Στο μεταξύ, το «κόλπο» με τη δημοψήφισμα προχωράει κανονικά. Διότι, τώρα που πέσανε και τα φράγκα από το νέο δάνειο - ή θα πέσουνε τέλος πάντων - δεν θέλει βέβαια η Κυβέρνηση να πάει σε εκλογές και να διακινδυνεύσει, σοβαρότατα να χάσει την εξουσία.
«Ανακουφίστηκαν» οι άνθρωποι. Και σε πολιτικό επίπεδο βεβαίως - βεβαίως. Άλλο τώρα που παρόμοια «ανακούφιση» δεν προβλέπεται και για τους πολίτες, που εξακολουθούν και θα εξακολουθούν να τους τσακίζουν τα μέτρα. Διότι διά αίματος θα πληρωθεί αυτό το δάνειο από τους συνήθεις «αιμοδότες»: τους μικρομεσαίους.
Και άλλο επίσης που η ελληνική οικονομία υποβαθμίστηκε άλλες τρεις μονάδες από έναν από τους γνωστούς οίκους και ουσιαστικά θεωρείται ότι βρισκόμαστε σε ένα ιδιότυπο καθεστώς πτώχευσης. Αυτά είναι... λεπτομέρειες.
Το «πώς» λοιπόν η Κυβέρνηση θα επιχειρήσει να γυρίσει το παιχνίδι, με στόχο να προσπαθήσει να αναστρέψει το γενικό κλίμα, όπως αυτό αποτυπώνεται και στις δημοσκοπήσεις, θα φανεί και σήμερα με την ενημερωτική ομιλία του πρωθυπουργού στη Βουλή.
Ενώ πέρα από τις «πιέσεις» που υπάρχουν για ταχείες μεταρρυθμίσεις, φαίνεται ότι ο Α. Παπανδρέου έχει θέσει ως «ορόσημο» και την Έκθεση Θεσσαλονίκης, προκειμένου να δώσει προς τα έξω το νέο... κυβερνητικό κλίμα.
Και ενώ συμβαίνουν αυτά και άλλα πολλά, ετοιμάζεται και το λεγόμενο «Plan B» προκειμένου («κούφια η ώρα που τ’ ακούει» θα λέει ο Γιώργος) να υπάρχει ένα περιθώριο ελιγμού και εξοικονόμησης χρόνου, αν τα πράγματα φθάσουν στο μη περαιτέρω και εξωθούνται προς τις πρόωρες κάλπες.
...Και ποιο είναι αυτό το «Plan B»; Μα το δημοψήφισμα, φυσικά. Εδώ και κανά - δυο μήνες, που για πρώτη φορά ο Γ. Παπανδρέου έχει κάνει «νύξη» περί «δημοψηφίσματος» ότι προετοίμαζε το έδαφος, προκειμένου να έχει εναλλακτική λύση αποφυγής των πρόωρων εκλογών, προς κατευνασμό της λαϊκής οργής. Και, προς... παρουσίαση νέων «εκβιαστικών διλημμάτων» στα οποία ο ατυχής λαός, νομίζοντας ότι εκτονώνεται διά της κάλπης, θα έπρεπε να απαντήσει, λαμβάνοντας μέρος στο «παιχνίδι».
Το σχέδιο λοιπόν, φαίνεται να προχωράει κανονικά και να επικυρώνεται προς τούτο, προκειμένου να μπορεί να τεθεί σε εφαρμογή.
Ο υπουργός Εσωτερικών, ο κ. Καστανίδης, ο οποίος καλείται να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά και στο συγκεκριμένο θέμα, έδωσε στη δημοσιότητα τις λεπτομέρειες υλοποίησης του πρώτου δημοψηφίσματος, το οποίο λένε, θα γίνει μέσα στο φθινόπωρο.
Και οι πολίτες θα κληθούν, λέει, να απαντήσουν με ένα «ναι» ή με ένα «όχι» σε ό,τι ερωτηθούν (ουδείς γνωρίζει τι θα είναι αυτό) όμως... Όμως, προσέξτε! Η ετυμηγορία τους δεν θα έχει δεσμευτικό χαρακτήρα για την Κυβέρνηση! Εξαίρεση θα αποτελεί μόνο το δημοψήφισμα για ψηφισμένο νομοσχέδιο το οποίο θα έχει δεσμευτικό χαρακτήρα, αρκεί η συμμετοχή των πολιτών να είναι 50% (που κι αυτό εν τέλει μη δεσμευτικό θα ’ναι, διότι απ’ ό,τι ξέρουμε από το παρελθόν η συμμετοχή στα δημοψηφίσματα δεν είναι ποτέ τόσο υψηλά).
Να σταθούμε όμως στη γενική περίπτωση, έτσι για να καταλάβουμε τη... φιλοσοφία της. Η οποία, δεν είναι δα και τόσο περίπλοκη. Έχει ως εξής: Οδηγούμε τους πολίτες στην κάλπη προς εκτόνωση και προκειμένου να αποφύγουμε τις πρόωρες τους βάζουμε κανά δύο - τρία διλημματικά ερωτήματα, για να τους μπερδέψουμε, και να τους «εκβιάσουμε» και ολίγον. Και, αν με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος μας συμφέρει, το υιοθετούμε και το κάνουμε σημαία. Αν πάλι δεν μας συμφέρει, το ρίχνουμε εις τον κάλαθο των αχρήστων, για να μην πέσουμε στην παγίδα που οι ίδιοι στήσαμε και αναγκαστούμε να στήσουμε κανονικές κάλπες».
Απλά πράγματα! Απλά και τόσο προφανή που είναι να αναρωτιέται κανείς, πόσο μα πόσο τελικά υποτιμάται η νοημοσύνη του Έλληνα ψηφοφόρου; Και πόσο μα πόσο αδιόρθωτοι παραμένουν οι πολιτικοί;
