Απόστολος Παπατόλιας, Πρώην Νομάρχης-Στέλεχος ΔΗΜΑΡ
«Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν»…Κάπως έτσι θα μπορούσε να αποδοθεί ο αντίκτυπος της περιλάλητης Πρωτοβουλίας των 58 «προσωπικοτήτων» που καλούν τη ΔΗΜΑΡ, το ΠΑΣΟΚ και άλλες συλλογικότητες να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να συγκροτήσουν τη νέα Κεντροαριστερά. Πράγματι, αυτή η τόσο πολυδιαφημισμένη από τα Αθηναϊκά ΜΜΕ Πρωτοβουλία, στην οποία συμμετέχουν και αξιόλογοι και εμπνευσμένοι άνθρωποι, έπεσε τελικά στα «ρηχά», αφού το εναρκτήριο Μανιφέστο της μάλλον απογοήτευσε με τα φτωχά πολιτικά μηνύματα που περιέχει. Για να δανειστώ μάλιστα τη διαπίστωση του γνωστού αρθρογράφου Νίκου Φελέκη, «ακόμη και η αριστερή πτέρυγα της προδικτατορικής Ένωσης Κέντρου ή το ΚΟΔΗΣΟ της Μεταπολίτευσης θα ήταν πιο τολμηροί στις πολιτικές διαπιστώσεις, τις κοινωνικές αναφορές και τις εθνικές προτεραιότητες. Κρίμα...».
Η Διακήρυξη των 58 αποσιωπά το μείζον πολιτικό ζήτημα στη χώρα σήμερα, επιχειρώντας δήθεν να το ξεπεράσει μέσα από γενικόλογες, απολιτίκ και βερμπαλιστικές θεωρίες για μια «Ελιά με προοδευτικό πρόγραμμα υπέρ ενός σχεδίου ανασυγκρότησης της χώρας». Ωραία όλα αυτά και ηχούν ευχάριστα. Με τη σημερινή όμως πολιτική κατάσταση της χώρας και τις συγκεκριμένες πολιτικές που ασκούνται από μια κυβέρνηση με ονοματεπώνυμο Σαμαράς-Βενιζέλος τι γίνεται αλήθεια; Πώς τοποθετούνται οι 58 απέναντι σ΄αυτές; Θέλουν μακροημέρευση της κυβερνητικής συμμαχίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και μέχρι πότε; Εκτιμούν άραγε ότι μόνον αυτή η συγκυβέρνηση μπορεί να συμβάλλει στη διατήρηση της «πολιτικής σταθερότητας»;
Και επειδή σ΄αυτή την Κίνηση συμμετέχουν και πρωτοκλασάτα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που πρόσκεινται ευθέως στον κ. Βενιζέλο, θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε εάν οι 58 στο σύνολό τους αποδέχονται τη θέση της σημερινής ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ για στρατηγική συμπόρευση με τη ΝΔ στο πλαίσιο της μίας και μοναδικής λύσης για τη συμμετοχική διακυβέρνηση της χώρας... Ταυτίζονται αλήθεια μ΄αυτή την άποψη ή ανιχνεύουν και εναλλακτικούς δρόμους;
Γιατί, επίσης, ενώ καθιστούν τόσο ευδιάκριτες τις διαφορές μιας προοδευτικής μεταρρυθμιστικής πολιτικής από το μέτωπο του λαϊκισμού και της νέο-κομμουνιστικής Αριστεράς, δεν τολμούν να αρθρώσουν ούτε λέξη για τις σημερινές «μεταρρυθμίσεις» της συγκυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου; Έχουν προοδευτικό ή συντηρητικό πρόσημο σήμερα οι παρεμβάσεις στην κοινωνία και την οικονομία κατ’ επιταγήν της Τρόϊκας και των Μνημονίων;
Ποιο πολιτικό σχέδιο εν τέλει υπηρετεί η Πρωτοβουλία των 58 με όλες αυτές τις θολούρες, τα κενά και τις αθέλητες ή όχι αμφισημίες και παραλείψεις της Διακήρυξής της; Μήπως δειλά-δειλά υποκύπτει στη γοητεία της Κεντροδεξιάς; Είναι άραγε τυχαίο το γεγονός ότι την ίδια ακριβώς μέρα με την ανακοίνωση της Πρωτοβουλίας, με συνέντευξή του ο κ. Βενιζέλος σε μεγάλη αθηναϊκή εφημερίδα, επιχειρούσε να ιδιοποιηθεί πλήρως την Κίνηση των 58;
Για την απροκάλυπτη προσπάθεια ορισμένων κύκλων να επιβάλλουν την εκλογική σύγκλιση ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ σε αυτοδιοικητικές εκλογές και ευρωεκλογές, ερήμην των σημερινών κυβερνητικών πολιτικών, θα έχουμε το χρόνο να συζητήσουμε στο εγγύς μέλλον. Άλλωστε, τα καθεστωτικά ΜΜΕ δεν πρόκειται να εγκαταλείψουν τόσο νωρίς την επιχείρηση στήριξης της δήθεν «νέας» Κεντροαριστεράς... Όπως και οι πολίτες θα παραμένουν υποψιασμένοι και λιγότερο αφελείς απ’ όσο κάποιοι φαντάζονται...
