Της Λέλας Μάγγου – Στατήρη*
Η 11η Δεκεμβρίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού. Τα παιδιά όλου του κόσμου γιορτάζουν, ανεξαρτήτου φυλής, χρώματος, φύλλου, γλώσσας, θρησκείας, πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, εθνικής ή κοινωνικής καταγωγής, περιουσίας, οικογενειακής προέλευσης ή άλλης κοινωνικής θέσης του ίδιου του παιδιού ή της οικογενείας του (σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού 1959, Αρχή Πρώτη).
Τα παιδιά βέβαια θα έπρεπε να γιορτάζουν κάθε μέρα. Κι αυτό γιατί τα παιδιά όπως και οι ενήλικες έχουν δικαιώματα. Δικαιώματα που παρά τα διεθνή κείμενα προστασίας των παιδιών, (κενό γράμμα για πολλές χώρες) , εκατομμύρια παιδιά εξακολουθούν να υποφέρουν από τη φτώχεια, να στερούνται της στοιχειώδους σχολικής εκπαίδευσης, να υφίστανται τις τραγικές συνέπειες συρράξεων και οικονομικών κρίσεων, να βιώνουν την καταστροφή και τη βία από την κούνια τους, να ορφανεύουν, να ακρωτηριάζονται ή και να σκοτώνονται στους πολέμους, να πεθαίνουν κατά χιλιάδες καθημερινά από τον ιό του AIDS και από άλλες ασθένειες. Τα στοιχεία και οι αριθμοί είναι καταπέλτης στο εφησυχασμό της συνείδησης.
Αλλά και στη χώρα μας τα πράγματα δεν είναι αισιόδοξα. Ένας μεγάλος αριθμός παιδιών, αθώα θύματα της οικονομικής κρίσης, βιώνει άσχημες συνθήκες τα τελευταία χρόνια. Οι ανήλικοι κάτω από το όριο της φτώχειας στην Ελλάδα υπολογίζονται σε 439.000 (Eurostat, 2010). Μεταξύ των φτωχών νοικοκυριών, το 21,6% είναι οικονομικά αδύναμα για την κάλυψη των διατροφικών αναγκών των παιδιών τους και το 37,1% δεν έχει ικανοποιητική θέρμανση. Στους σιωπηλούς και ύπουλους αυτούς εχθρούς της υγείας των ελληνόπουλων έρχεται να προστεθεί η βία και η εγκληματικότητα που από το 2008 έως σήμερα έχει αυξηθεί πάνω από 40% ενώ αναμένεται περαιτέρω αύξηση.
Φέτος συμπληρώνονται 67 χρόνια από την ημερομηνία ίδρυσης της UNISEF, 11 Δεκεμβρίου 1946, που καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού. Με την ευκαιρία της επετείου τα παιδιά όλων των νηπιαγωγείων της πόλης του Τυρνάβου, γιορτάζουν και στέλνουν με το δικό τους τρόπο μηνύματα αγάπης σ’ όλα τα παιδιά του κόσμου. Χαρίζουν το αγαπημένο τους παιχνίδι για να φτάσει στα χέρια κάποιου «φίλου τους» που το χει ανάγκη, ζωγραφίζουν τις ευχές τους και τις στέλνουν να ταξιδέψουν με μπαλόνια, ενώνουν τη φωνή τους και ζητούν από τους μεγάλους να σεβαστούν το δικαίωμα κάθε παιδιού στην εκπαίδευση, στην υγεία, στην αρμονική ανάπτυξη, στην οικογενειακή σταθερότητα, στην ασφάλεια, στη ζωή…
Εύχονται να μη δακρύσει ποτέ παιδί από απόγνωση, ανέχεια, ορφάνια και καταπίεση. Εύχονται να επιστρέψει πίσω σε κάθε παιδί, το χαμόγελο, η ελπίδα, το δικαίωμα στο όνειρο.
* Η κ. Λέλλα Μάγγου – Στατήρη είναι νηπιαγωγός – Δημοτική Σύμβουλος Τυρνάβου
