* Γράφει ο Σωτ. Αθ. Μουντζούρης
Αν πριν από μερικά χρόνια προσπαθούσες να πείσεις τους αποστράτους για να διαμαρτυρηθούν ή να διαδηλώσουν την αντίθεσή τους κατά των μέτρων της όποιας κυβέρνησης ή να προβάλλουν τη διεκδίκηση και την επίλυση των δίκαιων αιτημάτων τους, στην καλύτερη περίπτωση θα εισέπραττες την αδιαφορία τους και στη χειρότερη την απαξίωσή σου γιατί τους παρότρυνες σε κάτι τέτοιο.
Σήμερα αυτό δεν ισχύει. Ο απόστρατος πλέον πρωτοστατεί στους αγώνες και αντιστέκεται στην απαξίωση, στον εμπαιγμό και στην πρόκληση των αρμοδίων και υπευθύνων να τους μειώσουν και να τους διασύρουν ως δήθεν αντιπαραγωγικούς ή ακόμη και ως προνομιούχους «που δεν έχουν το δικαίωμα να ομιλούν...».
Ουδέν κακόν αμιγές καλού έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας. Επρεπε να ωριμάσουν οι συνθήκες, να ζήσουν στην πράξη τη σκληρότητα και τον εμπαιγμό, την αναλγησία και το σκληρό πρόσωπο της εξουσίας, για να συσπειρωθούν, να οργανωθούν και με σοβαρότητα να αντισταθούν στην πρόκληση και στην επιχειρούμενη οικονομική τους εξαθλίωση.
Οι απόστρατοι, σήμερα, αισθάνονται όχι απλά αδικημένοι, αλλά τιμωρημένοι.
Θεωρούν ότι κάποιοι επιδιώκουν την τιμωρία τους, αλλά δεν μπορούν να γνωρίζουν τον λόγο της επιμονής τους γι’ αυτό.
Οι απόστρατοι (Στρατού, Ναυτικού, Αεροπορίας, Σωμάτων Ασφαλείας) δεν ζητούν προνόμοια, ούτε ειδική μεταχείριση.
Ισοπολιτεία, δικαιοσύνη, ισονομία με τους υπόλοιπους εργαζομένους και συνταξιούχους, είναι η διεκδίκησή τους.
Οι μειώσεις των αποστράτων, τον τελευταίο χρόνο, άγγιξαν το 38-40% περίπου, χωρίς να υπολογίζεται και η επιπλέον φορολογική επιβάρυνσή τους λόγω μνημονίων.
Δεν ζητούν π.χ. να μην τους κοπούν τα δώρα τη στιγμή που αυτά περικόπηκαν από τους πάντες. Ούτε ζήτησαν να εξαιρεθούν από την επιπλέον φορολογία ή το χαράτσι, όπως και στους λοιπούς.
Ζητούν, όμως, να μην τους μειωθούν οι συντάξεις τους διπλά, δηλ. διπλή περικοπή (λόγω θεσμοθέτησης νέου μισθολογίου των εν ενεργεία και των περικοπών του μνημονίου).
Αυτό έχει οδυνηρές συνέπειες για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Είναι μέτρο άδικο και ελέγχεται για τη συνταγματικότητά του.
Δεν δέχονται, ακόμη, τον απροκάλυπτο εμπαιγμό των κυβερνώντων που προεκλογικά τους υπόσχονταν (έπαιρναν και «όρκο» γι’ αυτό) ότι θα αποκατασταθούν οι συντάξεις τους και δεν θα μειωθούν περαιτέρω.
Αγανακτούν και «ανεβαίνουν στα κάγκελα» όταν τους προκαλείς και επιχειρηματολογείς για δήθεν προνόμια που απολάμβαναν στον ενεργό υπηρεσιακό τους βίο, ενώ ταυτόχρονα αποσιωπάς την αλήθεια για εργασία πέραν του οκταώρου, του επικινδύνου, της νυκτερινής εργασίας, της υπερωριακής απασχόλησης και των αργιών χωρίς αποζημίωση, κάτι που σε κανένα κλάδο του δημοσίου και ιδιωτικού τομέα δεν συνέβαινε.
Ουδείς λόγος για απλήρωτη εργασία και ακόμη χειρότερα για την επικίνδυνη και τα θύματα του καθήκοντος, που δικαιολογεί και την πρόωρη συνταξιοδότηση, όπως και στους υπαλλήλους του ιδιωτικού τομέα (π.χ. επικίνδυνη και ανθυγιεινή εργασία, βαρέα - ανθυγιεινά κ.λπ.).
Οι στρατιωτικοί, με τη γενική έννοια του όρου, άνθρωποι με αρχές, αξίες και ιδανικά, νοικοκυραίοι , πειθαρχημένοι και φιλήσυχοι, ουδέποτε αναζητούσαν άλλοθι ή δικαιολογία για να διαμαρτυρηθούν στους δρόμους. Τους ώθησε εκεί η αδικία, η χλεύη, η πρόκληση και η βίαιη ανατροπή του εισοδήματός τους που δεν τους επιτρέπει μια αξιοπρεπή διαβίωση. Η άρνηση των αρμοδίων να επανορθώσουν το λάθος και την αδικία οδηγούν τους αποστράτους σε αυτές τις δυναμικές και επαναλαμβανόμενες διαμαρτυρίες τους.
Οι άνθρωποι που υπηρέτησαν την πατρίδα και την κοινωνία με κίνδυνο τη ζωή τους, αλλά και με θυσίες για τα ιδανικά αυτά, σήμερα θα δώσουν το δυναμικό παρών στην Κεντρική πλατεία της Λάρισας.
Την ψυχή τους και την αξιοπρέπειά τους οι απόστρατοι δεν τη διαπραγματεύονται. Δεν είναι δεδομένοι, ούτε εύκολα μπορεί κάποιος να τους μεταχειρισθεί για οποιονδήποτε λόγο. Ήταν πάντοτε παρόντες στους αγώνες για το έθνος και την πατρίδα και πάλι το δηλώνουν, αν και όποτε τους χρειασθεί.
Υπηρέτησαν την αλήθεια και τη δικαιοσύνη. Τον άνθρωπο και την κοινωνία.
Δεν προδίδουν τις αρχές τους. Απαιτούν, όμως σεβασμό από εκείνους που οφείλουν να τις εξασφαλίζουν στους πολίτες αυτού το τόπου, στους οποίους ασφαλώς συμπεριλαμβάνονται και οι απόστρατοι.
Ενότητα και αγώνας για τα δίκαιά μας, αλλά και συμπαράσταση σε όλους τους εργαζόμενους που πλήττονται σκληρά από την συνεχή επιβολή μέτρων που οδηγούν σε ανεργία, φτώχεια, εξαθλίωση και ταπείνωση την πλειονότητα του ελληνικού λαού.
