Από τον Μιλτιάδη Γ. Δεληχά
«Δεν συμφωνώ ούτε με μια λέξη από όσα λες,
αλλά θα υπερασπίζω σθεναρά το δικαίωμά σου
να λες ελεύθερα αυτά που πρεσβεύεις»
Βολταίρος
Αρνητική εντύπωση διεθνώς, δημιούργησε η είσοδος του ακροδεξιού κόμματος Χρυσή Αυγή στην ελληνική Βουλή με υψηλό μάλιστα ποσοστό.
Με δεδομένο ότι η δράση προκαλεί αντίδραση, το χειρότερο που έπραξαν, κόμματα και μέσα μαζικής ενημέρωσης, ήταν να διαφημίζουν τη Χρυσή Αυγή με το να την κατηγορούν διαρκώς χωρίς να την εμφανίζουν. Η ακροδεξιά που «δοξάστηκε» κρυπτόμενη και αφοριζόμενη, γελοιοποιήθηκε εμφανιζόμενη στην πρώτη κιόλας συνέντευξη Τύπου, όταν μέλη της απαιτούσαν από τους δημοσιογράφους κραυγάζοντας να εγερθούν, σε ένδειξη σεβασμού προς τον αρχηγό τους! Μια και μόνον τέτοια εικόνα προεκλογικά, θα ήταν αρκετή να μειώσει σημαντικά την επιρροή της. Ξορκίζοντας όμως το κακό, δεν μπορείς να εμποδίσεις την ψήφο σε μια μάλιστα περίοδο ιδιαίτερα ταραγμένη. Τα αντανακλαστικά της αντίδρασης και της διαμαρτυρίας, υπερίσχυσαν του φόβου που εκτοξεύονταν από όλες τις πολιτικές πτέρυγες. Οι φοβικές προειδοποιήσεις για το εκκολαπτόμενο «αυγό του φιδιού», λειτούργησαν αντίστροφα επιβεβαιώνοντας τη ρήση του Πλούταρχου ότι «είναι στη φύση των λαών να ανυψώνουν αυτούς που φοβούνται» (δεξιά κι αριστερά)...
Η ακροδεξιά ήρθε να υπηρετήσει κι αυτή πιστά το σύστημα που βασίζεται στον φόβο. Έτσι, ενισχύθηκε ως απειλή για την ευστάθεια της ήδη κλονισμένης δημοκρατίας μας. Οι αφορισμοί όμως, συνήθως αποτυγχάνουν ενώ πολλές φορές επιστρέφουν σε κείνους που τους εκπέμπουν. Ακόμα και η αδιαφορία μπορεί να φέρει λιγότερο χειρότερα εκλογικά (και όχι μόνον) αποτελέσματα ενώ η προβολή απομυθοποιεί, εκθέτει και τελικά ακυρώνει ακραίες θέσεις και συμπεριφορές.
Η ανεπάρκεια της κρατικής προστασίας στο κέντρο της πρωτεύουσας, έδωσε χώρο και ρόλο στους αυτόκλητους σεκιουριτάδες της Χρυσής Αυγής που έσπευσαν να παρέχουν συνοδεία σε ηλικιωμένους που φοβούνταν να βγουν από το σπίτι τους. Έτσι, αξιοποίησαν δεόντως το πρόβλημα εγκληματικότητας που εντάθηκε με τη λαθρομετανάστευση και την οικονομική κρίση, επενδύοντας στην κοινωνική αγανάκτηση.
Η ακροδεξιά, αν και έχει παράδοση στα ευρωπαϊκά κράτη - ακόμα και στη Ρωσία - στη χώρα μας, κοιτίδα της δημοκρατίας, ποτέ δεν λάμβανε υψηλά ποσοστά. Είμαι πεπεισμένος ότι το 99% όσων ψήφισαν Χρυσή Αυγή δεν είναι ούτε φασίστες ούτε ρατσιστές, αλλά ψήφισαν από άγνοια και αντίδραση χωρίς να ταυτίζονται με την ιδεολογία και την πρακτική των νεοναζί. Ηθικοί αυτουργοί αυτής της ψήφου, είναι όλοι όσοι οδήγησαν τη χώρα στην παρακμή, τη χρεοκοπία και την εξαθλίωση. Όλοι όσοι συνέβαλαν με τον τρόπο τους στην αποσταθεροποίηση και τον κατακερματισμό της κοινωνίας.
Στη δημοκρατία όμως δεν υπάρχουν αδιέξοδα. Κι εφόσον πιστεύουμε σ’ αυτή, οφείλουμε να στηρίζουμε το δικαίωμα του κάθε κόμματος που ψηφίζεται και εκπροσωπείται, να διατυπώνει τις απόψεις του όσο ενοχλητικές ή κατώτερες κι αν είναι. Ακόμα περισσότερο οφείλουμε να ανακόψουμε την άνοδο της ακροδεξιάς ακυρώνοντας τις θέσεις της με επιχειρήματα στο Κοινοβούλιο αλλά και στην καθημερινότητα. Παράλληλα, οφείλουμε να υπερασπιζόμαστε το δημοκρατικό της έκφρασης οποιουδήποτε πολιτικού σχηματισμού, ευθυγραμμιζόμενοι με τη ρήση του Βολταίρου που συνιστά την πεμπτουσία της δημοκρατίας. Διότι μια ανοικτή δημοκρατία δεν φοβάται ούτε κρύβει τις απόψεις κανενός. Και πάνω απ’ όλα οφείλει να προλαμβάνει παρά να θεραπεύει...
Ο Μιλτιάδης Γ. Δεληχάς είναι Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ.
