Όσοι συμμετείχαμε έστω και για λίγο στο Κίνημα της Πλατείας Συντάγματος τους περασμένους μήνες Μάη – Ιούνη αποκτήσαμε μια αξέχαστη εμπειρία.
Ζήσαμε μια πλατεία (Συντάγματος) διαφορετική. Μια πλατεία στα χέρια του λαού (με καλοδεχούμενο σ’ αυτήν κάθε πολίτη του κόσμου: μετανάστη, τουρίστα, «αλληλέγγυο» απ’ το εξωτερικό). Εργαζόμενοι, νέοι, όλος ο λαός αγανακτισμένος και ενωμένος απέναντι απ’ τους «εθνοπατέρες» της Βουλής και τη σιδερόφραχτη εξουσία.
Διαθέτει τη δική του «Κάτω» (στην πλατεία) και «Άνω» (μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη) Βουλή, όπως αποκλήθηκαν.
Πολίτες (κάποιες μέρες και εκατοντάδες χιλιάδες) κάθε ηλικίας και κάθε κοινωνικής τάξης (εκτός φυσικά απ’ την οικονομική ολιγαρχία) διαμαρτύρονται, συνθηματολογούν, συζητούν, χαίρονται και ενθουσιάζονται, προτείνουν λύσεις και διεξόδους για όλους μας και τη χώρα μας.
Η αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων, τα χαμόγελα και η αισιοδοξία στα φωτεινά πρόσωπά τους δεν αφήνουν ασυγκίνητο κανένα. Όλοι έχουμε την αίσθηση ότι επιτέλους βγήκαμε απ’ το καβούκι μας και πως κάτι καινούργιο, κάτι διαφορετικό αρχίζει.
Οι καθημερινές λαϊκές συνελεύσεις της πλατείας Συντάγματος έφεραν στο μυαλό πολλών την Εκκλησία του Δήμου στην Αρχαία Αθήνα, ενώ άλλοι θυμήθηκαν τα χρόνια του ΕΑΜ και της Εθνικής Αντίστασης.
Το πολιτικό νόημα του Κινήματος των πλατειών, που συγκλόνισε τη χώρα μας για 40 περίπου μέρες, είναι ξεκάθαρο: Ο λαός στο προσκήνιο!
Η κυβέρνηση και το σάπιο πολιτικό σύστημα της χώρας τρέμουν. Ο φόβος πέρασε πλέον στο δικό τους στρατόπεδο. Η λαϊκή επανάσταση είναι μπροστά μας!
Αξίζει να καταγράψουμε τα βασικότερα απ’ τα συνθήματα της πλατείας Συντάγματος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το σύνθημα που δέσποζε ήταν: «Η χούντα δεν τελείωσε το ’73. Εμείς θα την κηδέψουμε σε τούτη την πλατεία». Και στ’ αριστερά του: «ΨΩΜΙ – ΠΑΙΔΕΙΑ – ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», δείχνοντας έτσι, ότι, μετά από 37 χρόνια μεταπολίτευσης, μας βασανίζουν πάλι τα ίδια προβλήματα που απαιτούν πια την οριστική λύση τους. Αίτημα η νέα μεταπολίτευση, η μεταπολίτευση του λαού. Ο ίδιος ο λαός να πάρει τις τύχες στα χέρια του.
Την ωρίμανση της διαδικασίας για τούτο εκφράζει το σύνθημα: «Απάθεια, συνενοχή, υποταγή, ντροπή, αναζήτηση, αγανάκτηση, συλλογικότητα, αλληλεγγύη, αγώνας, σύνταγμα, επόμενος σταθμός: Ανατροπή», με την υπογραφή «1-1-4!»
Υπάρχουν πολλά συνθήματα κατά της βάρβαρης αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης – τρόικας: «Ουστ! Πάρτε το Μνημόνιο και φύγετε από δω. Ουστ!», «Τα μνημόνιά σας μνημόσυνα για τον λαό», «Δεν πληρώνουμε ούτε δεκάρα στους ληστές τοκογλύφους», «Δεν πληρώνουμε το δικό τους χρέος! Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις», «Δεν χρωστάμε – δεν πουλάμε – δεν πληρώνουμε», «ΜΠΑΤΣΟΚ! αέρα, αέρα, να φύγει η χολέρα!», «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη».
Στην κυριολεξία κατακλύζουν την πλατεία Συντάγματος και τους πέριξ χώρους τα συνθήματα κατά των «300» της Βουλής, που δείχνει πως πρόκειται για συνολική αμφισβήτηση και πλήρη απαξίωση του πολιτικού συστήματος της χώρας, αφού μετατράπηκε σε «δημοκρατία των λίγων» και ληστοκρατία σε βάρος του λαού.
Λαϊκές συνελεύσεις και των Τρικαλινών σε κάθε συνοικία, σε κάθε χωριό, σε κάθε χώρο δουλειάς. Ας χαιρετίσουμε το Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας που άρχισε να σκάζει μύτη και ν’ απλώνεται σ’ όλο τον Νομό μας!
Χρήστος Σταμόπουλος
