Από τον Μιχαήλ Γκρίλλα
Ο ΣΥΡΙΖΑ ανήλθε στην εξουσία, γιατί υποσχέθηκε και δεσμεύθηκε στον ελληνικό λαό ότι, θα εφαρμόσει ένα άλλο μοντέλο διακυβέρνησης της χώρας που, θα θέτει τέρμα στην σκληρή και απάνθρωπη λιτότητα που, έχει επιβληθεί στην πατρίδα μας από το 2010 και ακόμα συνεχίζεται και ότι την επομένη των εκλογών, δηλαδή την 26-1-2015, δεν θα υπάρχει μνημόνιο και τη θέση του, θα πάρει ένα γρήγορο αναπτυξιακό σχέδιο, η περίφημη Τρόικα (ΕΕ - ΕΚΤ - ΔΝΤ) θα πάει στον αγύριστο και θα θέσει άμεσα, σε ισχύ, για την καταπολέμηση της ακραίας φτώχειας και για την ανακούφιση των χαμηλοσυνταξιούχων και των μικρομεσαίων, ένα πρόγραμμα ύψους 11,5 δισ. ευρώ το λεγόμενο «Πρόγραμμα ΔΕΘ Σεπτεμβρίου 2014» και άλλα πολλά που, δεν είναι του παρόντος.
Αν και είναι, ασφαλώς, πολύ νωρίς για μια πρώτη αξιολόγηση του έργου της νέας Κυβέρνησης και ούτε θα το κάνω, θα προβώ όμως σε ορισμένες επισημάνσεις που, έρχονται κραυγαλέα αντίθετες και ανακόλουθες με τα όσα τόσο εντός Βουλής, όσο και εκτός αυτής και ιδιαίτερα στο προεκλογικό του πρόγραμμα, είχε κάνει Σημαία του όπως: Αντί ενός μικρού και ευέλικτου μικρού Υπουργικού Συμβουλίου, μας προέκυψε ένα πολυπληθές με δέκα τερατώδη Υπουργεία, δέκα Υπουργοί, είκοσι αναπληρωτές Υπουργοί, τρεις Υπουργοί Επικρατείας, έξι Υφυπουργοί, συνολικά 41 μελών που, ακόμα δεν μπορεί να πάρει μπροστά, με εμφανή την κωλυσιεργία, την πολυφωνία και έλλειψη συντονισμού, παρότι, υπάρχει αρμόδιος προς τούτο Υπουργός Συντονισμού Κυβερνητικού Έργου. Το περιβόητο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης έγινε μέχρι τέλους τετραετίας, δηλαδή μπήκε για τα καλά στις ελληνικές καλένδες. Αντί του κουρέματος του τεράστιου δημοσίου χρέους ύψους 320 δισ. ευρώ (180% του ΑΕΠ) έγινε ήδη πλήρως αποδεκτό. Αντί της κατάργησης του μνημονίου με ένα μόνο νόμο της Βουλής, πήρε προς το παρόν, παράταση τεσσάρων μηνών και ήδη γίνονται σχετικές επ’ αυτού, διαπραγματεύσεις όχι όμως με την Τρόικα αλλά με τους θεσμούς ή των Βρυξελλών Γκρουπ που, αντί να βρίσκονται στον αγύριστο, έχουν εγκατασταθεί για τα καλά σε πολυτελή ξενοδοχεία των Αθηνών, με επικεφαλής τον διάδοχο του Τόμσεν, τον πολύ Κοστέλο. Συμπέρασμα κατά δήλωση του Μανώλη Γλέζου βαφτίσαμε το «κρέας ψάρι» και η «κατάργηση του Μνημονίου» αναβάλλεται επ’ αορίστον.
Βεβαίως επαναλαμβάνω είναι πολύ νωρίς ακόμα, για να την κρίνουμε, την Κυβέρνηση αλλά, η καλή ημέρα από το πρωί φαίνεται. Και παρότι απολαμβάνει από τον ελληνικό λαό μια πρωτόγνωρη περίοδο χάριτος και ανοχής, τα πρώτα βήματά της, φαίνεται να προχωρούν παρά τις καθημερινές της διακηρύξεις, κοιτάζοντας προς τους δικούς της ανθρώπους. Τρανό παράδειγμα η τοποθέτηση σε καίριες θέσεις όπως, Γενικοί και Ειδικοί Γραμματείς Υπουργείων και άλλων νευραλγικών θέσεων του Δημοσίου και του ευρύτερου Δημοσίου τομέα, γίνεται με την παλιά αποτυχημένη μέθοδο, δηλαδή, η χρησιμοποίηση όχι με αξιοκρατία ικανών και άξιων ανθρώπων, αλλά αποκλειστικά και μόνο δικών μας, προσκείμενων τυφλά, στο κόμμα και είναι συνήθως οι αποτυχημένοι να εκλεγούν Βουλευτές. Δηλαδή όπως λέει και ο λαός μας «μία από τα ίδια».
Πιστεύω ότι ο Πρωθυπουργός επιθυμεί και θέλει να εισαγάγει στο Δημόσιο βίο νέα ήθη και έθιμα, να εμπεδώσει δηλαδή την αξιοκρατία, την κοινωνική δικαιοσύνη και συνοχή, αλλά ο σκληρός πυρήνας της αριστερής πλατφόρμας και οι νεοκομμουνιστικές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, πιέζουν στην επάνδρωση της κρατικής μηχανής με αποκλειστικά κομματικά και μόνο στελέχη και απ’ ό,τι φαίνεται το επιτυγχάνει και δεν αρκείται μόνο σε αυτά, αλλά θέτει συγχρόνως τεράστια εμπόδια και αρνείται πεισματικά, να αποδεχθεί τις αναγκαίες αποκρατικοποιήσεις και ιδιωτικοποιήσεις όπως: για παράδειγμα Αεροδρόμιο Ελληνικό, δεκατέσσερα περιφερειακά αεροδρόμια – ΟΛΠ – ΟΛΘ κλπ. Η επένδυση των Σκουριών κινδυνεύει να τιναχθεί στον αέρα από ατυχείς δηλώσεις Λαφαζάνη.
Είναι προφανές ότι αν η Κυβέρνηση δεν κατορθώσει, να ξεπεράσει τις εσωτερικές αντιθέσεις ώστε, να προχωρήσει χωρίς καμία άλλη χρονοτριβή και καθυστέρηση, σε συμφωνία με τους δανειστές, η Χώρα θα βρεθεί πολύ σύντομα και πάλι, στο προ της 20ής Φεβρουαρίου χρηματοδοτικό κενό και χωρίς δυνατότητες, διαπραγμάτευσης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ομαλή κάλυψη των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας μας. Οι υποχρεώσεις της χώρας μας προς τους δανειστές της από τις 9 Απριλίου μέχρι τις 20 Αυγούστου τρέχοντος έτους ανέρχονται σε 19.745 δισ. ευρώ. Για δε τον τρέχοντα μήνα Απρίλιο είναι 2.858 δισ. ευρώ.
Κύριε Πρωθυπουργέ πιστεύω να γνωρίζετε ότι ακόμα παραμένετε, στην πολιτική σκηνή της χώρας πανίσχυρος και παντοδύναμος, έχετε μια πρωτοφανή αποδοχή από μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού άνω του 70% και εάν δεν τολμήσετε σήμερα, γιατί αύριο θα είναι πολύ αργά, να κάνετε και να επιφέρετε όλες εκείνες τις βαθιές και γενναίες τομές που, τόσο έχει ανάγκη η Πατρίδα μας όπως, οι αποκρατικοποιήσεις και εκεί όπου χρειάζονται ιδιωτικοποιήσεις και να ενισχύσετε τον ιδιωτικό τομέα που, μόνον αυτός παράγει πλούτο και δεν δημιουργήσετε, τις αναγκαίες εκείνες προϋποθέσεις όπως εργασιακή ειρήνη με ένα κατάλληλο και σύγχρονο φορολογικό σύστημα ικανό, να προσελκύσει ξένες αλλά και ελληνικές επενδύσεις και επιδιώξετε να λύσετε, τα προβλήματα της ανεργίας της ανάπτυξης και του επιχειρείν φορτώνοντας όλα αυτά, στους ώμους του δημοσίου και στις ΔΕΚΟ, τότε ένα είναι σίγουρο ότι, η χώρα μας θα οδηγηθεί, με μαθηματική πλέον ακρίβεια, στην περαιτέρω αύξηση της ανεργίας (1.300.000 άνεργοι) στην φτώχεια και στην εξαθλίωση. Συνεπώς δεν έχετε παρά να τολμήσετε και εν ανάγκη να έλθετε αμέσως σε ρήξη με το εσωτερικό του κόμματό σας εφόσον αντιστρατεύεται τη δική σας γραμμή και τη ρεαλιστική πολιτική σας.
