Του Φίλιππου Ζάχαρη (phil.zaharis@gmail.com)
Μέρα με τη μέρα και νέα μαντάτα για την Ελλάδα πυροδοτούν το ήδη επιβαρημένο οικονομικό περιβάλλον της χώρας, βάζοντας τους πολίτες σε νέες διαδικασίες και περιπέτειες αναφορικά με την επίβλεψη και την υπόδειξη κανόνων για το παρόν και το μέλλον, που προβλέπεται άκρως ενδιαφέρον από πλευράς επιτήρησης. Και λέω επιτήρησης γιατί τώρα τελευταία δεν ακούει κανείς και τίποτε άλλο πέραν των οδηγιών από τους εταίρους και την τρόικα, τίποτε περισσότερο ή λιγότερα από εντολές για το πώς πρέπει να κυβερνηθεί ο τόπος για να ανακάμψει οικονομικά και να αποφύγει τη χρεοκοπία.
Την ίδια στιγμή που οι φωνές για πτώχευση της χώρας ολοένα και πληθαίνουν, η στεντόρεια φωνή της Γερμανίδας καγκελαρίου, Άνγκελα Μέρκελ, πως η χώρα μας δεν θα αφεθεί εκτός ευρώ, λειτουργεί κατευναστικά και δεν προκαλεί εκ νέου ανησυχίες. Έχει φροντίσει βέβαια προηγουμένως η κ. Μέρκελ δια των υπουργών της κυβέρνησής της, να σπείρει τον πανικό στους Έλληνες πολίτες με άλλες δηλώσεις - εξόχως οδυνηρές - δηλώσεις που αναφέρουν καθαρά πως η Ελλάδα δεν θα αποφύγει τελικά τη χρεοκοπία, παρά τις επίμονες προσπάθειες περί του αντιθέτου.
Η αντιφατική συμπεριφορά των Γερμανών είναι στοχευμένη και οφείλεται κυρίως στην αποδυνάμωση της ιδίας δύναμης – όποια και αν είναι αυτή – προερχομένης από τα υπολείμματα των εθνικών προσπαθειών για ανάκαμψη, αλλά και την προσπάθεια επιβολής του νέου στάτους, είτε μέσω της τρόικας είτε του αναπόφευκτου, όπως μας είπαν, δανεισμού. Οι λεκτικές αυτές αντιφάσεις στοχεύουν στο να δημιουργήσουν κλίμα ανασφάλειας και αβεβαιότητας, με αποτέλεσμα κάθε φορά να διαφαίνεται στο τέλος ότι χωρίς τους εταίρους δεν υπάρχει μέλλον.
Στα πλαίσια αυτά περιλαμβάνεται και η δήλωση περί ορισμού Επιτρόπου για τα οικονομικά της Ελλάδας. Ίσως τελικά δεν έχουμε καταλάβει τι σημαίνει να μπαίνουμε κάτω από καθεστώς προστασίας της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. Στο υπογραφέν μνημόνιο μεταξύ της Ελλάδας - ΕΕ - ΔΝΤ, και συγκεκριμένα στο κεφάλαιο που αφορά τη δημοσιονομική πολιτική, το συνολικό ύψος των παρεμβάσεων που απαιτήθηκαν για την περίοδο 2012-2014 είναι 8% του ΑΕΠ, με την κυβέρνηση να σκοπεύει να εντάξει στο πρόγραμμα και πρόσθετες εναλλακτικές παρεμβάσεις για την διασφάλιση του απαιτούμενου ύψους προσαρμογής.
Οι παρεμβάσεις που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα περιγράφονται σε τομεακά σχέδια δράσης και καλύπτουν τις δημόσιες επιχειρήσεις, άλλους δημόσιους οργανισμούς, τη φορολογική μεταρρύθμιση, το μισθολόγιο του δημόσιου τομέα, την κοινωνική πολιτική, την υγεία κλπ. Το μνημόνιο προβλέπει επίσης και άλλες ενέργειες, συμπεριλαμβανομένου του εκτεταμένου σχεδίου αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας. Αυτό ακριβώς δεν γίνεται εδώ και τόσο καιρό; Και γιατί προκαλεί απορία που γίνεται λόγος για ορισμό επιτρόπου στα Οικονομικά; Τόσο άγνωστο φαίνεται αυτό στους συναδέλφους των τηλεοπτικών ΜΜΕ; Ήδη πριν λίγο καιρό είχε επισημανθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση, ότι ενώ το 2010 παρουσιάστηκε μεγάλη μείωση στο έλλειμμα γενικής κυβέρνησης σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Σύστημα Λογαριασμών ESA95, από 15 ½% σε περίπου 9% του ΑΕΠ, οι αδυναμίες στην είσπραξη εσόδων και στον έλεγχο των δαπανών διατηρήθηκαν.
Είχε ειπωθεί μάλιστα χαρακτηριστικά ότι για τη μείωση του ελλείμματος κάτω από το 3% μέχρι το 2014, θα πρέπει να εφαρμοστεί ο προϋπολογισμός του 2011 και να προσδιοριστούν τα υπόλοιπα μέτρα διαρθρωτικής προσαρμογής. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά; Ότι πολύ απλά για να τηρηθούν οι δεσμεύσεις, θα πρέπει να γίνουν θεαματικές παραχωρήσεις και να τηρηθεί το υποσχετικό εις το έπακρο. Από τότε πέρασε λίγος καιρός αλλά η τρόικα και οι Ευρωπαίοι δεν βλέπουν καλυτέρευση. Ρίχνουν λοιπόν στο τραπέζι το θέμα του Επιτρόπου. Και ωρύονται τα κανάλια πως αυτό αποτελεί επέμβαση στα εσωτερικά της χώρας, και νάσου οι οργίλες δηλώσεις κατά των Ευρωπαίων και δη των Γερμανών!
Και αναρωτιέμαι: μέχρι τώρα δεν είμαστε υπό επιτήρηση; Μήπως δεν αποφασίζει η τρόικα ποια μέτρα θα παρθούν, ποιοι στόχοι πρέπει να επιτευχθούν, πώς και με ποιο τρόπο θα δανειοδοτηθεί η Ελλάδα; Είναι άγνωστο στους κατά τα άλλα πλήρως ενημερωμένους αναλυτές ότι αν δεν επιτευχθούν οι στόχοι, οι εταίροι θα ζητήσουν ακόμη περισσότερα; Θα έλεγα πως το παιχνίδι των εντυπώσεων που παίζεται με τις έκτακτες συναντήσεις των πολιτικών αρχηγών με τον πρωθυπουργό και τις αλλεπάλληλες δηλώσεις περί ξένης επέμβασης στα οικονομικά μας, το μόνο που κάνουν είναι να εμπαίζουν ακόμη περισσότερο τον ελληνικό λαό, θέτοντας τάχα θέμα κυριαρχίας και αυτονομίας.
Kαι είναι πολύ χειρότερο να παριστάνουν τους οργισμένους από την πρόταση για επιβολή Επιτρόπου στα οικονομικά της χώρας, τη στιγμή που όλοι τους έχουν προ πολλού συνυπογράψει τη δανειακή σύμβαση και συγκεκριμένα το μνημόνιο, που αξιώνει τα πάντα σε περίπτωση μη επιτυχούς εφαρμογής του. Ας μην παριστάνουν λοιπόν τους θιγμένους, αυτοί και το τηλεοπτικό συρφετό. Καλύτερα θα ήταν να ομολογούσαν εξαρχής με τι όρους συνδιαλέγονται, και κάτω από ποιες προϋποθέσεις δανείζονται για δεκαετίες, υποθηκεύοντας το μέλλον των επόμενων γενεών. Αρκεί λοιπόν η κοροϊδία.
Φθάνει και περισσεύει ο θίασος των προσβεβλημένων ελληνολατρών. Αυτοί που πρώτοι απ΄ όλους παρέδωσαν τη χώρα σε ακραία επιτήρηση, με αντάλλαγμα την υποτιθέμενη αποσόβηση της χρεοκοπίας. Αυτοί που τώρα ανυπομονούν για το αύριο στα οικονομικά, όταν πριν από λίγο καιρό είτε υπέγραφαν αβλεπτί τους δανειακούς όρους, είτε κραύγαζαν ανάρθρως, αλλά στο τέλος επέλεγαν απρόσκοπτα την οδό του μη χείρον, βέλτιστον. Ας αφήσουν λοιπόν κατά μέρους τη λέξη επιτήρηση που τόσο τους θίγει, και ας προσπαθήσουν να αποκρύψουν τις ευθύνες τους για το τωρινό κατάντημα. Γιατί οι φύλακες έχουν γνώση.
