Του Γιάννη Μήτσιου Φυσικού - Νομικού
- Πριν από διακόσια περίπου χρόνια, ο εθνικός μας ποιητής Διονύσιος Σολωμός, σ΄ ένα ποίημά του, έγραφε τα εξής: Ελληνικέ λαέ, φτωχέ βασανισμένες, πάντα ευκολο-πίστευτε και πάντα γελασμένε… Τα γεγονότα των τελευταίων δεκαετιών επιβεβαιώνουν σήμερα το αληθές του λόγου του ποιητή. Για σαράντα σχεδόν χρόνια οι πολιτικοί μας ταγοί καλλιέργησαν στον λαό την ιδέα της άκοπης ευμάρειας, της ξένοιαστης καλοπέρασης, της βερεσέ ευημερίας. Τα δάνεια, στεγαστικά, καταναλωτικά, διακοποδάνεια κ.λπ. τα χορηγούσαν αφειδώς οι τράπεζες. Οι ρουσφετολογικοί διορισμοί στο δημόσιο και στις ΔΕΚΟ συγγενών, φίλων, αφισοκολλητών, ζητωκραυγαστών και άλλων, οι συντάξεις μαϊμούδες και άλλα πολλά έδιναν και έπαιρναν.
- Κάποτε, όμως, όλα αυτά τελειώνουν. Τα δανεικά, που νομίσαμε ότι ήταν και αγύριστα, οι δανειστές τα ζητούν πίσω, το κράτος αδυνατεί να τα ξεπληρώσει και η χώρα χρεοκοπεί. Φτάσαμε έτσι στο 2009 και η μεγάλη πλειονότητα των Ελλήνων ζει μια ζοφερή κατάσταση. Οικονομική κρίση, ανεργία, απολύσεις, μείωση μισθών και συντάξεων, αβεβαιότητα για το μέλλον και άλλα πολλά και δυσάρεστα. Είναι κοινό μυστικό όλα αυτά. Όπως είναι επίσης γνωστό ότι μια μεγάλη μερίδα Ελλήνων πιστεύουν ότι όλα αυτά οφείλονται στα καταραμένα μνημόνια. Τα μνημόνια που μας υποχρεώνουν να παίρνουμε μέτρα βάναυσα, μέτρα που εξοντώνουν, ιδιαίτερα, τη μεσαία τάξη, τους μικρομεσαίους και τους μικρομικρούς.
- Φοβάμαι πως πολλά από αυτά είναι ασαφή και αξεδιάλυτα στο μυαλό μας και είναι εύκολο να χάσουμε τον δρόμο και να περιπλανηθούμε σε σκοτεινά μονοπάτια. Το θολωμένο το μυαλό πολλές σκέψεις θολές και παράλογες μπορεί να κάνει. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα απ΄ την αρχή: Όπως είναι γνωστό, οι δανειστές μας είναι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης (EFSF) και οι Ευρωπαϊκές χώρες που ανήκουν στη ζώνη του ευρώ. Αυτοί συνεχίζουν να μας δανείζουν ώστε να ξεπληρώσουμε το χρέος που έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη (320 δισ. ευρώ), να μπορούμε να επιβιώνουμε και να μη φτάσουμε σε άτακτη χρεοκοπία με όλες τις συνέπειες. Οι δανειστές μας βέβαια, για να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους, μας υποχρεώνουν να υπογράφουμε κάθε φορά τα λεγόμενα μνημόνια. Όταν λέμε μνημόνιο εννοούμε ένα υπόμνημα, ένα σημείωμα, στο οποίο αναγράφονται οι υποχρεώσεις μας απέναντι στους δανειστές. Τον έλεγχο για την εκπλήρωση αυτών των υποχρεώσεων τον έχει αναλάβει η λεγόμενη ΤΡΟΪΚΑ η οποία μας επισκέπτεται τακτικά.
- Στο σημείο αυτό πρέπει να τονιστεί ότι υποχρεώσεις αυτές είναι καθήκοντα της πολιτικής μας ηγεσίας απέναντι στο λαό. Η πάταξη της φοροδιαφυγής, η εξάλειψη της διαφθοράς, η κατάργηση της πελατοκρατίας, της αδιαφάνειας, της αργομισθίας και η εφαρμογή της αξιοκρατίας, της δικαιοσύνης, των θεσμών και των νόμων είναι υποχρεώσεις της πολιτείας προς τους πολίτες. Υποχρεώσεις που αν είχαν τηρηθεί δεν θα είχαμε φτάσει στο έσχατο κατάντημα της χρεοκοπίας. Και όμως, τον τελευταίο καιρό οι πολιτικοί μας ταγοί, ολόκληρου του φάσματος, από το ένα άκρο μέχρι το άλλο, επιβεβαιώνουν άλλη μια φορά τον Σολωμό. Σε όλους τους τόνους υποστηρίζουν ότι για όλα όσα περνάει ο ελληνικός λαός ευθύνονται τα μνημόνια, η Τρόικα και οι διεθνείς τοκογλύφοι. Οι ίδιοι δηλώνουν αθώοι και ανεύθυνοι της όλης οικονομικής κρίσης, παριστάνοντας κιόλας τους ήρωες και πουλώντας εθνικό τσαμπουκά. Παρ΄ όλο που γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι πιστωτές μας δανείζουν μέχρι τώρα με επιτόκιο 2,5% περίπου, ενώ στις διεθνείς αγορές κεφαλαίων τα επιτόκια δανεισμού ξεπερνούν το 10%.
- Οσο ρομαντικοί ή αιθεροβάμονες αν είναι κάποιοι, οι εθνικές μας μνήμες μας επαναφέρουν στην τάξη και αρκούν να γίνουμε ρεαλιστές και γήινοι. Μας ανοίγουν ορθάνοιχτα τα μάτια απέναντι στη δημαγωγία, στον ψυχοπονιάρικο λαϊκισμό και στα χονδροειδή ψεύδη. Σε μια χώρα 11 εκατομμυρίων κατοίκων όπου εργάζονται 3,5 εκατομμύρια. Οπου η αξία της εργασίας έχει σχεδόν χαθεί. Οπου ο κάτοχος διδακτορικού διπλώματος βρίσκει δουλειά στην Υπηρεσία Καθαριότητας του Δήμου και ο άλλος με πλαστό πτυχίο από κάποιο Αμερικάνικο Πανεπιστήμιο προσλαμβάνεται σε επίζηλη θέση σε κάποια ΔΕΚΟ. Οπου μπορεί κάποιος να γεννήσει, να εγγράψει στο Ληξιαρχείο και να εισπράξει τα σχετικά προνοιακά επιδόματα 6 παιδιά σε 6 μήνες… και άλλα πολλά, δύσκολα μπορεί να περιμένει προκοπή κανένας. Μπορεί, ωστόσο, να θυμάται τον Αριστοτέλη που τόνιζε: Η δημοκρατία είναι το πιο εύθραυστο πολίτευμα και για να λειτουργήσει σωστά χρειάζεται πολιτικούς και πολίτες ενάρετους…