Του Μ.Ε. Λαγκουβάρδου
Έχοντας την ελπίδα μας στον Ιησού Χριστό πιστεύουμε πως αύριο όλα θα πάνε καλύτερα, πως αύριο θα περάσουμε από τις χειρότερες καταστάσεις στα αληθινά αγαθά.. Ο Ιησούς μας δίνει τη βεβαιότητα ότι ήρθε σε μας η βασιλεία του Θεού. Ότι η βασιλεία του Θεού δεν είναι φαγητά και ποτά, αλλά δικαιοσύνη και ειρήνη και χαρά που δίνει το Άγιο Πνεύμα σ΄ αυτόν που πιστεύει.
Η βασιλεία του Θεού ήρθε στον καθένα από μας. Ο Ιησούς είναι σημείον αντιλεγόμενον. Λίθος ον απεδοκίμασαν οι οικομούντες εγεννήθη εις κεφαλήν γωνίας. Ή θα αφήσουμε τις προσκολλήσεις μας και θα ακολουθήσουμε τον Ιησού τηρώντας τις Εντολές Του ή θα είμαστε εναντίον Του. Ο μη ων μετ΄ εμού κατ΄ εμού εστί, και ο μη συνάγων μετ΄ εμού σκορπίζει.
Ξέρω καλά και ο Κύριος μου δίνει τη βεβαιότητα, γράφει ο Απόστολος Παύλος στην επιστολή του στους Ρωμαίους, πως δεν υπάρχει τίποτε από μόνο του ακάθαρτο. Αν τώρα εσύ με το φαγητό σου γίνεσαι αιτία να στενοχωρηθεί κάποιος αδελφός σου δεν συμπεριφέρεσαι με αγάπη.
Το Ευαγγέλιο αλλάζει εντελώς τον προσανατολισμό μας από τα εξωτερικά πράγματα προς τον εσωτερικό άνθρωπο. Η βασιλεία του Θεού είναι μέσα σας. Ο λόγος του Θεού πριν ακόμα ακουστεί από το πάγχρυσο στόμα του Κυρίου διαπερνούσε την αρχαία εποχή με τους προφήτες και τους αρχαίους φιλοσόφους.
Οι αρχαίοι κυνικοί φιλόσοφοι θεωρούσαν ντροπή να εξαρτούν τη χαρά τους από τα πράγματα. Μια φορά ο Αντισθένης είδε ένα παλικαράκι που προσπαθούσε να φανεί πιο όμορφο σ΄ έναν γλύπτη:
-Αν μιλούσε ο χαλκός, για ποιο πράγμα θα περηφανευόταν, ρώτησε ο Αντισθένης.
-Για ομορφιά, απάντησε εκείνο.
-Δεν ντρέπεσαι, λοιπόν, είπε τότε ο Αντισθένης, να έχεις τις ίδιες χαρές μ΄ ένα άψυχο πράγμα;
Ο αρχαίος κυνικός φιλόσοφος Διογένης είπε σε κάποιον που μιλούσε για την ακρίβεια της ζωής στην Αθήνα: Το αν η ζωή στην Αθήνα είναι φθηνή ή ακριβή δεν εξαρτάται από τα πράγματα, αλλά από τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει κανείς τα πράγματα. Δεν είναι η πόλη πάμφθηνη ή πανάκριβη αλλά αν ζει κανείς κατά τον ένα τρόπο είναι πανάκριβη κι αν ζει κατά τον άλλο τρόπο είναι πάμφθηνη. Το ίδιο συμβαίνει και με τα πράγματα: Αν τα αντιμετωπίζει κανείς με τον ένα τρόπο θα φαίνονται βολικά και εύκολα, αν όμως τα αντιμετωπίζει με τον άλλο τρόπο θα φαίνονται δύσκολα. Έτσι αν σου δείξω δύο γέροντες, δύο φτωχούς, δύο εξόριστους, όπου ο ένας διόλου δεν θα δυσανασχετεί και θα διατηρεί την ηρεμία του, ενώ ο άλλος θα είναι εντελώς αναστατωμένος, είναι φανερό ότι δεν πρέπει να κατηγορεί κανείς ούτε τα γεράματα, ούτε τη φτώχεια, ούτε την εξορία αλλά κάτι άλλο.
(Οι Αρχαίοι Κυνικοί, Αποσπάσματα και μαρτυρίες, Επιμέλεια, Μετάφραση, Σχολιασμός, Ν.Μ. Σκουτερόπουλος, Εκδόσεις Γνώση)
