Αν διακρινόταν για κάτι ο Ελληνας αυτό ήταν το φιλότιμο. Θεωρώ ότι δεν χάθηκε ούτε στις μέρες μας αλλά υποχώρησε δραματικά λόγω κυρίως του νεοπλουτισμού και της αυτάρκειας που ενίσχυσαν την αυταρέσκειά μας. Γίναμε ο εαυτούλης μας που τα έχει όλα και προσπαθεί να αφαιρέσει από τους άλλους ό,τι μπορεί αδιαφορώντας για την αδικία και τις συνέπειες.
Αυτό συνέβη σε μεγάλη κλίμακα σε ό,τι αφορά το δημόσιο χρήμα. Είτε ως διαχειριστές είτε ως φοροφυγάδες ή άλλως πως αφαίρεσαν από τα ταμεία το δημόσιο χρήμα και έφθασαν το Κράτος στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Αν τα χρήματα αυτά επενδυόταν στη Ελλάδα θα υπήρχε εργασία και ανάπτυξη της οικονομίας τεράστια και το αδίκημα της κλοπής θα γινόταν πολύ ελαφρύτερο για να μην πω ότι θα γινόταν αποδεκτό. Το μεγάλο έγκλημα διαπράχθηκε με την κατάθεση αυτών των κολοσσιαίων ποσών στις ξένες τράπεζες σ’ όλο τον κόσμο (Ελβετία, Κύπρος, Λιχτενστάιν, Μονακό, Ανδόρα κ.ά.) Το γερμανικό περιοδικό SPIEGEL σε δημοσίευμά του υπολογίζει τα ποσά αυτά στα 600 δισ. ευρώ. Αν υπήρχε λίγο φιλότιμο στους καταθέτες και επέστρεφαν στην πατρίδα ένα μόνο μέρος αυτών των χρημάτων, χωρίς καμία ζημία, θα σωζόταν η οικονομία και η χώρα από τη χρεοκοπία. Είμαι βέβαιος ότι όταν χρεοκοπήσει και καταστραφεί η χώρα θα νιώθουν τύψεις όπως ο Ιούδας και δεν θα μπορούν να χαρούν τα πλούτη τους και να κοιτάξουν στα μάτια τ’ αδέλφια τους, τους Ελληνες και τα παιδιά τους.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Θ. Πάγκαλος μετέβη στην Ελβετία προκειμένου να ερευνήσει τη νομιμότητα αυτών των καταθέσεων και να διαπραγματευτεί με την υπουργό Οικονομικών αυτής της χώρας Έβελιν Βίντμερ Σλούφ τον τρόπο φορολόγησής των. Η συμφωνία μεταξύ των αρμόδιων υπουργών των δύο χωρών είχε επιτευχθεί στο Νταβός από τον Ιανουάριο! Γιατί η κυβέρνηση δεν αναζήτησε έγκαιρα αυτά τα κεφάλαια και με συντονισμένες προσπάθειες να επιδιώξει τον επαναπατρισμό τους; Ένα πρώτο μέτρο θα ήταν η νομιμοποίηση αυτών των χρημάτων χωρίς συνέπειες.
Θεωρώ ότι η κυβέρνηση από της εκλογής της δεν φρόντισε το αυτονόητο που είναι η εθνική ομοψυχία, η έξαρση του πατριωτικού φρονήματος και του φιλότιμου των Ελλήνων ώστε όλοι μαζί να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση της πολύπλευρης κρίσης και κυρίως της οικονομικής που απειλεί τη χώρα με αφανισμό. Μετά από ενάμιση χρόνο παταγώδους αποτυχίας και υπό την αφόρητη πίεση των δανειστών μας επιχειρεί συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων. Όταν αποφάσιζαν την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ και υπέγραφαν το επαίσχυντο συμβόλαιο δανεισμού δεν ρώτησαν κανένα. Την επιλογή αυτή έκαναν αμέσως μετά την εκλογή τους, όπως έχει αποκαλυφθεί από επίσημα χείλη. Στο λαό έλεγαν εντελώς τα αντίθετα. Όμως αυτό που πέτυχαν ήταν να αγοράσουν πολιτικό χρόνο και να επιδεινώσουν την κατάσταση. Στο λαό υπόσχονται ότι θα επιτύχουν να βγάλουν τη χώρα από την κρίση. Αυτό επαγγελλόταν μετ’ επιτάσεως ο κ. πρωθυπουργός προκειμένου να εκβιάσει πρόωρες εκλογές το 2009. Ίδωμεν!
Με ενισχυμένη τη συναίνεση του λαού θα έπρεπε να προχωρήσουν αμέσως στη δραστική μείωση των δαπανών και αύξηση των εσόδων. Η μείωση των υψηλών αποδοχών έπρεπε να ξεκινήσει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τους βουλευτές, τους υπουργούς και όλους τους υψηλόμισθους του δημοσίου και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Έτσι θα έδινε η ίδια η κυβέρνηση το καλό παράδειγμα που αποτελεί προαπαιτούμενο για τις θυσίες που ζητούνται από τους απλούς εργαζόμενους και τους χαμηλοσυνταξιούχους. Να προβούν αμέσως στην επιβολή γενναίας έκτακτης εισφοράς στους έχοντες και κατέχοντες μεγάλη περιουσία σε πολυτελείς επαύλεις, μεγάλα πολυτελή διαμερίσματα μέσα και έξω από τη χώρα, πολυτελή κότερα, αυτοκίνητα κ.ά . Στην είσπραξη των οφειλών των φοροφυγάδων με την εκδίκαση όλων των εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων κατά απόλυτη προτεραιότητα. Στην είσπραξη των προστίμων για τα πάσης φύσεως αυθαίρετα κ.ά.
Η αναζήτηση λύσεων στο εξωτερικό με την ταυτόχρονη κατασυκοφάντηση των πολιτών ως πλιατσικολόγων, κοπριτών κ.ά. που έφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού όχι μόνο δεν βοήθησαν αλλά δυσχέραναν την ήδη επιβαρημένη κατάστασή μας. Όταν η χώρα κινδυνεύει το πρώτο που πρέπει να επιδιώξει ο άξιος ηγέτης είναι να ενώσει όλες τις δυνάμεις μέσα και έξω από τη χώρα να τους εμπνεύσει αξίες και ιδανικά για τα οποία αξίζει να παλέψουν με πίστη και αγωνιστικότητα και κατόπιν να αναζητήσει συμμάχους που μπορούν και θέλουν να βοηθήσουν. Πώς όμως να επικαλεστεί τον πατριωτισμό και το φιλότιμο των Ελλήνων όταν τόσα χρόνια έκαναν ό,τι μπορούσαν για να υποβαθμίσουν για να μην πω να εξαφανίσουν κάθε αξία και ιδανικό και να προβάλουν ό,τι αρνητικό και ψυχοφθόρο έχει ο καθένας μας; Αυτό που κατάφεραν είναι να κάνουν τους Έλληνες «δήθεν» πατριώτες, δημοκράτες, σοσιαλιστές, πολιτισμένους, αδικημένους. Αν δεν καταφέρουν να αφυπνίσουν και να ενισχύσουν κυρίως τον πατριωτισμό και το φιλότιμο των Ελλήνων δεν πρόκειται ν’ αλλάξει απολύτως τίποτα προς το καλύτερο.
