Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα
Ας δούμε μαζί φίλε αναγνώστη, βήμα – βήμα, πώς φθάσαμε στις δαγκάνες και στη μέγγενη της «Τρόικας» (ΔΝΤ – ΕΕ – ΕΚΤ). Τα αίτια αυτής της οικονομικής κατοχής, πάνε πολύ μακριά και αρχίζουν μετά το 1980 όταν όλες διαδοχικά οι Κυβερνήσεις στο όνομα της δήθεν ανάπτυξης μετέτρεψαν το Κράτος σε κακό επιχειρηματία.
Πρώτα – πρώτα: Βάλαμε από τα παράθυρα στο δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα κατά δεκάδες χιλιάδες ρουσφετολογικά και πελατειακά, όσους μας ψήφιζαν, αλλά και άλλους τόσους, που μας λάδωναν. Έτσι γεμίσαμε με υπαλλήλους, που πλεονάζουν και μάλιστα με παχυλές αμοιβές. Για παράδειγμα το σύνολο των ετησίων εσόδων του ΟΣΕ έφθαναν τα 110 εκατ. ευρώ και οι δαπάνες μισθοδοσίας προσωπικού πάνω από 200 εκατ. ευρώ. Έτσι τα χρέη του ΟΣΕ δεν άργησαν να φθάσουν τα 10 δισ. ευρώ, την απόσβεση των οποίων ανέλαβε φυσικά το Κράτος. Δηλαδή ο Έλληνας φορολογούμενος. Τέτοια φαινόμενα σπατάλης παρατηρήθηκαν και αλλού όπως, Αστικές Συγκοινωνίες – Ολυμπιακή Αεροπορία – Νοσοκομεία, Ιατροφαρμακευτική περίθαλψη κ.λπ.
Δεύτερο: Δεν φτιάξαμε ένα Κράτος λειτουργικό και δεν εφαρμόσαμε, ένα σύστημα αξιοκρατικής εξέλιξης των δημοσίων λειτουργών. Καθιερώσαμε με νομιμοφάνεια τις καταλήψεις των θέσεων των προϊσταμένων, Διευθυντών – Γενικών Δντών κ.λπ. με κομματικά και ψηφοθηρικά κριτήρια. Και κατορθώσαμε έτσι τίποτα σε αυτή τη χώρα, να μη γίνεται, χωρίς λάδωμα και το ανάλογο φακελάκι και γρηγορόσημο.
Τρίτο: Δεν δημιουργήσαμε τις κατάλληλες υποδομές, αν και εισέρρευσε στη χώρα μας, πακτωλός χρημάτων από την ΕΕ, για τη σωστή οικονομική ανάπτυξη της χώρας, όπως κατασκευή οδικού δικτύου, λιμανιών και αεροδρομίων. Σήμερα το έργο κατασκευής πέντε αυτοκινητόδρομων μήκους 1471 χλμ. και κόστος 8,2 δισ. ευρώ έχει παντελώς παγώσει από τον Ιούνιο του 2011.
Τέταρτο: Συγκεντρώσαμε όλη την οικονομική δραστηριότητα της χώρας, στο λεκανοπέδιο της Αττικής όπου, παράγεται το 65% του Ακαθαρίστου Εγχωρίου Προϊόντος (ΑΕΠ) της πατρίδας μας.
Πέμπτο: Ιδρύσαμε αλόγιστα στη χώρα μας, χωρίς καμία απολύτως μελέτη αλλά στην κυριολεξία στο πόδι, 22 Πανεπιστήμια και 16 ΤΕΙ από τα οποία περισσότερα, υπολειτουργούν και δεν είναι συνδεδεμένα με την παραγωγή και την ανάπτυξη της χώρας μας.
Έκτον: Δεν προχωρήσαμε στην κατάλληλα αναθεώρηση του Συντάγματος, με αποτέλεσμα να έχουμε ένα πρωθυπουργικό κεντρικό σύστημα διακυβέρνησης της χώρας, έναν πρωθυπουργό πανίσχυρο και παντοδύναμο, ο οποίος με μια μονοκονδυλιά, μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω και τανάπαλιν.
Έβδομο: Δεν κατορθώσαμε να περιορίσουμε αν όχι να πατάξουμε τη φοροδιαφυγή (22 δισ. ευρώ) και την φοροκλοπή (ΦΠΑ 5 δισ. ευρώ) το χρόνο. Μέρος αυτών ας πούμε τα μισά αν έμπαιναν στα Ταμεία του Κράτους (13,5 δισ. ευρώ) η Τρόικα δεν θα είχε χτυπήσει, ποτέ μα ποτέ, την πόρτα μας.
Όγδοο: Δεν εισαγάγαμε τη σύγχρονη τεχνολογία (Μηχανοργάνωση) στη δημόσια διοίκηση, με αποτέλεσμα ένεκα ταύτης, αυτή, να χωλαίνει και να καρκινοβατεί. Η γραφειοκρατία, η σπατάλη και διαφθορά να κυριαρχούν παντού, να είναι κύριο γνώρισμα της λειτουργίας του Κράτους, με ετήσιο κόστος τουλάχιστον 10 δισ. ευρώ.
Ένατο: Δεν αξιοποιήσαμε τους μεγάλους πυλώνες της οικονομίας της χώρας: όπως τον ήλιο, τη θάλασσα, τη ναυτιλία, τις αρχαιότητες, το φυσικό περιβάλλον, τον τουρισμό και τον πολιτισμό μας.
Δέκατο: Δεν απορροφήσαμε στο ποσοστό, που δικαιούμαστε τα κοινοτικά κονδύλια, αλλά και ούτε αξιοποιήσαμε σωστά και όπως έπρεπε, όσα πήραμε, από την Ε.Ε., τα οποία υπολογίζονται για όλα αυτά τα τριάντα χρόνια, καθαρά τουλάχιστον 100 δισ. ευρώ.
Ενδέκατο: Το Εθνικό σύστημα Υγείας (ΕΣΥ), πόρρω απέχει, από το να προσφέρει και να ικανοποιεί τις καθημερινές στοιχειώδεις ανάγκες του λαού μας. Και εδώ δυστυχώς είχε στηθεί για τα καλά ένα μεγάλο πάρτι και ένα ανεξέλεγκτο φαγοπότι, με κυρίαρχο παντού το φακελάκι και τη σπατάλη.
Δωδέκατο: Αντί της δήθεν δωρεάν δημόσιας Παιδείας, έχει παγιωθεί για τα καλά πλέον, η παραπαιδεία και έχει γεμίσει ο τόπος παντού ιδιωτικά φροντιστήρια.
Δέκατο τρίτο: Για σαράντα χρόνια παλεύουμε για την κατασκευή του αυτοκινητόδρομου Πατρών -Αθηνών -Θεσσαλονίκης -Ευζώνων (ΠΑΘΕ) μήκους 780 χλμ. κατάντησε της Άρτας το γεφύρι και δεν τα καταφέραμε ακόμα και έτσι η χώρα μας, λόγω προβλημάτων στη Κοιλάδα Τεμπών, να κόβεται συχνά στα δύο.
Δέκατο τέταρτο: Λόγω των ξέφρενων και εν πολλοίς αδικαιολόγητων εξοπλισμών, μας έχουν στοιχίσει ή μάλλον έχουμε σπαταλήσει τουλάχιστον 50 δισ. ευρώ περισσότερα, από τις πραγματικές μας αμυντικές ανάγκες μας, από το 1974 μέχρι σήμερα.
Δέκατο πέμπτο: Δημιουργήσαμε γρήγορα μια επίπλαστη ευημερία στον ελληνικό λαό, με δανεικά όχι όμως και αγύριστα, σπρώξαμε τον Έλληνα, να ανεβαίνει δύο – δύο και τρία – τρία τα σκαλιά της ανόδου του βιοτικού του επιπέδου, με αποτέλεσμα να πέσει και να τσακιστεί στη σκάλα και τώρα αλύπητα τον ξεδοντιάζουμε χωρίς αναισθητικό. Μάθαμε τον Έλληνα να φοράει Αρμάνι και τώρα του συνιστούμε κάπα βοσκού.
Δέκατο έκτο: Στη χώρα μας, επικρατεί απ’ άκρου εις άκρον και σε όλους τους τομείς πέρα για πέρα, μια απαράδεκτη ανομία, οι Νόμοι να μην εφαρμόζονται, περιφρονητικά να καταπατούνται και ο καθένας, να κάνει στην κυριολεξία ό,τι γουστάρει, χωρίς να δίνει λόγο σε κανέναν και πουθενά. Όλοι μας να αυτοπυροβολούμε τα πόδια μας και να κινδυνεύουμε να πεθάνουμε στο τέλος, από ακατάσχετη αιμορραγία, των κάτω άκρων μας.
Δέκατο έβδομο: Καταφέραμε έτσι το δημόσιο χρέος από 2 δισ. ευρώ, που ήταν το 1980 και ως ποσοστό του ΑΕΠ 29% να σκαρφαλώσει σήμερα στα 360 δισ. ευρώ και στο 160% του ΑΕΠ και να είμαστε η πλέον χρεοκοπημένη και καταχρεωμένη χώρα της ΕΕ.
Δέκατο όγδοο: Δεν έγινε ποτέ ούτε καν απόπειρα δραστικής μείωσης του αριθμού των βουλευτών, που ομολογουμένως οι 300 είναι πάρα πολλοί για τα μεγέθη της χώρας μας, 37.000 κάτοικοι ανά βουλευτή.
Παραθέσαμε συνοπτικά αυτές τις λίγες επισημάνσεις, οι οποίες μας οδήγησαν στη σημερινή κακοδαιμονία και σε αυτήν την κατάντια και μιζέρια και κύριος οίδε πότε θα εκλείψουν και αν κάποτε εκλείψουν αυτές ριζικά.
Πετύχαμε πράγματα και θαύματα, σε πολύ πιο δύσκολες εποχές και στιγμές, της μακραίωνης πορείας μας. Πιστεύω ότι και στη σημερινή μας περίπτωση, θα μπορέσουμε να τα καταφέρουμε, αν αναστηθεί το Ελληνικό φιλότιμο, η φιλοπατρία, να θέσουμε ως πρώτη προτεραιότητα το γενικό συμφέρον και ότι ο υπέρτατος νόμος είναι η σωτηρία της πατρίδας μας, παράγοντες κυρίαρχοι, των μεγάλων επιτυχιών, διαχρονικά σύσσωμου του Ελληνισμού.
