Τον τελευταίο καιρό παρακολουθούμε άναυδοι τη διαμάχη που υπάρχει, σχετικά με τη σκληρή και άκαμπτη στάση και πολιτική του προέδρου του Ιράν Μαχμούτ Αχμαντινεζάντ, για το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας του.
Το σκληρό θεοκρατικό καθεστώς της Τεχεράνης υποστηρίζει υποκριτικά ότι, το πρόγραμμα εμπλουτισμού του Ουρανίου είναι αποκλειστικά και μόνο για ενεργειακούς και ειρηνικούς σκοπούς. Τη θέση αυτή της πολιτικής ηγεσίας του Ιράν, δεν την αποδέχονται οι Αμερικανοί, οι Ευρωπαίοι, οι Ισραηλινοί, αλλά και η πλειονότητα μετριοπαθών και συντηρητικών καθεστώτων του Μουσουλμανικού Αραβικού κόσμου.
Το Ιράν έχει υπογράψει και επικυρώσει τη συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων. Οι μυστικές υπηρεσίες στην Ουάσινγκτον, το Λονδίνο και τις Βρυξέλλες αιφνιδιάστηκαν με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και δεν γνώριζαν τίποτα ή γνώριζαν ελάχιστα γι΄ αυτό το πρόγραμμα. Η προσπάθειά τους ή την επικεντρωμένη, στις δραστηριότητες του Ιράκ και της Β. Κορέας, σχετικά με τα προγράμματα των όπλων μαζικής καταστροφής των χωρών αυτών (πυρηνικά, χημικά, βιολογικά όπλα).
Μετά τη διάλυση και κατάτμηση της πρώην ΕΣΣΔ, το Ιράν και τη συνδρομή της Ρωσίας, προχώρησε στο πρόγραμμα, για την κατασκευή πυρηνικής βόμβας με τη διαδικασία εμπλουτισμού του ουρανίου, στις πυρηνικές εγκαταστάσεις της Νατάζ, είχε επίσης το Ιράκ στενή συνεργασία με τον πατέρα της πακιστανικής ατομικής βόμβας καθηγητή Α. Χαν.
Εν προκειμένω κρίνω σκόπιμο να τονίσω ότι το σκληρό θεοκρατικό Σιιτικό καθεστώς της Τεχεράνης, είναι λίαν επικίνδυνο και αποσταθεροποιητικό για την ασφάλεια της ευρείας περιοχής της Μ.Ανατολής, της Υπερκαυκασίας και της Κεντρικής Ασίας.
Το καθεστώς αυτό έχει διαχρονική και σαφή εμπλοκή, στην υποστήριξη των βίαιων ομάδων Σιιτικής ιδεολογίας στο Ιράκ. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι το καθεστώς της Τεχεράνης υποστηρίζει άμεσα και εμφανώς τη διεθνή τρομοκρατία, σε πολλά φλέγοντα σημεία της υδρογείου. Από τη Μ. Ανατολή, το κέρας της Αφρικής, μέχρι τη Λατινική Αμερική (υποστηρίζει κυρίως ακραίες Σιιτικές ομάδες).
Είναι σε όλους γνωστό ότι, το καθεστώς του Ιράν χρησιμοποιεί ευρύτατα τους γνωστούς φρουρούς της επανάστασης και ειδικά την επίλεκτη ταξιαρχία Αλ. Κουντς, για τη διοργάνωση και πραγματοποίηση τρομοκρατικών ενεργειών σε γειτονικά κράτη (Ιράκ, Συρία, Αφγανιστάν, Λίβανο, Ιορδανία κ.λπ.).
Ο πρόεδρος του Ιράν Μαχμούτ Αχμαντινεζάντ, μετά τις εκλογές που έγιναν το 2005 υποστηρίζει με πάθος ότι δεν υπήρξε ολοκαύτωμα των Εβραίων.
Υποστηρίζει μάλιστα και διαδίδει παντού ότι «το κράτος του Ισραήλ πρέπει να εξαφανιστεί από προσώπου γης». Με ιδεολογία και έπαρση Ναζιστική θεωρεί τον εαυτό του εκπρόσωπο του Ιμάμη Αλή, ο οποίος επέστρεψε, πάλι στη γη και πρέπει να αποκαταστήσει την τάξη, στη Μ. Ανατολή εναντίον όλων των δυτικών και των άθεων Μουσουλμάνων.
Το Ιράν έχει στενή συνεργασία με κράτη τα οποία έχουν αντιδυτικό προσανατολισμό, όπως είναι το ακραίο καθεστώς της Β. Κορέας, η Κούβα, το καθεστώς του Ούγκο Τσάβες στη Βενεζουέλα κ.λπ. Ειδικά το Ιράν έχει στενή συνεργασία με τη Β. Κορέα και από το 1998 έχει επιτύχει τη συνεργασία, σε προγράμματα πυραυλικών συστημάτων και βαλλιστικών πυραύλων, καθώς και τη συνεργασία για την κατασκευή και την απόκτηση των απαγορευμένων όπλων μαζικής καταστροφής (πυρηνικά - χημικά - βιολογικά).
Στο οξύ και σοβαρό θέμα το παλαιστινιακό, η ηγεσία του Ιράν δεν αποδέχεται την προεδρία του ηγέτου των παλαιστινίων Μαχμούτ Αμπάς, ούτε την Αλ. Φατάχ, υποστηρίζει όμως ποικιλοτρόπως τη δράση της Σουνιτικής Χαμάς καθώς και την ακραία Ισλαμική Τζιχάντ.
Μεγάλη ανησυχία έχει προκαλέσει στη Δύση και στο Ισραήλ η παρουσία Ιρανικών θρησκευτικών στοιχείων στη σπαρασσόμενη από τον εμφύλιο Συρία, σε περιοχές του Ιράκ, το Σουδάν και την Ερυθραία στο ευαίσθητο Κέρας της Αφρικής. Επίσης το Ιράν έχει συνεργαστεί στο παρελθόν και συνεχίζει να συνεργάζεται με υψηλόβαθμα στελέχη της Αλ. Κάιντα (παρά τις ιδεολογικές διαφορές τους). Είναι γνωστό και αποδεκτό ότι, επιφανή στελέχη της Αλ Κάιντα μετά την απώλεια του Αφγανιστάν, κατέφυγαν στο γειτονικό Ιράν όπου βρήκαν άσυλο και υποστηρίζονται από το καθεστώς εμφανώς.
Μετά τα εκτεθέντα οι Αμερικανοί, η πλειονότητα των Ευρωπαίων συμμάχων τους και η ηγεσία του Ισραήλ ανησυχούν βαθύτατα, θεωρών ότι η διαφαινόμενη απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ιράν, θα δημιουργήσει ευρύτατη αποσταθεροποίηση σε μια μεγάλη περιοχή της γης, από τα μουσουλμανικά κράτη της Αραβικής Χερσονήσου, το Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Αίγυπτο, την Ιορδανία, τον Λίβανο, τα μουσουλμανικά κράτη της Β. Αφρικής, τα Εμιράτα του Κόλπου μέχρι το Κέρας της Αφρικής. Τα προαναφερθέντα κράτη έχουν ζητήσει τη στήριξή τους από τις ΗΠΑ και τη Δύση, για την απόκτηση και την εγκατάσταση δικών τους πυρηνικών αντιδραστήρων.
Οι Ευρωπαίοι και κυρίως η τρόικα (Αγγλία - Γαλλία - Γερμανία) από το 2002 προσπαθούν μέχρι το τέλος του 2005, να προσεγγίσουν το Ιράν για το θέμα του εμπλουτισμού του ουρανίου με διπλωματικές μεθόδους και επαφές των τριών της Ε.Ε. με την ειδική ομάδα των Ιρανών, μετριοπαθών (Λαριτζανί - Αγκά Ζαντέζ - Σαεντί), καθώς και με τον πλέον μετριοπαθή και συνεργάσιμο Ραχανί.
Η Ευρωπαϊκή τρόικα προσπαθούσε να πείσει τους Ιρακινούς να σταματήσουν τον εμπλουτισμό και την επεξεργασία του ουρανίου, προσφέροντας στην Τεχεράνη σημαντικά ανταλλάγματα, όπως αντιδραστήρα ελαφρού ύδατος, να ενταχθεί το Ιράν στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, καθώς και την διάθεση τεχνολογίας και ανταλλακτικών για τα αεροσκάφη της πολιτικής αεροπορίας με παράλληλη διεύρυνση των οικονομικών και ενεργειακών τους σχέσεων.
Το Ιράν αρνήθηκε επίμονα για να διακόψει το πυρηνικό του πρόγραμμα και αποφάσισε να προχωρήσει με τη μέθοδο της φυγοκέντρωσης στον εμπλουτισμό του ουρανίου, καθώς και την ενδυνάμωση και επέκταση του πυρηνικού του προγράμματος. Η Ε.Ε. και κυρίως η τρόικα, παρέπεμψε το θέμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Επιδιώχθηκε να επιτευχθεί και η σύγκλιση των θέσεων ΗΠΑ, Ε.Ε., Κίνας και Ρωσίας, προκειμένου να αναγκαστεί η Τεχεράνη να σταματήσει το πυρηνικό της πρόγραμμα.
Το Σ.Α./ΟΗΕ μετά από επίμονες διαπραγματεύσεις των 15 μελών του και κυρίως των 5 μόνιμων μελών του, εξέδωσε δύο αποφάσεις 1737 1747, με τις οποίες καλούσε το Ιράν να σταματήσει τις πυρηνικές δραστηριότητες και ν΄ ανοίξει σ΄ όλες τις πυρηνικές εγκαταστάσεις στους επιθεωρητές της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (ΔΥΑΕ). Παράλληλα επεβλήθησαν μία σειρά κυρώσεων κατά του Ιράν, σε εξοπλισμούς, τράπεζες, εταιρίες που εμπλέκονται στο πυρηνικό του πρόγραμμα.
Το Ιράν διά του προέδρου του Μαχμούτ Αχμαντινεζάντ δήλωσε προκλητικά «Εχει περάσει ήδη στη βιομηχανική παραγωγή και δεν γυρίζει πίσω το ποτάμι»..
ΤΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΙΡΑΝ
1ον Σύμφωνα με επίσημη έκθεση της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας (ΔΥΑΕ), το Ιράν από το 2003 (Επιθεωρήσεις Αράκ - Νατάζ) έχει ενεργήσει παράνομα σχετικά με τις πυρηνικές δραστηριότητες και δεν είναι σύμφωνο με τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συνθήκη, για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων του 1968, την οποία έχει αποδεχθεί με υπογραφή του και επικύρωση.
2ον Δεν έχει υπογράψει το επιπρόσθετο πρωτόκολλο που επιτρέπει στους επιθεωρητές της ΔΥΑΕ να προβούν σε ξαφνικό και μη ανακοινώσιμο έλεγχο των πυρηνικών ενεργειών της Τεχεράνης. Αν και επιτρέπει μερικούς ελέγχους πυρηνικών εγκαταστάσεων, δεν συνεργάζεται όμως απόλυτα με τη ΔΥΑΕ.
3ον Το 2005 το Ιράν άρχισε εκ νέου το πρόγραμμα μεταγρεψιμότητας του ουρανίου (σε όλες τις φάσεις), δηλώνει δε ό,τι είναι έτοιμο να κάνει εξαγωγή πυρηνικής τεχνολογίας σε άλλα ισλαμικά κράτη.
4ον Το Ιράν απέρριψε τη ρωσική πρόταση του Δεκεμβρίου 2005 να προχωρήσει η διαδικασία PEPROCESSING (αντιπροσώπευσης) των πυρηνικών υλικών σε ρωσικό έδαφος.
5ον Ηδη έχει ενεργοποιήσει 328 φυγοκεντριστές στη Νατάζ και είναι έτοιμο να προχωρήσει στους 1000 φυγοκεντριστές για τον εμπλουτισμό του ουρανίου.
6ον Απειλεί συνεχώς το ΣΑ/ΟΗΕ να μην το πιέζει, διότι θα αποχωρήσει από τη συνθήκη ΝΡΤ (Μη διάδοσης πυρηνικών).
7ο Το Μάρτιο του 2006 και τον Ιανουάριο 2007 το ΣΑ/ΟΗΕ απαίτησε και κάλεσε το Ιράν να σταματήσει τις παράνομες πυρηνικές δραστηριότητές του μέσα σε 30 ημέρες, κάτι το οποίον δεν έκανε.
8ον Μέσα στο 2007 απέρριψε και τα δύο ομόφωνα, ψηφίσματα του ΟΗΕ, που του επέβαλαν κυρώσεις και δηλώνει με θράσος και προκλητικά ότι είναι έτοιμο να προχωρήσει στο επίπεδο των 3.000 φυγοκεντριστρών.
ΤΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΠΥΡΗΝΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΡΑΝ
1ον Υπάρχουν πάρα πολλά κενά σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.
2ον Δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς θα διαθέτει ατομική βόμβα.
3ον Δεν γνωρίζουμε επακριβώς πόσο αξιόπιστα είναι τα συστήματα διοίκησης και ελέγχου των πυρηνικών.
4ον Δεν γνωρίζουμε επακριβώς τις πυρηνικές εγκαταστάσεις και τα κρυφά πυρηνικά εργαστήρια.
5ον Δεν γνωρίζουμε αν το Ιράν στοχεύει στην κατασκευή λίγων ή πολλών πυρηνικών όπλων και την ισχύ των όπλων αυτών.
6ον Δεν γνωρίζουμε αν ο στόχος του Ιράν είναι η αποτροπή ή η εξαφάνιση άλλων γειτονικών κρατών στη Μ. Ανατολή διά των πυρηνικών.
7ον Δεν γνωρίζουμε γιατί απορρίπτει την ιδέα της δημιουργίας μιας αποπυρυνικοποιημένης ζώνης στη Μ. Ανατολή ή μιας ζώνης χωρίς όπλα μαζικής καταστροφής (ΟΜΚ), όπως είναι τα πυρηνικά, χημικά και βιολογικά όπλα. Η ζώνη αυτή θα ξεκινήσει από το Μαρόκο και θα καταλήγει στο Αφγανιστάν.
8ον Δεν γνωρίζουμε αν το πυρηνικό Ιράν του μέλλοντος, θα ακολουθήσει το «μοντέλο» της Ινδίας και του Πακιστάν (είναι ήδη πυρηνικές δυνάμεις).
9ον Δεν γνωρίζουμε αν το ριζοσπαστικό Ιράν προωθήσει πυρηνική τεχνολογία σε άλλα κράτη κυρίως Ισλαμικά ή υπάρχοντα τρομοκρατικά δίκτυα, με τα οποία έχει συνεργαστεί στο παρελθόν και συνεχίζει να συνεργάζεται ακόμη εμφανώς και κυρίως αφανώς.
Κλείνοντας τις τοποθετήσεις μου σχετικά με το λίαν σοβαρό αυτό διεθνές πρόβλημα και τον κίνδυνο ν΄ αποκτήσει το Ιράν πυρηνικά όπλα, των οποίων η διάθεση και η εξάπλωσή των σε κράτη με ακραίες ιδεολογίες και καθεστώτα (Κούβα - Β. Κορέα - Βενεζουέλα κ.λπ.), με τα οποία το Ιράκ έχει σχέσεις και στενή συνεργασία σε όλους τους τομείς δράσεως (εξοπλιστικά προγράμματα, κατασκευή βαλλιστικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς κ.λπ.).
Ας ελπίσουμε και ας ευχηθούμε να πρυτανεύσει η σύνεση και η λογική σε όλους τους εμπλεκομένους, κράτη, ηγέτες κρατών, καθώς και κατασταλτικούς οργανισμούς και φορείς, προκειμένου να μην ανοίξει ποτέ αυτή η επικίνδυνη πύλη του φρενοκομείου των πυρηνικών, η οποία απειλεί πολύ σοβαρά την ειρήνη στην ευρεία περιοχή της Μ. Ανατολής και γιατί όχι σε όλη την υφήλιο.
Υ.Γ. Ο γράφων έχει υπηρετήσει επί 3 έτη ως υποδιοικητής και διοικητής πυρηνικής Μοίρας Πυροβολικού. Γνωρίζει πάρα πολύ καλά τι σημαίνουν τα πυρηνικά όπλα, τα δυσμενή αποτελέσματα και την καταστροφικότητά των.
Βενιζέλος Ηλίας
Ταξίαρχος ε.α.
Επίτιμος πρόεδρος Λ.ΕΚ. Λαρίσης
