Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης καί Τυρνάβου κ. Ἰγνατίου
Μαθαίνουμε ὅτι ἑτοιμάζεται νομοθετική δέσμη καί προτείνονται μέτρα γιά τίς κωδωνοκρουσίες. Φθάσαμε λοιπόν καί σ’αὐτό. Νά σιωπήσουν οἱ καμπάνες. Ἐνοχλοῦν τώρα οἱ καμπάνες. Κάπου ἀλλοῦ ἀπ’ τό 1917 ἕως πρίν λίγα χρόνια εἶχαν σιγήσει οἱ καμπάνες. Εἶχαν κατεβεῖ κάτω ἀπ’ τά κωδωνοστάσιά τους. Πήγαινες καί τίς ἔβλεπες ξεκρέμαστες στίς αὐλές τῶν Μοναστηριῶν καί τῶν Ἱερῶν Ναῶν. Καί νά, πού ἦλθε ἡ ὥρα πού ξανανέβηκαν στά ὑψηλά καμπαναριά τους καί ξαναχτυποῦν. Πηγαίνεις στίς μεγάλες πρωτεύουσες τοῦ κόσμου, καί βλέπεις ἔξω ἀπ’ τούς μεγάλους Καθεδρικούς Ναούς συγκεντρωμένα πλήθη τουριστῶν πού περιμένουν νά συμπληρωθῇ ἡ ὥρα γιά νά ἀκούσουν τίς καμπάνες τους. Καί σ’ ἐμᾶς, μελετοῦν τήν φίμωσι. Ἐνοχλεῖ ἡ καμπάνα. Δέν θἄχαμε ἀντίρρησι γιά μιά ἀπό μέρους τῶν Ἱερῶν Ναῶν ρύθμισι τῶν ὡρῶν τῶν κωδωνοκρουσιῶν καί τῆς ἐντάσεώς των, κατά περίπτωσι, ἀλλά πιστεύουμε ὅτι τό μήνυμα πού ἔρχεται εἶναι ὅτι ἐνοχλεῖ ἡ καμπάνα. Ἐνοχλεῖ ἡ φωνή τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ καμπάνα ἡ γλυκειά δημιουργεῖ τώρα ψυχολογικά προβλήματα στούς ἀνθρώπους καί νοιαζόμαστε τάχα γιά τήν ψυχολογική στήριξη τῶν πολιτῶν. Δέν τούς ἔχει καταρρακώσει ἡ ἔνδεια καί ἡ ἀνεργία, δέν παραμιλοῦν οἱ νέοι μας ὅταν ἀκοῦνε κάθε μέρα τά νέα μέτρα καί τίς ἀκρίβειες, ἀλλά ξεκουφαίνονται ἀπ’ τίς καμπάνες! Ὁ μουεζίνης στή Θράκη σέ πόσα ντεσιμπέλ θά ἐκπέμπῃ τίς προσευχές του ἀπ’ τούς ὑψηλούς μιναρέδες; Ἄ, πιστεύω αὐτός θά συνεχίζῃ ἀνενόχλητος, μ’ ὅση ἔντασι θέλει νά φωνάζῃ τόν Ἀλλάχ του, δέκα φορές τήν ἡμέρα. Κι οἱ καμπάνες οἱ χαρμόσυνες τοῦ Πάσχα καί τῶν Χριστουγέννων, τῆς Κυριακῆς καί τῆς γιορτῆς πού θά καλοῦν τούς πιστούς στήν Ὀρθόδοξη χώρα μας, θά σιγήσουν, θά χαμηλώσουν τήν ἔντασί τους μέχρι καί τό ἑπόμενο βῆμα τους, πού θἆναι νά σιγήσουν τελείως καί νά καταργηθοῦν. Γιατί; Γιατί ἐνοχλοῦν μερικούς. Ἐνοχλοῦν ἄραγε τίς συνειδήσεις τους πιό πολύ ἀπ’ τίς ἀκοές τους; Ἴσως. Ἐνοχλοῦν σάν δικαίωμα τῆς Ἐκκλησίας. Ἔζησε ἡ Ἐκκλησία μας ἐποχές δύσκολες μέ τίς καμπάνες καί τά σήμαντρά της βουβά καί δέν βγῆκε χαμένη.
Ἔχουν ρίζες μέσα στήν πορεία τῆς Πίστεως καί τῆς Ἐκκλησίας μας τά σήμαντρα, τά τάλαντα καί οἱ καμπάνες. Ὁ Νῶε πῆρε ξύλο βαρύ καί χτύπησε τό τάλαντο καί μπῆκαν μέσα στήν κιβωτό αὐτοί πού σώθηκαν. Καλεῖ μέσα στήν σωστική κιβωτό, ὁ ἦχος ὁ γλυκύς τῆς καμπάνας. Χτυποῦν τούς ἴαμβους καί τούς ἀνάπαιστους τά ἄψυχα αὐτά ξύλα καί κύμβαλα. Χτυποῦν τόν Ἀδάμ, τόν Ἀδάμ, τόν Πρωτόπλαστο Ἀδάμ, τόν Ἀδάμ, τόν Ἀδάμ, τόν Πρωτόπλαστο Ἀδάμ. Χτυποῦν: Ἡ κιβωτός, ἡ κιβωτός, ἡ κίβω, κίβω, κιβωτός. Τό τάλαντο, τό τάλαντο, τό τάλα, τάλα, τάλαντο. Χτυποῦν μέ ρυθμούς σωστικούς καί καλοῦν στήν σωτηρία, στήν χαρά, στόν ἁγιασμό.
Ἤχησαν οἱ καμπάνες τῆς Ὀρθοδοξίας τήν ἀπελευθέρωσι τοῦ Γένους μας, ἤχησαν κι ἐκάλεσαν στήν Κιβωτό τῆς Σωτηρίας τούς πιστούς ὅλων τῶν αἰώνων καί τούς ἐνεθουσίασαν στήν πίστι τους καί τούς ἁγίασαν. Τώρα γιατί νά σιγήσουν; Γιά νά καταστείλουμε τήν Ἐκκλησία καί νά καταλάβῃ ὅτι ἀρχίζει νά χάνει δικαιώματα; Τέτοια ὀπισθοδρόμησι γιά διεκδίκησι ἐξουσίας; Φοβερό! Εἴθε ὁ Κύριος νά μᾶς φωτίσῃ ὅλους μας. Πιστεύουμε ὅμως ὅτι θἄρθῃ ἡ ὥρα πού θά ἠχήσουν σάλπιγγες φοβερές, ὅσο κι ἄν δέν τίς θέλουν οἱ λίγοι καί ἀδιάφοροι αὐτοί συνάνθρωποί μας. Θά ἠχήσουν σάλπιγγες γιά ὅλους μας γι’ αὐτό διαμηνύουμε πρός πᾶσα κατεύθυνσι πώς γιά μᾶς ὁ ἦχος δέν εἶναι κάτι τόσο ἁπλό, ὁ ἦχος εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος, ἐξ οὗ καί κατήχησις. Κατήχησις σημαίνει ὁ ἦχος πού κατεβαίνει κάτω. Ὁ Κύριος ἐνηνθρώπησε καί ἦλθε ἀνάμεσά μας νά μᾶς μιλήσῃ, νά μᾶς καλέσῃ, νά σημάνῃ πνευματικό συναγερμό γιά τή σωτηρία καί τόν ἁγιασμό μας. Ὁ ἦχος εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, πού εἰσέρχεται μέσα μας καί μᾶς φωτίζῃ, μᾶς θεραπεύει, μᾶς λούζει, μᾶς ἁγιάζει. Κι ἄν δέν ἠχοῦν οἱ καμπάνες, θά ἠχῇ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, ὅσο αὐτή ἡ Πατρίδα θἆναι Ὀρθόδοξη κι ὅσο οἱ πιστοί της θά ἀκοῦν τίς καμπάνες καί θά σηκώνονται νά σταυροκοπηθοῦν...
