Του Μάξιμου Χαρακόπουλου
Το βάρος της ψήφου σε μέτρα επώδυνα είναι μεγάλο. Γίνεται ακόμα μεγαλύτερο γιατί κανείς δεν μπορεί να απαντήσει με σιγουριά ότι τα μέτρα αυτά θα σώσουν τη χώρα οριστικά και αμετάκλητα από τον κίνδυνο της χρεοκοπίας. Ότι οι θυσίες δεν θα πάνε χαμένες, αλλά θα πιάσουν τόπο. Όλοι αναμετριόμαστε με τη συνείδησή μας για το τι είναι σωστό να πράξουμε για την πατρίδα και τα παιδιά μας. Όσο δύσκολο ήταν το «όχι» στο 1ο Μνημόνιο άλλο τόσο δύσκολο είναι και το «ναι» στο 2ο Μνημόνιο.
Πώς όμως φτάσαμε ως εδώ; Και πώς είναι δυνατόν οι βουλευτές της ΝΔ που καταψήφισαν το 1ο Μνημόνιο να ψηφίζουν τώρα το 2ο;
Για το πώς φτάσαμε στο Μνημόνιο, όπως έχει δεσμευτεί ο Αντώνης Σαμαράς, θα υπάρξει εξεταστική επιτροπή από την επόμενη Βουλή και όχι από την παρούσα που βρίσκεται σε δυσαρμονία με την κοινωνία.
Το 1ο Μνημόνιο μπορούσαμε να το είχαμε αποφύγει, να το είχαμε διαπραγματευτεί καλύτερα και να λειτουργούσαμε πιο αποτελεσματικά, όπως ομολογούν πια και πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Σήμερα τα δεδομένα άλλαξαν. Η ανικανότητα και αναποτελεσματικότητα του κ. Παπανδρέου να εφαρμόζει τις δεσμεύσεις που αναλάμβανε εξέθεσε βαρύτατα τη χώρα. Έτσι, μετά το πυροτέχνημα του δημοψηφίσματος φτάσαμε στις άκρως προσβλητικές δηλώσεις Ευρωπαίων αξιωματούχων που θίγουν την περηφάνια και το φιλότιμο των Ελλήνων και απειλούν με εξοβελισμό μας από την ΕΕ.
Μπρος σε αυτό τον κίνδυνο, η ΝΔ συμμετείχε στο σχηματισμό της μεταβατικής κυβέρνησης. Μια κυβέρνηση με συγκεκριμένη εντολή, την ολοκλήρωση του PSI, την ψήφιση της δανειακής σύμβασης και τη διενέργεια εκλογών με διαδικασίες εξπρές.
Η διαπραγμάτευση για το νέο πρόγραμμα ήταν σκληρή και χάρη στην επιμονή του προέδρου της ΝΔ απεφεύχθησαν τα χειρότερα. Ο Αντώνης Σαμαράς απέδειξε ότι και στις πιο αντίξοες συνθήκες μπορεί κανείς να διαπραγματεύεται.
Το «όχι» θα ήταν μια εύκολη απάντηση, που διασφάλιζε ανέξοδα χειροκροτήματα. Αλλά η απόσταση από το «ωσσανά» στο «άρον-άρον σταύρωσον» είναι πολύ μικρή. Οι ίδιοι που σήμερα θα χειροκροτούσαν, πολύ γρήγορα, θα έριχναν τον λίθο του αναθέματος επί των ερειπίων που θα ακολουθούσαν.
Διότι, ας μη γελιόμαστε, σε μια χώρα ελλειμματική σε βασικά αγαθά, που δεν έχει τροφική και ενεργειακή αυτάρκεια, το «όχι» θα ισοδυναμούσε, χωρίς αμφιβολία, με εθνική ευθανασία! Είμαστε, λοιπόν, έτοιμοι για δελτίο στο κρέας, για ωράριο στο φυσικό αέριο, για ελλείψεις σε φάρμακα, για ουρές στα βενζινάδικα;
Δυστυχώς, πολλές φορές στον δημόσιο διάλογο, οι νηφάλιες προσεγγίσεις επισκιάζονται από τις κραυγές των θορυβούντων είτε από απελπισία, είτε από αφέλεια, είτε διότι εκπροσωπούν συμφέροντα που επενδύουν στην χρεοκοπία της Ελλάδος για να συμμετέχουν αύριο στη λεηλασία της χώρας με τα χρήματα που έχουν βγάλει στο εξωτερικό. Το τέρας του λαϊκισμού που έχει θεριεύσει και η σύγχυση των πολιτών εξυπηρετεί τους στόχους τους.
Σήμερα που όλα γύρω μας δείχνουν να καταρρέουν, χρέος μας είναι να κρατήσουμε την Ελλάδα στα πόδια της. Πάση θυσία να παραμείνει στην ευρωπαϊκή οικογένεια. Άλλωστε, αργά ή γρήγορα θα ξαναγίνει συνολικότερη συζήτηση για το πρόβλημα της ευρωπαϊκής οικονομίας, καθώς η κρίση έχει χτυπήσει κι άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου και όχι μόνο. Το στοίχημα είναι η Ελλάδα να είναι όρθια και παρούσα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά να πετύχει ένα καλύτερο μέλλον.
Ο κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι γραμματέας Πολιτικού Σχεδιασμού της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Λαρίσης.
