* Από τον Γιώργο Μακρή (mak@eleftheria.gr)
Οι τέσσερις «πράσινες» ελληνικές προεδρίες στην ΕΕ και γιατί ο Αντ. Σαμαράς (μάλλον) δεν θα χάσει την ευκαιρία...
ΤΕΣΣΕΡΙΣ φορές έχει ασκήσει μέχρι τώρα την προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΟΚ παλαιότερα) η Ελλάδα, και τις τέσσερις στην κυβέρνηση ήταν το ΠΑΣΟΚ.
Εφ’ όσον λοιπόν δεν γίνουν εκλογές έως το τέλος Δεκεμβρίου, τότε ο κ. Αντώνης Σαμαράς θα περάσει στην ιστορία ως ο πρώτος Έλληνας πρωθυπουργός προερχόμενος από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας που θα προεδρεύσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
* * *
Βεβαίως, το ΠΑΣΟΚ είναι και πάλι στην κυβέρνηση ελέγχοντας μάλιστα και το καθ’ ύλην αρμόδιο υπουργείο Εξωτερικών διά του προέδρου του κ. Ε. Βενιζέλου.
Στις τέσσερις πρώτες προεδρίες η κυβέρνηση ήταν μονοκομματική και πρωθυπουργός στις τρεις (β’ εξάμηνο 1983, β’ εξάμηνο 1988, α’ εξάμηνο 1994) ήταν ο Ανδρέας Παπανδρέου και στην τέταρτη (α’ εξάμηνο 2003) ο κ. Κώστας Σημίτης.
(στη φωτο οι ηγέτες των κρατών μελών της ΕΕ στη Στοά του Αττάλου στην Αθήνα τον Απρίλιο του 2003 – διακρίνονται στην πρώτη σειρά ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος και ο τότε πρωθυπουργός κ. Κώστας Σημίτης)
ΧΩΡΙΣ Ι. ΣΤΟΥΡΝΑΡΑ
ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ
Πρώτα έξοδος
στις αγορές
και μετά κάλπες
ΠΕΡΑΣΕ μάλλον απαρατήρητο αλλά η συνέντευξη που έδωσε ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιάννης Στουρνάρας την περασμένη Δευτέρα στη «Ναυτεμπορική» ήταν ιδιαίτερα αποκαλυπτική: εμμέσως πλην σαφώς προανήγγειλε ότι το Μάιο – Ιούνιο του 2014 ο ίδιος μπορεί να αποχωρήσει από το υπουργείο Οικονομικών έχοντας ολοκληρώσει την αποστολή του.
Τι σημαίνει αυτό; Ότι τότε είτε θα διενεργηθούν εθνικές εκλογές (τριπλές μαζί με ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές), είτε θα γίνει ανασχηματισμός της κυβέρνησης έναν χρόνο μετά τον προηγούμενο.
* * *
Με τη δήλωσή του, που προφανώς ήταν σε γνώση του Μεγάρου Μαξίμου, ο υπουργός Οικονομικών φανέρωσε και τη στρατηγική της κυβέρνησης στην οποία δεν προβλέπονται εκλογές παρά το «εκλογικό» κλίμα που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία 24ωρα. Το αντίθετο. Ο στόχος είναι (η κυβέρνηση) να «πάει» όσο το δυνατόν πιο μακριά και πάντως τουλάχιστον μέχρι τις ευρωεκλογές.
* * *
Σύμφωνα με πληροφορίες και εκτιμήσεις, στην κυβέρνηση δεν προτίθενται να προσφύγουν στη λαϊκή ετυμηγορία πριν η χώρα (ξανα)βγει στις αγορές – ακόμη κι αν αυτή είναι συμβολικού χαρακτήρα: να δανειστεί η χώρα ένα μικρό ποσό 2-3 δισ. ευρώ.
Η έξοδος στις αγορές έχει ή θα επιδιωχθεί να έχει μεγάλη σημασία σε πολιτικό/επικοινωνιακό επίπεδο: θα σηματοδοτήσει το τέλος του Μνημονίου.
* * *
Η εξέλιξη αυτή σε συνδυασμό με την προωθούμενη αλλαγή στο μοντέλο της επιτήρησης προκειμένου να μην έρχονται οι επικεφαλής της τρόικας κάθε τρίμηνο στην Αθήνα, θα επιτρέψει στην κυβέρνηση να πει στον ελληνικό λαό ότι «πέτυχε στην αποστολή της, έβγαλε τη χώρα από το μνημόνιο και πλέον ζητά την ανανέωση της λαϊκής εντολής ώστε να την οδηγήσει με ασφάλεια στη μεταμνημονιακή εποχή».
Για να ενισχυθεί μάλιστα το κλίμα ελπίδας και αισιοδοξίας, η κυβέρνηση σχεδιάζει να ανακοινώνει στοχευμένες παροχές σε συγκεκριμένες ομάδες προκειμένου να καλλιεργηθούν προσδοκίες στο σύνολο της κοινωνίας ότι «η βελτίωση στους δείκτες της οικονομίας έχει αντίκρισμα και στο εισόδημα κάθε οικογένειας».
* * *
Εξυπακούεται ότι στο σχέδιο αυτό δεν «χωρά» ο κ. Ι. Στουρνάρας ο οποίος έχει ταυτιστεί με το μνημόνιο και την τρόικα. Ως εκ τούτου, κυκλοφορεί ήδη ότι ο κ. Αντ. Σαμαράς θα αντικαταστήσει εν ευθέτω χρόνω τον «τσάρο» της οικονομίας ώστε να πάει στις εκλογές με νέο πρόσωπο το οποίο θα σηματοδοτεί και την επόμενη ημέρα στην οικονομία.
Στο πλαίσιο αυτό είναι ευεξήγητο γιατί στον υπουργό Οικονομικών δόθηκε η δυνατότητα ή το «προνόμιο» να βγει και να προαναγγείλει ο ίδιος πότε θα ολοκληρωθεί η αποστολή του...
Κι όμως, κάποια
διαρθρωτικά μέτρα
είναι πιο επώδυνα
από τα οριζόντια!
ΠΑΡΑ την κατηγορηματική διάψευση από παράγοντες της κυβέρνησης και των δύο κυβερνητικών κομμάτων, ασφαλείς πληροφορίες αναφέρουν ότι έχει αρχίσει ήδη – «σιωπηρά» - η προεργασία για τα νέα μέτρα του 2014.
Φυσικά, δεν πρόκειται να βγει κάποιος και να πει: «ναι, συμφωνήσαμε νέα μέτρα με την τρόικα». Τα νέα μέτρα θα ληφθούν αλλά θα είναι «καμουφλαρισμένα» έτσι ώστε η κυβέρνηση να εμφανιστεί συνεπής τόσο απέναντι στους εταίρους όσο και στην κοινωνία με βάση τη δέσμευσή της για τη μη λήψη «νέων οριζόντιων μέτρων».
* * *
Το «καμουφλάζ» στα νέα μέτρα θα γίνει με τέσσερις κυρίως τρόπους:
-Τα περισσότερα θα χαρακτηριστούν διαρθρωτικά.
-Για κάποια άλλα θα ειπωθεί ότι έχουν ήδη ψηφιστεί ή ότι προβλέπονται ήδη από το μνημόνιο και απλώς δεν εφαρμόστηκαν μέχρι τώρα.
-Κάποια άλλα θα συμφωνηθούν, θα κρατηθούν «μυστικά» και απλώς θα ανακοινωθεί ότι «η κυβέρνηση αναλαμβάνει τη δέσμευση για πρόσθετες παρεμβάσεις ανάλογα και με την πορεία εκτέλεσης του προϋπολογισμού» (αντί δηλαδή να ανακοινωθούν στις αρχές του 2014 θα ανακοινωθούν μετά το μέσον του έτους).
-Για όσα δεν μπορούν να ενταχθούν στις παραπάνω κατηγορίες, θα ειπωθεί ότι «δεν είναι οριζόντια», δηλαδή αφορούν σε ένα μέρος κι όχι το σύνολο της κοινωνίας.
* * *
Έμπειρος περί τα οικονομικά παράγοντας εξηγούσε, πάντως, ότι τα διαρθρωτικά μέτρα θεωρούνται περίπου «αθώα» σε μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης, ενώ πολλά εξ αυτών είναι σαφώς πιο επώδυνα απ’ ό,τι τα οριζόντια μέτρα όπως π.χ. η μείωση των συντάξεων.
«Τι είναι προτιμότερο – έλεγε με νόημα ο εν λόγω παράγοντας – για έναν συνταξιούχο: να του κόψουν το 10% της σύνταξής του, δηλαδή 100 στα 1000 ευρώ αν παίρνει τέτοια σύνταξη, ή να καταργηθεί ο ΕΟΠΥΥ όπερ σημαίνει ότι θα επιβαρυνθεί πολύ περισσότερα από 100 ευρώ το μήνα για τα φάρμακα και τους γιατρούς του; Ή για έναν δημόσιο υπάλληλο: είναι καλύτερο να χάσει το 20% του μισθού του ή να απολυθεί;
«Βαφτίζοντας» όμως τα – περισσότερα αν όχι όλα – τα νέα μέτρα «διαρθρωτικά» η κυβέρνηση καταφέρνει και να πετυχαίνει τους οικονομικούς στόχους και να «περνά» στην κοινωνία ακριβώς το αντίθετο μήνυμα. Και όσοι το πιστέψουν...».
Γιατί το «αντάρτικο»
των βουλευτών
δεν είναι και τόσο...
αντάρτικο
ΑΝ έλθει κάποιος ξένος στην Ελλάδα χωρίς να γνωρίζει την κατάσταση στη χώρα, δεν είναι απίθανο να νομίσει πως δεν υπάρχει κυβερνητική πλειοψηφία στη Βουλή... Κι αυτό επειδή στην καθημερινή ειδησεογραφία κυριαρχούν θέματα όπως «αντάρτικο» 60 κυβερνητικών βουλευτών για τον φόρο στα αγροτεμάχια, «αντάρτικο» 55 βουλευτών για το επίδομα θέρμανσης, «αντάρτικο» 34 βουλευτών για το επίδομα ανεργίας στους εποχικά απασχολούμενους.
* * *
Στην πραγματικότητα, το «αντάρτικο» είναι μάλλον... ελεγχόμενο καθώς οι κινήσεις αυτές των κυβερνητικών βουλευτών (ενίοτε ακόμη και υπουργών) φαίνεται ότι εξυπηρετούν τα σχέδια της κυβέρνησης υπό την έννοια ότι:
- Της αποδίδουν ένα ισχυρό επιχείρημα στη διαπραγμάτευση με την τρόικα.
-«Μεγεθύνουν» στην κοινή γνώμη το βασικό επιχείρημα των δύο κυβερνητικών εταίρων ότι «διαπραγματεύονται σκληρά».
-Εκπέμπουν το μήνυμα στην κοινωνία ότι η «φωνή της ακούγεται στην τρόικα».
-Επιτρέπουν στα δύο κυβερνητικά κόμματα να κρατούν «αποστάσεις» από πτυχές της εφαρμοζόμενης πολιτικής («εμείς θέλαμε να δώσουμε περισσότερα αλλά δεν το επιτρέπει η τρόικα»).
-Ταυτίζονται οι εν λόγω βουλευτές, άρα και τα κόμματά τους, με συγκεκριμένα φιλολαϊκά μέτρα κι ως εκ τούτου καλλιεργούν την προσδοκία ότι όσο βελτιώνονται οι οικονομικοί δείκτες, οι ίδιοι «θα είναι η εγγύηση» πως η βελτίωση αυτή θα έχει αντίκρισμα στο οικογενειακό εισόδημα.
* * *
Το «αντάρτικο» μπορεί να προκαλέσει ουσιαστικό πρόβλημα στην κυβέρνηση μόνο αν κάποιοι κυβερνητικοί βουλευτές καταψηφίσουν στη Βουλή νομοσχέδιο που να έχει σχέση με τις μνημονιακές υποχρεώσεις της χώρας.
Ένα τέτοιο ενδεχόμενο δεν μπορεί φυσικά να αποκλειστεί αλλά στα δύο κυβερνητικά κόμματα δεν το θεωρούν πιθανό παρά τα όσα λέγονται δημόσια για το ενδεχόμενο «ατυχήματος» που μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές.
Άλλωστε, κι η φημολογία περί «ατυχήματος» εντάσσεται στην ίδια λογική: να καλλιεργείται στην κοινή γνώμη η αίσθηση πως η κυβέρνηση διαπραγματεύεται τόσο σκληρά που μπορεί να φθάσει την κατάσταση στα άκρα...
