ΕΓΙΝΕ ο άνθρωπος, από τακτικός, νομοταγής φορολογούμενος πολίτης, ξαφνικά, χωρίς καν να το καταλάβει, οφειλέτης του δημοσίου! Το πάθημα του φίλου φορολογούμενου, θα μπορούσε να το βιώσει ο καθείς και γι αυτό και μόνο τον λόγο οφείλω να το γνωστοποιήσω, μήπως και γλιτώσει κόσμος...
ΠΗΓΕ λοιπόν ο Λαρισαίος να πληρώσει μία από τις δόσεις του φόρου εισοδήματός του, στην εφορία. Και ξαφνικά, έπεσε από τα σύννεφα όταν του είπαν ότι στον υπολογιστή τον έχουν καταγεγραμμένο ως οφειλέτη ενός (μικρού έστω) ποσού από «φόρο αλληλεγγύης» (του προηγούμενου χρόνου!), που δεν κατέβαλε ποτέ...
- Μα εγώ δεν χρωστάω τίποτε, πάντα πληρώνω τους φόρους μου στο ακέραιο και έγκαιρα, θα πει με απορία ο πολίτης.
- Στον υπολογιστή φέρεστε ότι δεν πληρώσατε αυτό το ποσό.
- Μα ποτέ δεν μου ήρθε κάποιο χαρτί, κάποια ειδοποίηση στο σπίτι για να πληρώσω..
- Μπορεί και να μην ήρθε όπως και σε πολλούς άλλους. Συμβαίνει αυτό, ξέρετε... μπορεί τα ταχυδρομεία, μπορεί να μην το στείλαμε εμείς...
ΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ, είχε ευτυχώς για τον φορολογούμενο, αίσιο τέλος. Δηλαδή όπως θα συνέβαινε πάντα σ΄αυτή τη χώρα, ο πολίτης θα τα... έσκαγε κανονικά (έτσι και έγινε) και το κράτος θα τα κατασπαταλούσε δίχως πρόγραμμα – γι’ αυτό δεν έφτασε εδώ που έφτασε σήμερα η χώρα;
Η ΙΣΤΟΡΙΟΥΛΑ με τον (τυχερό όμως) νομοταγή φίλο, δεν τελειώνει εδώ. Έχει και τη διδακτική της πλευρά. Λέω τυχερό τον άνθρωπο, γιατί εντελώς συμπτωματικά ανακάλυψε (αφού δεν τον ειδοποίησε κανείς) ότι έχει κάποιον ανεξόφλητο λογαριασμό. Θα μπορούσε να μην λάβει ούτε και τώρα ειδοποιητήριο για την εκκρεμότητά του με την εφορία και να ακολουθούσε η υπόθεσή του την (τυπική) υπηρεσιακή διαδικασία. Ενημέρωση δηλαδή της κεντρικής υπηρεσίας, καταγραφή στη λίστα των οφειλετών του δημοσίου σε ανάλογο φάκελο και γιατί όχι, (στην Ελλάδα τα πάντα μπορεί να συμβούν, όσο παράλογα κι αν δείχνουν), να φτάσει η οφειλή στην έκδοση κατασχετηρίου πράξεως στον ...ανυποψίαστο, πλην όμως, φοροφυγά! Να του κατάσχουν περιουσία δηλαδή και χωρίς ...ειδοποίηση!
Χρήστος Τσαντήλας
