Η κυβέρνηση, υπήκουσα στις δεσμεύσεις που έχει αναλάβει έναντι των δανειστών της χώρας, προχωρεί ταχέως, μεσούντος του θέρους (όταν άπαντες βρίσκονται σε διακοπές – ευτυχώς, χωρίς τα περιβόητα «διακοποδάνεια») στην ψήφιση νόμων, τους οποίους θα τους βρούμε μπροστά μας από το Σεπτέμβριο (όταν ούτε και οι μύγες δεν θα είναι παχιές...) όταν, εκτός των άλλων, θα αρχίσουμε να βιώνουμε τις συνέπειες του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, ενώ θεωρείται βέβαιο πως θα υπάρξουν νέα βάρβαρα μέτρα περιστολής εισοδημάτων και δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Πρέπει ο Αύγουστος και ο Σεπτέμβριος να είναι υποδειγματικοί μήνες για την Ελλάδα, καθώς είμαστε υποχρεωμένοι να φέρουμε σε πέρας τις υποχρεώσεις που έχουμε αναλάβει (έναντι των δανειστών μας) και όλα αυτά να τα πράξουμε με ταχύτητα, δήλωσε ο υπουργός των Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος, τις τελευταίες μέρες, είχε ενημερωτικές συναντήσεις με την Αλέκα Παπαρήγα και τον Γιώργο Καρατζαφέρη (ο οποίος μάλιστα ζήτησε από την κυβέρνηση σοβαρότητα και «στιβαρότητα»).
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Σημαίνουν αποφάσεις – σοκ για τους εργαζομένους, αποφάσεις οι οποίες, σύμφωνα με την κυβερνητική λογική της νεοφιλελεύθερης συνταγής την οποία ακολουθεί, ως εντολοδόχος των δανειστών της χώρας, συνιστούν τη «θεραπεία» για την κρίση χρέους της Ελλάδος, «θεραπεία», όμως, η οποία, με τη σειρά της σημαίνει πως οι εργαζόμενοι θα είναι εκείνοι, οι οποίοι θα σηκώσουν, για άλλη μια φορά, το κάρο με τα βάρη και όχι φυσικά οι Τράπεζες, ούτε και όσοι έσπευσαν τα τελευταία δύο χρόνια (και όχι μόνον) να αποσύρουν τα χρήματά τους από τα Τραπεζικά ιδρύματα.
Και τα χρήματα αυτά βρίσκονται στην Ελβετία, το Λουξεμβούργο, τη Γερμανία, την Κύπρο, αλλά και σε θυρίδες των τραπεζών, κήπους μονοκατοικιών, πατάρια διαμερισμάτων, ψευδοροφές, κάτω από τα πλακάκια της κουζίνας και σε σεντούκια (όπως λέει κι ο αρχηγός του ΛΑΟΣ).
Περισσότερα από 50 δισ. ευρώ βγήκαν από τις Τράπεζες από τις αρχές του 2010, όταν άρχισαν οι φήμες για χρεοκοπία της χώρας, η δε κυβέρνηση ετοιμάζει μεν νέο φορολογικό σύστημα (υποτίθεται με «κοινωνική ευαισθησία») αλλά, ως ικέτης, αναλίσκεται σε παρακλήσεις προς τους έχοντες, δηλαδή και προς αυτούς οι οποίοι ουδέν έχουν επενδύσει εν Ελλάδι, αλλά πήγαν τα χρήματά τους στο εξωτερικό (ή και σε off shore εταιρίες) να τα φέρουν - για να ...ελεήσουν τον αόμματο!!!
Με το νέο φορολογικό σύστημα, όμως, επιδιώκεται να κλείσουν οι τρύπες στα έσοδα, τα οποία παρουσιάζουν δραματική υστέρηση, τρύπες οι οποίες φέρνουν προ των πυλών νέα μέτρα: και αυτή τη φορά στο πεδίο των δαπανών, με νέο μαχαίρι σε μισθούς και κοινωνικές δαπάνες και σε αριθμό εργαζομένων στο Δημόσιο. Η λήψη των μέτρων θα κριθεί έως τα τέλη του μηνός, όταν, σύμφωνα με τον προγραμματισμό, θα αφιχθεί εκ νέου η Τρόικα στην Αθήνα, για την έγκριση ή μη της επόμενης, της 6ης δόσεως, του Σεπτεμβρίου.
Πάντως, ο κυβερνητικός προπαγανδιστικός μηχανισμός διοχετεύει την πληροφορία ότι θα υπάρξει κυνήγι των μεγάλων φοροφυγάδων, οι δε εισηγήσεις προς το Υπουργείο των Οικονομικών κάνουν λόγο για άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών μεγάλων οφειλετών του Δημοσίου, παρακράτηση εσόδων από μισθούς, ενοίκια και άλλες πηγές, ενώ λένε ότι πρέπει να γίνει άμεσα (για λόγους παραδειγματισμού...) δήμευση περιουσίας και φυλάκιση ηχηρών ονομάτων που φοροδιαφεύγουν.
Προσώρας, όμως, αυτά είναι λόγια.
Και η κοινωνία δεν πιστεύει ότι τα λόγια θα γίνουν πράξη (ουδέποτε έγινε αυτό) καθώς μάλιστα ουδέν έγινε για την πάταξη των μεγάλων φοροφυγάδων τα προηγούμενα χρόνια, όπως ουδέν έγινε εναντίον όλων όσοι καταλήστεψαν τη δημόσια περιουσία και συνεχώς βρίσκονται στο απυρόβλητο, είτε είναι πολιτικοί, είτε όχι.
Κι επειδή η κυβέρνηση γνωρίζει πως τα πράγματα για την κοινωνία θα γίνουν χειρότερα, ενισχύει, παράλληλα, το οπλοστάσιο για την καταστολή των λαϊκών κινητοποιήσεων.
Στο φύλλο της «Ε» της 25ης Ιουλίου, αποδεικνύαμε ότι «ο κυβερνητικός αυταρχισμός κλιμακώνεται και πιθανώς θα επιταθεί, αυτό δε ίσως να καταστεί εμφανέστερο, όταν μετά την (υποτιθέμενη) θερινή ραστώνη, θα έχουμε ενώπιόν μας ένα νέο Μνημόνιο, τις αντιδράσεις για τον νόμο για τα ΑΕΙ, νέες στρατιές ανέργων, νέα λουκέτα, κλιμάκωση της φτώχειας και πιθανώς νέα βάρβαρα μέτρα σε βάρος της κοινωνίας».
Έτσι, προ ημερών ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη (και πρώην πρόεδρος της ΕΦΕΕ- αυτό να μην το ξεχνάμε) Χρήστος Παπουτσής αποκάλυψε στη Βουλή ότι πλαστικές σφαίρες και αντλίες νερού είναι πολύ πιθανόν να χρησιμοποιηθούν, στο άμεσο μέλλον, για την αντιμετώπιση διαδηλωτών, εκτός από τα δακρυγόνα, τα οποία ως τώρα χρησιμοποιεί κατά κόρον η ΕΛΑΣ, ενώ άφησε για πρώτη φορά ανοικτό το ενδεχόμενο το οπλοστάσιο της Αστυνομίας να εξοπλιστεί με «όπλα» των οποίων η χρήση είχε αποκλειστεί.
Εξ άλλου, τόσο ο κ. Παπουτσής, όσο και ο υπουργός της Δικαιοσύνης Μιλτιάδης Παπαϊωάννου διατύπωσαν την άποψη ότι πρέπει να αλλάξει το θεσμικό πλαίσιο για την πραγματοποίηση διαδηλώσεων, προκειμένου, όπως είπαν, να διασφαλίζεται το δικαίωμα του λαού να διαμαρτύρεται δημόσια, αφετέρου δε «να μην μπορούν ολιγομελείς ομάδες διαδηλωτών να αποκλείουν το κέντρο μιας πόλης σε βάρος της δημόσιας ζωής».
Υπενθυμίζεται ότι συζήτηση για τη χρήση των πλαστικών σφαιρών είχε ανοίξει για πρώτη φορά το 2007, όταν και τότε οι επιτελείς της ΕΛΑΣ αναζητούσαν τρόπους να αντιμετωπίσουν τις βίαιες διαδηλώσεις και «άναψε» μετά τα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008.
Το θέμα είχε παγώσει, όπως είχε παγώσει και η συζήτηση για τη χρήση αντλιών νερού κατά των διαδηλωτών, αλλά φαίνεται πως τώρα το ζήτημα θα προχωρήσει...
Εκτός από αυτά, ο κ. Παπουτσής αποκάλυψε ότι το αρχηγείο της ΕΛΑΣ σχεδιάζει την τοποθέτηση καμερών σε περιπολικά και μοτοσικλέτες προκειμένου να βιντεοσκοπούνται οι αστυνομικές επεμβάσεις.
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Καταρχήν δείχνουν πως η κυβέρνηση φοβάται τις λαϊκές αντιδράσεις και την ενδεχόμενη ριζοσπαστικοποίηση των εργαζομένων και έτσι ετοιμάζεται να ενισχύσει περαιτέρω την κρατική βία και καταστολή.
Αλλά ας μην παραπονιόμαστε...
Η κυβέρνηση επειδή αντιλαμβάνεται πως έχουμε, ως κοινωνία, αρχίσει να αναζητούμε ...τα χάπια μας (!!!) ετοιμάζεται να αποποινικοποιήσει τη χρήση των ναρκωτικών για τους χρήστες.
Όσο κι αν η εν λόγω απόφαση είναι στη σωστή κατεύθυνση, ουδείς πείθεται πως η χρονική συγκυρία υλοποιήσεώς της είναι τόσο αθώα...
