Δημόσιοι υπάλληλοι, επιδόματα και περικοπές

Στην τελική φάση το νέο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων. Νέες περικοπές και πάγωμα των επιδομάτων έρχονται να προσθέσουν ένα ακόμη βάρος για τους υπαλλήλους που μέχρι τώρα έχουν σηκώσει μαζί με τους συνταξιούχους το μεγαλύτερο βάρος της οικονομικής κρίσης, καθώς οι μειώσεις και οι περικοπές στους μισθούς τους έχουν αυξηθεί κατακόρυφα. Το πάγωμα των επιδομάτων και οι νέες μειώσεις μισθών αποτελούν πλέον την ταφόπλακα στις όποιες ελπίδες των δημοσίων υπαλλήλων για καλύτερες μέρες, παρά την πρόσφατη μνημονιακή καταιγίδα. Είναι σίγουρο πάντως ότι η κατάσταση στον Δημόσιο τομέα ήταν ως τώρα ανεξέλεγκτη, καθώς κανείς δεν ήξερε ποιος εισέπραττε και τι από υπερωρίες ή επιδόματα. Επίσης ήταν απαραίτητη μια στοιχειώδης παρέμβαση από το κράτος, προκειμένου να μην συνεχιστεί άλλο η νοσηρή αυτή κατάσταση. Ποιος όμως τη δημιούργησε; Μα φυσικά τα δύο μεγάλα κόμματα εξουσίας κυρίως, αυτά που τώρα διακηρύττουν πως απαλλάχθηκαν από το αμαρτωλό παρελθόν. Το Δημόσιο ήταν ο καθρέφτης της ρουσφετολογικής νοοτροπίας τους και κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως δεν ήξεραν τι έκαναν. Παχυλοί μισθοί, απίστευτα επιδόματα, κρυφά ή φανερά, και μια θεαματική επιβάρυνση των οικονομικών του κράτους, δημιουργούσαν μια εφιαλτική κατάσταση για τους υπόλοιπους πολίτες. Αυτό συνέβαινε εδώ και δεκαετίες και κανείς ουσιαστικά δεν μιλούσε, γιατί και οι πολιτικοί έκαναν τη δουλειά τους και οι όποιοι υπάλληλοι απολάμβαναν των προνομίων τους. Από την άλλη πλευρά, η διαφθορά ήταν τόσο μεγάλη που όλοι διαπίστωναν πως κάποια στιγμή το όλο σύστημα θα κατέρρεε. Πέρασαν από τότε πολλές κυβερνήσεις και προβλήθηκαν πολλά προγράμματα εξυγίανσης, στην πράξη όμως τίποτε σχεδόν δεν εφαρμόστηκε. Έπρεπε να φτάσουμε στο ζενίθ, να ξεπεράσουμε τα όρια αντοχής, ώστε να ληφθούν κάποια στοιχειώδη μέτρα που θα μπορούσαν να φρενάρουν την κατρακύλα. Είναι σίγουρο ότι πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι χάνουν πλέον τα προνόμιά τους. Όπως επίσης είναι σίγουρο πως κάποιοι που δεν εμφανίζονταν καν στην εργασία τους και με κάποιο περίεργο τρόπο λάμβαναν κάθε μήνα τον μισθό τους, τώρα από τον πολύ ντόρο και τα μέτρα θα θορυβηθούν. Γιατί σε πολλές υπηρεσίες και αργόμισθοι υπήρχαν και άφαντοι υπάλληλοι λάμβαναν υπέρογκα επιδόματα. Ποιος όμως προσπάθησε να βάλει μια τάξη στο χάος του Δημοσίου; Πώς φθάνουν σήμερα και λένε πως η κατάσταση δεν πάει άλλο, τη στιγμή που ήξεραν πολύ καλά ότι κάποια στιγμή θα φθάναμε στο σημερινό κατάντημα; Τα όποια μέτρα που λαμβάνονται εκ των υστέρων, έπρεπε να είχαν ληφθεί πολύ νωρίτερα, από δεκαετίες πριν. Όταν ακόμη οι υπάλληλοι διορίζονταν στο Δημόσιο με το γνωστό «δόντι» και οι πολιτικοί καμάρωναν για την τακτοποίηση «των δικών τους παιδιών». Έπρεπε τότε που η επικρατούσα νοοτροπία ήταν «να βολευτεί κανείς κάπου με κάθε τρόπο και μέσον», να επιβάλλονταν σκληρά μέτρα κατά του ρουσφετιού και όχι πριμοδότησή του, προκειμένου να εξασφαλιστεί η άγρα ψήφων. Όμως το ελληνικό κράτος έτσι επιβίωσε και έτσι λειτούργησε, γι’αυτό και τα οικονομικά σκάνδαλα διαδέχονταν το ένα το άλλο. Και φτάσαμε στο σήμερα όπου όλοι προσπαθούν να βγάλουν την ουρά τους απέξω. Η κυβέρνηση λέγοντας πως παρέλαβε χάος, η αξιωματική αντιπολίτευση ισχυριζόμενη ότι το ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που ως κυβέρνηση το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από τη Μεταπολίτευση και μετά και αποκλειστικά υπεύθυνο για την κατάσταση, και τα κόμματα της Αριστεράς να συνεχίζουν τον καταγγελτικό τους ρόλο, χωρίς ουσιαστικά να έχουν συμβάλλει στο παραμικρό στην αλλαγή νοοτροπίας. Το Δημόσιο αποτελούσε ανέκαθεν τον στόχο εκατομμυρίων πολιτών. Η σιγουριά και ο σταθερός μισθός ήταν πάντα η προβαλλόμενη δικαιολογία για την επιλογή. Πέρασαν όμως τα χρόνια και η διαφθορά στο Δημόσιο όχι απλά υπάρχει αλλά συντηρείται από το ίδιο το σύστημα. Υπάρχει άραγε η θέληση για αλλαγή νοοτροπίας και καταπολέμηση του βολέματος και του χρηματισμού στο Δημόσιο; Ή απλά εξαγγέλλονται μέτρα που στρέφονται κατά όλων των υπαλλήλων, μιας και εξαιτίας κάποιων διεφθαρμένων κυκλωμάτων τους παίρνει όλους η μπάλα; Τα μέτρα για το νέο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων στοχεύουν με τις περικοπές και το πάγωμα των επιδομάτων να βάλουν, όπως λέγεται, μια τάξη στο χάος. Όμως στην πλειοψηφία τους δεν είναι πλούσιοι οι δημόσιοι υπάλληλοι. Κατ΄ επέκτασιν είναι πολλοί αυτοί που θα επωμισθούν ένα ακόμη οικονομικό βάρος όταν θα εφαρμοστούν τα μέτρα. Μήπως θα έπρεπε να το δουν πιο σοβαρά στην κυβέρνηση το θέμα; Δεκτό το να μπει κάποια τάξη, τι θα γίνει όμως με όλες αυτές τις χιλιάδες των υπαλλήλων που λαμβάνουν χαμηλούς μισθούς; Ή μήπως είναι όλοι προύχοντες; Υπάρχουν και άλλες λύσεις πέρα από τις μειώσεις μισθών και περικοπές επιδομάτων στο Δημόσιο για να εισπράξει το κράτος χρήματα. Είναι χιλιάδες οι μεγαλοφοροφυγάδες και ακόμη περισσότεροι οι έχοντες και κατέχοντες που πλούτισαν με παράνομο τρόπο. Το κράτος τους γνωρίζει. Θα μπορούσε όχι απλά να τους φορολογήσει αλλά να μην αφήσει κανένα «παραθυράκι» ανοιχτό για να την γλιτώσουν, ως είθισται. Εναπόκειται στη θέληση της Πολιτείας να τους κατηγοριοποιήσει και να τους πάρει τα χρήματα που άρπαξαν. Γιατί δεν είναι λίγοι αυτοί που πλούτισαν επί τόσες δεκαετίες. Σε αριθμό, μάλιστα, ξεπερνούν κάθε φαντασία.