιακό και κοινωνικό σχέδιο που θα αναλύει και θα διασφαλίζει τις θέσεις εργασίας και ταυτόχρονα θα εγγυάται την επιτυχή έκβαση αυτών των επιχειρηματικών κινήσεων. Ο ρόλος του κράτους, τονίζει η ΟΤΟΕ, είναι ιδιαίτερα σημαντικός, δεδομένου ότι, πρέπει να λειτουργεί ως εγγυητής που διασφαλίζει τις ανάγκες της ελληνικής κοινωνίας, τη κοινωνική ομαλότητα και ταυτόχρονα, και να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για την οικονομική ανάκαμψη που έχει ανάγκη η χώρα. Οι φόβοι, όπως βλέπουμε, για απώλειες θέσεων εργασίας με την συγχώνευση των δύο τραπεζών είναι διάχυτοι. Αλλά και η υπογράμμιση ΓΣΕΕ και ΟΤΟΕ για τον κρατικό παράγοντα που πρέπει να ενεργοποιηθεί και να εμπλακεί στην συγχώνευση είναι εμφανής. Ελλοχεύει, βλέπετε, ο φόβος και κίνδυνος των ανεξέλεγκτων καταστάσεων που συνήθως συνοδεύουν τις όποιες συγχωνεύσεις. Αλλά ας περιμένουμε να δούμε την πορεία του όλου τραπεζικού εγχειρήματος. Γεγονός είναι ένα πάντως: οι τράπεζες έχουν σφίξει από καιρό τα ζωνάρια και έχουν δυσκολέψει πολύ τους καταναλωτές. Με στόχο το νέο ευέλικτο τραπεζικό σύστημα, θα πρέπει να γίνουν κινήσεις που να βγάζουν τη θηλιά από τον λαιμό των καταναλωτών. Η οικονομική στήριξη του κράτους στις τράπεζες θα πρέπει να συνοδεύεται απαραιτήτως και από μέτρα προστασίας των πελατών. Πριν από κάποια χρόνια – όχι πολλά – τα δάνεια δίνονταν ανεξέλεγκτα και οι πολίτες εμπιστεύονταν τις τράπεζες, καθώς πίστευαν πως διευκολύνονται για να καταναλώνουν. Σήμερα που οι πιστωτικές κάρτες έχουν προκαλέσει ασφυξία, καθώς οι κάτοχοί τους αδυνατούν να αποπληρώσουν τα χρέη, η ζημιά που προκαλείται είναι πολύ μεγάλη καθώς υπάρχει σαφής αδυναμία καταβολής των όποιων δόσεων. Αυτά όλα, πιστεύω, θα πρέπει να τα δουν τα κόμματα και ιδιαίτερα η κυβέρνηση. Γιατί καλό είναι να ανακοινώνονται νέα τραπεζικά σχήματα, καλό είναι όμως να υπάρχει και πρόβλεψη για πελάτες και καταναλωτές. Τη σημερινή εποχή, όπου χιλιάδες καταστήματα και βιοτεχνίες βάζουν οριστικά λουκέτο, υπάρχουν άλυτα προβλήματα με τα δάνεια, τις υποθήκες και τα χρέη. Θα πρέπει λοιπόν να υπάρξει μέριμνα για τη ρύθμιση των χρεών και την αποπληρωμή των δανείων. Με λίγα λόγια να δοθεί σημασία στα χιλιάδες νοικοκυριά που αδυνατούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Οι αλλαγές που συντελούνται στη χώρα μας εν μέσω οικονομικής κρίσης είναι πράγματι μεγάλες. Ανάμεσα σε αυτές και η συγχώνευση Alpha Bank και Eurobank. Στόχος, το οικονομικό όφελος από την προσέλκυση νέων πελατών, με τη συμμετοχή των επενδυτών του Κατάρ. Αρκεί, βέβαια, να υπάρξουν νέοι πελάτες μετά την πρόσφατη επέλαση στις οικονομίες των πολιτών που κάνει τις τράπεζες να τους ψάχνουν με τα κιάλια. Τράπεζες που δείχνουν απρόθυμες να δανείσουν αλλά που οι πρόεδροί τους ισχυρίζονται πως «για να λειτουργήσει η βρύση θα πρέπει να τρέξει και νερό». Ο νοών νοήτω.