Γράφει ο Α. Γιουρμετάκης
ΤΟΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ του 2008, είχα κληθεί να συντονίσω μια εκδήλωση του υπουργείου Ανάπτυξης, στην Κομοτηνή... Ομιλητής ο τότε υπουργός Χρήστος Φώλιας, ο οποίος επρόκειτο να μιλήσει στο Επιμελητήριο της πόλης, για την ανταγωνιστικότητα... Η εκδήλωση είχε οριστεί να ξεκινήσει στις 5 το απόγευμα και στις 5 ακριβώς σημειώθηκε διακοπή ρεύματος!... Θεωρώντας πως επρόκειτο για βλάβη τηλεφώνησα στον αρμόδιο της ΔΕΗ, ο οποίος μου είπε ότι η διακοπή ήταν προγραμματισμένη στο πλαίσιο των κινητοποιήσεων των εργαζομένων στην Επιχείρηση, που γίνονταν εκείνη την περίοδο... Ευγενέστατος μάλιστα, ο διευθυντής της ΔΕΗ, όταν του είπα ότι «ομιλητής στην εκδήλωση θα ήταν ο υπουργός Ανάπτυξης» μου είπε: «Μα το γνωρίζουμε, είναι ο κατά κάποιον τρόπο, προϊστάμενος υπουργός μας, αλλά ξέρετε, προβλέψαμε να δώσουμε ρεύμα στον άλλο τομέα της περιοχής, για να διεξαχθεί το ματς Ξάνθη – ΑΕΚ που είναι στο ΠΡΟ-ΠΟ και μεταδίδεται από την τηλεόραση!»...
Η ΟΜΙΛΙΑ του υπουργού έγινε με φως από λάμπες θυέλλης που προμηθεύτηκαν οι διοργανωτές από κατάστημα που βρέθηκε ανοικτό στην περιοχή, γιατί ήταν ημέρα αργίας των καταστημάτων... Το βράδυ, μετά την ομιλία, η πολιτικοδημοσιογραφική συντροφιά συζητούσε για τη στωικότητα με την οποία οι πολιτικοί αντιμετωπίζουν εδώ και χρόνια πλέον, αυτού του είδους τους αγώνες των εργαζομένων: το κατέβασμα του διακόπτη, το κλείσιμο των δρόμων κ.λ.π... «Δεν είδες πώς την πλήρωσε ο Σημίτης, όταν τόλμησε να ξεφουσκώσει τα λάστιχα των τρακτέρ των αγροτών στην περιοχή σου;» μου είπε ένα από τα μέλη της συντροφιάς... «Μεγαλύτερο πολιτικό κόστος έχει το να επιστρατεύσεις τους υπαλλήλους της ΔΕΗ από το να αδιαφορήσεις για την ταλαιπωρία των πολιτών που περνούν κάποιες ώρες την ημέρα χωρίς ρεύμα», πρόσθεσε ένας δεύτερος.
ΕΚΕΙΝΕΣ τις ημέρες, στην Κομοτηνή οι θερμοκρασίες ήταν πολικές... Αλλά, ευτυχώς, δεν πέθανε κανείς, προσπαθώντας να ζεσταθεί με μαγκάλι... Ούτε μάθαμε ποτέ, πόσες χειρουργικές επεμβάσεις δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα, επειδή καθυστέρησαν, ελλείψει ηλεκτρικού ρεύματος... Και στη μια περίπτωση όμως και στην άλλη, είναι γεγονός ότι ο αγώνας των εργαζομένων που ως γνωστόν «είναι ιερός», δεν μπαίνει σε τέτοιου είδους διλήμματα... Κόβει το ρεύμα και όταν οι συνδικαλιστές κι οι φορείς που τους υποστηρίζουν ακούνε επιχειρήματα για «φοιτητές που διαβάζουν στο κρύο», «για ασθενείς που δεν χειρουργούνται» και για «συνταξιούχους που ξεπαγιάζουν», τα θεωρούν κυβερνητική προπαγάνδα και καλούν τον λαό που υφίσταται την ταλαιπωρία, να συμπαρασταθεί στον αγώνα τους για να πιεσθεί η κυβέρνηση να τελειώσει γρήγορα η ταλαιπωρία, η οποία είναι «εργαλείο» πίεσης...
ΓΙΑΤΙ τα γράφω ολ’ αυτά, τώρα; Γιατί, περίσσεψε το ενδιαφέρον όλων αυτών που οργανώνουν (ή επενδύουν σε) τέτοιες πρακτικές, για τους ανθρώπους που ξεπαγιάζουν από τις διακοπές ρεύματος... Καλώς καταγγέλλουν τις διακοπές ρεύματος ελλείψει χρημάτων, αλλά μήπως αυτό πρέπει να τους προβληματίσει και ως προς τις δικές τους αντιλήψεις για τον κάθε λογής αγώνα; Ψιλά γράμματα...
Ο ΘΟΡΥΒΟΣ γύρω από τις διακοπές ρεύματος, όταν δεν γίνεται από τους πολίτες και γίνεται από τους πολιτευόμενους (αν και είναι δύσκολο πλέον να διακρίνεις τους μεν από τους δε, των περισσοτέρων ο λόγος αναπαράγει την ίδια σκοπιμότητα) έχει συγκεκριμένη στόχευση... Χρησιμοποιείται για να δημιουργήσει εντυπώσεις – όχι άδικα, είναι η αλήθεια... Αλλά, σε μερικές περιπτώσεις, αναρωτιέσαι για την άνεση με την οποία κάποιοι «πατούν επί πτωμάτων»... Είναι απίστευτο το με πόση ευκολία οι θάνατοι χρεώνονται στο μνημόνιο, τη Μέρκελ, τον Στουρνάρα!... Οι αυτοκτονίες, το ίδιο... Όλες!...Ούτε μια από τις 3.000 για ερωτική απογοήτευση, ούτε μια από ψυχοπαθολογικά αίτια!...Τα πάντα στον βωμό της σκοπιμότητας...
ΑΣ υποθέσουμε λοιπόν, ότι ορθώς ενοχοποιείται το μνημόνιο για όλα αυτά... Στις διαπιστώσεις άλλωστε, συμφωνούμε όλοι ότι η οικονομική κρίση τείνει να μας καταστρέψει τη ζωή... Στο διά ταύτα τώρα: για την, μετά το τέλος αυτής της πολιτικής εποχής (που όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις έρχεται), περίοδο ποιο είναι το σχέδιο; Η ΔΕΗ θα μας παρέχει ρεύμα και θα μας ζητάει να πληρώσουμε μόνον αν αποδεδειγμένα έχουμε λεφτά; Όσοι δεν έχουμε δουλειά (που θα είμαστε πάλι 1.400.000 Έλληνες, αποκλείεται να βρούμε δουλειά μόλις αλλάξει η κυβέρνηση) θα έχουμε δωρεάν ρεύμα, νερό και τηλέφωνο; Θα δικαιούται ο ενοικιαστής να απαιτεί το νοίκι ή θα τον πληρώνουμε όταν έχουμε; Κι αν απεργεί ο Πελεγρίνης επί ένα εξάμηνο, θα υποχρεούται στην καταβολή ενοικίου, κοινοχρήστων, λογαριασμών ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ ο φοιτητής της επαρχίας που ζει μόνος στην Αθήνα; Ή θα απαλλάσσεται μέχρι να δικαιωθεί ο αγώνας του πρυτάνεως; Αν υπάρχει πράγματι τέτοιο σχέδιο, αντί να επενδύουν οι της αντιπολίτευσης στις διαπιστώσεις, καλό είναι να μας το παρουσιάσουν... Είναι σίγουρο ότι και τους υπόλοιπους θανάτους θα προλάβουμε και θα επισπεύσουν την ανατροπή...
