Από τον Ζήση Δ. Παπαδημητρίου
Η χώρα μας βρίσκεται στα πρόθυρα της οικονομικής και κοινωνικής καταστροφής. Ακόμη κι αν ευοδωθούν οι διαπραγματεύσεις με την Τρόικα, το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας, τουλάχιστον για τις επόμενες δύο έως τρεις δεκαετίες, δεν πρόκειται να λυθεί, εφόσον, βέβαια, δεν θα υπάρξει νωρίτερα πλήρης κατάρρευση του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος, το οποίο, κλυδωνίζεται εκ βάθρων, όσο κι αν οι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού θέλουν να πιστεύουν πως η κρίση αποτελεί συγκυριακό σύμπτωμα και όχι δομική αδυναμία του καπιταλιστικού συστήματος.
Η διαπίστωση, ωστόσο, ότι η οικονομική κρίση αφορά στο σύνολο του καπιταλιστικού κόσμου, δεν μπορεί να αποτελέσει συγχωροχάρτι για την ανικανότητα του ελληνικού πολιτικού συστήματος, το οποίο αδυνατεί να ελέγξει την κατάσταση, συρόμενο κυριολεκτικά πίσω από τις εξελίξεις. Τα προεκλογικά «έπεα πτερόεντα» του αρχηγού του ΠΑΣΟΚ Γιώργου Παπανδρέου, ότι «λεφτά υπάρχουν», διασκέδασαν, τουλάχιστον προσωρινά, τους ενδόμυχους φόβους των Ελλήνων πολιτών, με την αποκάλυψη της αλήθειας ενέτειναν την απαξίωση του πολιτικού συστήματος στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Σε ό,τι αφορά στα δημόσια οικονομικά της χώρας, ήξερε ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας Κ. Καραμανλής σε ποια κατάσταση βρίσκονται, όταν στην ομιλία του, στην Έκθεση της Θεσσαλονίκης, αναφέρθηκε στην ανάγκη εφαρμογής προγραμμάτων λιτότητας, χωρίς ωστόσο να εξηγήσει στον ελληνικό λαό, πώς φτάσαμε στην κατάσταση αυτή. Με την άνοδο στην εξουσία του ΠΑΣΟΚ, η τραγική οικονομική κατάσταση της χώρας αποκαλύφθηκε σε όλο της το μεγαλείο. Ακόμη και ο πιο αδαής θα αναρωτηθεί, πώς είναι δυνατόν, λεφτά να υπάρχουν, αλλά η κυβέρνηση να διαπραγματεύεται, πίσω από τις πλάτες του ελληνικού λαού, την προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, γνωστό παγκοσμίως για τις ληστρικές του πρακτικές, σε βάρος των υπερχρεωμένων χωρών.
Αντί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να επισημάνει στα όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το συστημικό χαρακτήρα της οικονομικής κρίσης και να επιμείνει στην όσο το δυνατόν πιο γρήγορη και αποτελεσματική αντιμετώπιση του ελληνικού προβλήματος, χάθηκε πολύτιμος χρόνος, ενώ η κρίση συνέχιζε να βαθαίνει, καθώς οι «εταίροι» μας, με επικεφαλής τη Γερμανία, κωλυσιεργούσαν συστηματικά, πουλώντας «φύκια για μεταξωτές κορδέλες» στους λαούς τους, πως δήθεν για την κρίση της ελληνικής οικονομίας ευθύνεται αποκλειστικά και μόνον η αμετροέπεια, η τεμπελιά και η σπατάλη των Ελλήνων. Και οι λαοί τους, εθισμένοι στη χειραγώγηση, με εξαιρέσεις πάντα, αντέδρασαν, απαξιώνοντας συλλήβδην τον ελληνικό λαό. Ξέχασαν, μήπως, οι Γερμανοί ότι στην ήττα του ναζισμού στη χώρα τους συνέβαλαν μεταξύ άλλων και τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα του αγωνιζόμενου ελληνικού λαού; Αποτελεί ύβρη η στάση τη γερμανικής κυβέρνησης, προτείνοντας την αποστολή γερμανού «επιτρόπου» ένα είδος «γκαουλάιτερ», προκειμένου να ελέγχει, στο όνομα της Ε.Ε. δήθεν, τον κρατικό προϋπολογισμό της χώρας.
Αν εμείς, ως λαός, δεν φροντίσουμε να ανατρέψουμε το διαφθαρμένο οικονομικό και πολιτικό σύστημα, ότι προτείνεται και έρχεται από τους «καλοθελητές» του εξωτερικού αποτελεί περαιτέρω εξάρτηση της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής της χώρας μας από ξένα κέντρα εξουσίας. Την ανικανότητα του πολιτικού μας συστήματος, να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τα προβλήματα της χώρας, εκμεταλλεύεται το γερμανικό κατεστημένο, προκειμένου να μετατρέψει τη χώρα μας σε γερμανικό προτεκτοράτο. Η ταπείνωση του λαού μας συνδέεται αναμφίβολα και με τη γεγονός ότι οι μεταπολεμικές ελληνικές κυβερνήσεις δεν τόλμησαν ή δεν θέλησαν να διεκδικήσουν σθεναρά τις γερμανικές αποζημιώσεις που, μαζί με το αναγκαστικό δάνειο, ανέρχονται στα 180 δις Ευρώ, ποσό που θα βοηθούσε τη χώρα μας να αποφύγει τον Καιάδα της δημοσιονομικής χρεοκοπίας. Η αδιαλλαξία της γερμανικής κυβέρνησης (ας μην ξεχνάμε πως στη Γερμανία υπάρχουν προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις που κατακεραυνώνουν με δηλώσεις τους την αμετροέπεια της Καγκελαρίου Μέρκελ) ενισχύεται και από τη στάση βορειο-ευρωπαϊκών χωρών, όπως η Ολλανδία, η Δανία, η Σουηδία κ.λπ. που θαυμάζουν τη γερμανική έπαρση, καθότι δέχθηκαν υποτακτικά στις χώρες τους τα ναζιστικά στρατεύματα, χωρίς να πέσει έστω και μια ντουφεκιά για την τιμή των όπλων !
Αξίζει να σημειωθεί ότι στις συζητήσεις στο εσωτερικό της χώρας για την αντιμετώπιση του ελλείμματος και του χρέους, πριν την προσφυγή στο ΔΝΤ και τη συγκρότηση της Τρόικα, ακούστηκε πως η Κίνα ήταν διατεθημένη να χορηγήσει στην Ελλάδα δάνειο για την αντιμετώπιση της κρίσης, η κυβέρνηση δεν ασχολήθηκε καν με την υπόθεση, υπακούοντας στη λογική των Ευρωπαίων «εταίρων» μας, πως οι Κινέζοι θέλουν να χρησιμοποιήσουν την Ελλάδα ως εφαλτήριο για την κατάκτηση της ευρωπαϊκής αγοράς, γνωστού όντος ότι ο κινεζικός κολοσσός COSCO βρισκόταν ήδη στην Ελλάδα. Ακόμη, γνωρίζουν πολύ καλά οι «εταίροι» μας, πως η κατάρρευση της Ελλάδας θα αποτελέσει και την αρχή του τέλους της Ε.Ε. Αν συνεχίσουν να βαυκαλίζονται, ότι η Ε.Ε. θα βγει από την παγκόσμια οικονομική κρίση αλώβητη με επικεφαλής το δίπολο Γερμανίας-Γαλλίας, πλανώνται «πλάνην οικτράν».
Όποια κι αν είναι η στάση της Ε.Ε., εμείς, ο ελληνικός λαός, που, παρά τον κατά καιρούς οπορτουνισμό μας στο όνομα του ατομικού συμφέροντος, δεχθήκαμε και μάλιστα εθελοντικά να μας μεταχειρίζονται οι ασκούντες την εξουσία καθώς και οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες και τραπεζικοί της χώρας μας ως ανεγκέφαλα δίποδα, είναι πλέον καιρός να ενεργοποιήσουμε τις συνειδήσεις μας, να επαναφέρουμε στο προσκήνιο της καθημερινότητας την αλληλεγγύη και να δώσουμε μαζικά τη μάχη για τη σωτηρία της πατρίδας μας, μακριά από εθνικισμούς, υπακούοντας αποκλειστικά και μόνον στη λογική του δημόσιου συμφέροντος που είναι και συμφέρον του εργαζόμενου λαού.
