Του κ. Αθαν. Καρπούζα πρώην προέδρου ΚΑΠΗ Ραψάνης
Ξεκίνησε η δημοτική αρχή στο δήμο Τεμπών, ανέλαβε καθήκοντα το τοπικό συμβούλιο Ραψάνης και φτάσαμε οκτώ μήνες μετά όχι μόνο να μη δούμε κάποια αλλαγή προς το καλύτερο αλλά και να επισημαίνουμε δυστυχώς ένα σωρό λάθη και παραλήψεις.
Υπόσχονταν προεκλογικά πέρυσι τέτοιο καιρό οι υποψήφιοι της Ραψάνης που τώρα έχουν την ευθύνη του Τοπικού συμβουλίου, ότι το πρώτο πράγμα που θα έκαναν θα ήταν ο απολογισμός και ο έλεγχος των χρημάτων από το προσκύνημα της Αγίας Παρασκευής Τεμπών, που η Ραψάνη και ο δήμος εισπράττουν. Σχεδόν ένα χρόνο τώρα ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Τι περιμένουν άραγε για να ασχοληθούν με το θέμα;
Επίσης έλεγαν ότι θα δώσουν μια συγκεκριμένη απάντηση για το πού πήγαν τα εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ που κόστισε μέχρι τώρα η αναστήλωση του κτιρίου που θα στέγαζε το μουσείο οίνου και αμπέλου στη Ραψάνη. Και μετά από τόσα έξοδα γιατί δεν ολοκληρώθηκε η προσπάθεια και γιατί δεν λειτουργεί; Τίποτα και γι’ αυτό το θέμα δεν ανακοινώθηκε.
Επιπλέον αφέθηκε και το κτίριο του Γυμνασίου Ραψάνης να ρημάξει. Χορτάριασε και κάποιοι δένουν μέσα στο προαύλιο χώρο τα λιγοστά γαϊδουράκια που απέμειναν στη Ραψάνη. Ενώ βέβαια θα μπορούσε από την αρχή εκεί να εγκατασταθεί το μουσείο με πολύ λιγότερες δαπάνες και σε χώρο προσβάσιμο και με πάρκινγκ Λάθη του παρελθόντος που δεν αναγνωρίζονται ούτε ευθύνες καταλογίζονται ποτέ γι’ αυτό και επαναλαμβάνονται.
Με τα σαράντα δυο οικόπεδα της Ραψάνης που κόπηκαν το 1993 τι γίνεται πάλι; Κάποιοι εμφανίστηκαν και φράζουν στην περιοχή. Πώς έφτασαν στα χέρια τους, αν τους ανήκουν και μέσα από πια διαδικασία; Θα μάθουμε επιτέλους την αλήθεια;
Γνωρίζει κανείς από τους τοπικούς μας άρχοντες να μας ενημερώσει ή θα ξυπνήσουμε καμιά μέρα και θα δούμε να φράζουν και μέσα στην πλατεία της Ραψάνης;
Πολλοί κατηγορούσαν τα προηγούμενα τοπικά συμβούλια για το πάρκινγκ της πλατείας και για την απαράδεκτη κατάσταση που δεν επιτρέπει στα λεωφορεία του ΚΤΕΛ να στρίψουν στο κέντρο του χωριού μας. Τώρα πάλι το ίδιο γίνεται. Τρέχουν φορτωμένες τις τσάντες τους οι γυναίκες να πάρουν το λεωφορείο από την άλλη άκρη περπατώντας μέχρι και χίλια μέτρα, γιατί κάποιοι ανεγκέφαλοι δεν εννοούν να κατανοήσουν ότι υπάρχει τεράστιο πρόβλημα με το ανεξέλεγκτο πάρκινγκ.
Πολλά μας υποσχέθηκαν αλλά δεν βλέπουμε να κάνουν τίποτα ακόμη. Ούτε για τα χρήματα που εισπράττει ο Δήμος από τα ενοίκια του κληροδοτήματος της Γεωργίας Αφεντούλη φρόντισαν να μάθουν και να δράσουν ανάλογα. Πόσα είναι τα χρήματα και γιατί δεν επιστρέφουν στο ΚΑΠΗ Ραψάνης; Ποιον φοβάται άραγε το τοπικό συμβούλιο και δεν επεμβαίνει;
«Τι είχες Γιάννη μ’ τι είχα πάντα και τα πρόβατα σαράντα» που λέει και ο λαός μας. Πάει τα κουκούλωσαν και οι σημερινοί διοικούντες.
Διαλύθηκε δυστυχώς και ο αθλητικός Σύλλογος Ραψάνης και έσβησε και αυτός ο τοπικός φορέας. Πού είναι όλοι εκείνοι που το παίζανε μεγαλοπαράγοντες και στυλοβάτες του αθλητισμού στη Ραψάνη, να τον στηρίξουν; Χάνονται ένα- ένα όλα από τη Ραψάνη. Μια διαδικασία υποβάθμισης που ξεκίνησε από τη προηγούμενη δημοτική αρχή και που φαίνεται ότι συνεχίζεται αμείωτη.
Εγκαταλείφθηκε επίσης και η τράπεζα αίματος μια τόσο σημαντική προσπάθεια.
Ακόμη και την καθαριότητα των δημοσίων χώρων που τόσο απαραίτητη είναι για τη δημόσια υγεία και για τουριστικούς λόγους και αυτή την χάσαμε εφέτος. Όπως χάσαμε νωρίτερα το νερό και μας το πήραν τα παράλια μέσα από τα χέρια μας, όπως χάσαμε και τη λειτουργία του Δημοτικού σχολείου και άλλα πολλά.
Είναι αλήθεια πάντως πως εφέτος ο Δήμος Τεμπών διόρθωσε αρκετούς χωματόδρομους στα γύρω χωριά, εκτός όμως από τους δρόμους της Ραψάνης.
Πιθανότατα γι’ αυτό να ευθύνονται οι Νικολάκηδες του τοπικού μας συμβουλίου ( Ν. Γαγάρας και Ν. Κλαδίσιος) που δεν διεκδικούν αρκετά για να προωθήσουν την αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων.
Ας καταλάβουν όμως οι τοπικοί μας άρχοντες πως δεν βρίσκονται στη θέση αυτή μόνο για να χειροκροτούν και να χειροκροτούνται. Πρέπει πρώτα απ’ όλα να εργάζονται και να απαιτούν για τη Ραψάνη.
Μοναδικό ελπιδοφόρο γεγονός των τελευταίων μηνών η ανάδειξη της κυρίας Ελισάβετ Κουρτάρα- Τζιτζάνη στο αξίωμα της προέδρου του συλλόγου γυναικών Ραψάνης, που πιστεύουμε ότι θα σηματοδοτήσει μια νέα εποχή δράσης για αυτόν τον ιστορικό σύλλογο. Αφού εκμεταλλευτεί βέβαια την τεράστια εμπειρία των προκατόχων της και προσελκύσει νέους ανθρώπους με όρεξη και νέες ιδέες για ανάπτυξη του συλλόγου και για προσφορά στον πολιτισμό της Ραψάνης.
